Δημιουργική λογιστική και κοινή λογική
Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2019 07:00
REUTERS/DADO RUVIC
Από την έντυπη έκδοση
Tου Θάνου Τσίρου
ttsiros@naftemporiki.gr
ttsiros@naftemporiki.gr
Στον προϋπολογισμό του 2019 υπάρχει δημοσιονομικό περιθώριο και στον προϋπολογισμό του 2020 «στενότητα». Τι πιο λογικό από το να μεταφερθούν δαπάνες που κανονικά θα γίνονταν το 2020 στο 2019. Αυτομάτως καλύπτεται το «κενό» της επόμενης χρονιάς και εξαντλείται και το «μαξιλάρι» του 2019, το οποίο σε διαφορετική περίπτωση θα έμενε ανεκμετάλλευτο.
Το παραπάνω «σκεπτικό» εφάρμοσε κατά γράμμα η κυβέρνηση για να κλείσει τη συμφωνία με τους θεσμούς όσον αφορά τον προϋπολογισμό του 2020. Ύστερα από μερικές εβδομάδες συζητήσεων εκ του σύνεγγυς και εξ αποστάσεως, το δημοσιονομικό κενό, που αρχικά είχε εκτιμηθεί ακόμη και σε πάνω από 1 δισ. ευρώ, περιορίστηκε και τελικώς -τουλάχιστον με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες- μηδενίστηκε. Για να συμβεί αυτό, το οικονομικό επιτελείο έφερε στο 2019 και την έμμεση μείωση της προκαταβολής φόρου για τις επιχειρήσεις, αλλά και την καταβολή του επιδόματος θέρμανσης. Δημοσιονομική μεταφορά περίπου 200 εκατ. ευρώ με δύο κινήσεις και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Τα επιτεύγματα βέβαια της «δημιουργικής λογιστικής» απλώς αναβάλλουν την ουσιαστική συζήτηση που πρέπει να γίνει με «πιλότο» αυτή τη φορά την κοινή λογική. Ποιος πιστεύει πραγματικά ότι υπάρχει ουσία στην απαρέγκλιτη επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ; Δηλαδή ποια θα ήταν η επίπτωση στη βιωσιμότητα του χρέους αν το πρωτογενές πλεόνασμα του 2019 ήταν 4% και του 2020 3%; Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο το περίσσευμα της μιας χρονιάς δεν μπορεί να ξοδευτεί μέσα στην επόμενη χρονιά;
Η κοινή λογική επιβάλλει να ανοίξει το ταχύτερο δυνατόν η συζήτηση για το ποιες θα μπορούσαν να είναι οι συνθήκες στην πραγματική οικονομία αν προχωρούσε «εδώ και τώρα» η χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων. Να «μετρηθεί» το όφελος από τη διάθεση των κερδών των ελληνικών ομολόγων για την πραγματοποίηση επενδύσεων και να αρθούν τα τεχνικού περιεχομένου εμπόδια που ουσιαστικά βάζουν «φρένο» στην προσπάθεια επιστροφής της χώρας σε ισχυρότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Μικρή σημασία έχει το αν το πρωτογενές πλεόνασμα του 2020 θα είναι 3,5% ή 3,6%. Σημασία έχει να αρχίσει και πάλι να μεγαλώνει η «πίτα».
Το παραπάνω «σκεπτικό» εφάρμοσε κατά γράμμα η κυβέρνηση για να κλείσει τη συμφωνία με τους θεσμούς όσον αφορά τον προϋπολογισμό του 2020. Ύστερα από μερικές εβδομάδες συζητήσεων εκ του σύνεγγυς και εξ αποστάσεως, το δημοσιονομικό κενό, που αρχικά είχε εκτιμηθεί ακόμη και σε πάνω από 1 δισ. ευρώ, περιορίστηκε και τελικώς -τουλάχιστον με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες- μηδενίστηκε. Για να συμβεί αυτό, το οικονομικό επιτελείο έφερε στο 2019 και την έμμεση μείωση της προκαταβολής φόρου για τις επιχειρήσεις, αλλά και την καταβολή του επιδόματος θέρμανσης. Δημοσιονομική μεταφορά περίπου 200 εκατ. ευρώ με δύο κινήσεις και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Τα επιτεύγματα βέβαια της «δημιουργικής λογιστικής» απλώς αναβάλλουν την ουσιαστική συζήτηση που πρέπει να γίνει με «πιλότο» αυτή τη φορά την κοινή λογική. Ποιος πιστεύει πραγματικά ότι υπάρχει ουσία στην απαρέγκλιτη επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ; Δηλαδή ποια θα ήταν η επίπτωση στη βιωσιμότητα του χρέους αν το πρωτογενές πλεόνασμα του 2019 ήταν 4% και του 2020 3%; Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο το περίσσευμα της μιας χρονιάς δεν μπορεί να ξοδευτεί μέσα στην επόμενη χρονιά;
Η κοινή λογική επιβάλλει να ανοίξει το ταχύτερο δυνατόν η συζήτηση για το ποιες θα μπορούσαν να είναι οι συνθήκες στην πραγματική οικονομία αν προχωρούσε «εδώ και τώρα» η χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων. Να «μετρηθεί» το όφελος από τη διάθεση των κερδών των ελληνικών ομολόγων για την πραγματοποίηση επενδύσεων και να αρθούν τα τεχνικού περιεχομένου εμπόδια που ουσιαστικά βάζουν «φρένο» στην προσπάθεια επιστροφής της χώρας σε ισχυρότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Μικρή σημασία έχει το αν το πρωτογενές πλεόνασμα του 2020 θα είναι 3,5% ή 3,6%. Σημασία έχει να αρχίσει και πάλι να μεγαλώνει η «πίτα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου