Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

Ομιλία με τίτλο "Φορολογία και Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης"​ στο 6th Taxation Law Forum που διοργανώθηκε από την Palladian ConferencesAIKATERINI SAVVAIDOU

Η Ατζέντα 2030 των Ηνωμένων Εθνών αποτελεί το νέο παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη και θέτει 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) και 169 υπο-στόχους. Σκοπός της είναι η εξάλειψη της φτώχειας και η επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης σε παγκόσμια κλίμακα έως το 2030, χωρίς κανένας να μένει στο περιθώριο. Στόχος της βιώσιμης ανάπτυξης είναι να καλύπτονται οι ανάγκες των σημερινών γενεών χωρίς όμως να τίθεται σε κίνδυνο η δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να καλύπτουν τις δικές τους ανάγκες.
Η Ατζέντα 2030 των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, η οποία υιοθετήθηκε στο πλαίσιο της 70ης Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών στις 25 Σεπτεμβρίου 2015, προωθεί την ενσωμάτωση και των τριών διαστάσεων της βιώσιμης ανάπτυξης - κοινωνική, περιβαλλοντική και οικονομική – σε όλες τις τομεακές πολιτικές, ενώ παράλληλα προάγει τη διασύνδεση και τη συνοχή των σχετικών με τους ΣΒΑ πολιτικών και νομοθετικών πλαισίων.
Για την επίτευξη των στόχων αυτών απαιτούνται σημαντικοί εθνικοί πόροι και ως γνωστόν τα φορολογικά έσοδα αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των δημοσίων εσόδων. Η φορολογία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την επίτευξη όλων των προαναφερόμενων στόχων και πάντως είναι στενά συνδεδεμένη τουλάχιστον με τους 10 από τους 17 στόχους, και ιδίως τους στόχους 1 αναφορικά με την μηδενική φτώχεια, 8 αναφορικά με την αξιοπρεπή εργασία και την οικονομική ανάπτυξη, 10 αναφορικά με την μείωση της ανισότητας στα κράτη αλλά και μεταξύ τους, 16 αναφορικά με την δημιουργία αποτελεσματικών, υπεύθυνων και χωρίς αποκλεισμούς θεσμών για όλους και 17 αναφορικά με την ενίσχυση των μέσων αξιοποίησης των ΣΒΑ και την ενδυνάμωση της συνεργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο για την βιώσιμη ανάπτυξη.
Ειδικότερα, ο στόχος 1 αφορά τη μη φτώχεια και περιλαμβάνει την εξάλειψη την φτώχειας (1-1), την κινητοποίηση πόρων για την εφαρμογή πολιτικών για την αντιμετώπιση της φτώχειας (1-4) και τη δημιουργία πλαισίων πολιτικής υπέρ των φτωχών και της ισότητας των φύλων.
Η είσπραξη εσόδων συμβάλλει στη χρηματοδότηση εθνικών σχεδίων ανάπτυξης (“development plans”) που οδηγούν στη μείωση της φτώχειας. Οι αποτελεσματικές φορολογικές πολιτικές διασφαλίζουν ότι τα κέρδη φορολογούνται στον τόπο που δημιουργείται η οικονομική αξία σύμφωνα και με έργο του ΟΟΣΑ για την διάβρωση της φορολογικής βάσης και της μεταφοράς κερδών στην αλλοδαπή (BEPS project). Ειδικότερα, ο εταιρικός φόρος εισοδήματος πρέπει να επιβάλλεται στον τόπο όπου πραγματοποιείται η οικονομική δραστηριότητα και αποκτώνται τα κέρδη. Επιπλέον, η προβλεψιμότητα των φορολογικών κανόνων είναι σημαντική για τη διαφάνεια στο εμπόριο και την ανάπτυξη.
Το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο (ICC) υποστηρίζει ότι οι διεθνείς φορολογικοί κανόνες διασφαλίζουν τις βασικές αρχές για την ενίσχυση του διασυνοριακού εμπορίου, των ξένων/αλλοδαπών απευθείας/άμεσων επενδύσεων και της οικονομικής ανάπτυξης, ενώ επιτρέπουν τις οικονομίες να διασφαλίζουν την κυριαρχία τους αναφορικά με τις φορολογικές πολιτικές τους για τη στήριξη των κοινωνικών και δημοσιονομικών στόχους πολιτικής.
Για το λόγο αυτό διατύπωσε ορισμένες βασικές σκέψεις τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τις κυβερνήσεις. Το σχέδιο του ΟΟΣΑ BEPS θα βοηθήσει τις κυβερνήσεις να κλείσουν τα κενά που εντοπίζονται στους διεθνείς φορολογικοί κανόνες μέσω μιας συνεκτικής και καλά οργανωμένης μεταρρυθμιστικής προσπάθειας. Ξεκάθαρα, consistent και διαφανή διεθνή πρότυπα (“standards”) στη φορολογία είναι σημαντικά για το διασυνοριακό εμπόριο, τις επενδύσεις, την απασχόληση και την ανάπτυξη, ενώ η απλοποίηση της διοικητικής διαδικασίας διευκολύνει το εμπόριο.
Ειδικότερα, ο στόχος 8 αφορά την αξιοπρεπή εργασία και οικονομική ανάπτυξη και ειδικότερα την προώθηση της διαρκούς, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς οικονομικής ανάπτυξης και την πλήρη και παραγωγική απασχόληση και αξιοπρεπή εργασία για όλους, ενώ αναλύεται σε επιμέρους στόχους, μεταξύ των οποίων η προώθηση πολιτικών για την στήριξη της δημιουργίας θέσεων εργασίας και η ανάπτυξη των επιχειρήσεων (στόχος 8-3), η πλήρη απασχόληση και την αξιοπρεπή εργασία με ίση αμοιβή (στόχος 8-5) και η καθολική πρόσβαση σε τραπεζικές, ασφαλιστικές και χρηματοοικονομικές υπηρεσίες (στόχος 8-7).
Για την επίτευξη του στόχου 8 απαιτείται η αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων σύμφωνα και με την Ατζέντα της Δράσης Addis Ababa (2015). Η σύναψη και εφαρμογή διμερών Συμβάσεων Αποφυγής Διπλής Φορολογίας μπορεί να συνδράμει στην αύξηση των εμπορικών συναλλαγών μέσω της διασφάλισης μεγαλύτερης ασφάλειας στις επιχειρήσεις και ειδικότερα της απάλειψης ή της μείωσης της διπλής φορολογίας και βεβαίως της πρόβλεψης μηχανισμού για την αντιμετώπιση της φοροαποφυγής. Παράλληλα, οι φορολογικές πολιτικές που προωθούν τις επενδύσεις και την καινοτομία, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, θα βοηθήσουν στην προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων (“foreign direct investments” – FDI), οι οποίες θα οδηγήσουν σε αύξηση του ΑΕΠ των χωρών λόγω της αύξησης της παραγωγικότητας.    
Περαιτέρω, ο στόχος 10 αφορά στην μείωση της ανισότητας στα κράτη και μεταξύ τους και αναλύεται αφενός στον στόχο για τη μείωση των ανισοτήτων εισοδήματος (10-1) και στο στόχο για την υιοθέτηση δημοσιονομικών και οικονομικών πολιτικών που προωθούν την ισότητα (10-3). Ειδικότερα, οι φορολογικές πολιτικές πρέπει να σχεδιάζονται με σκοπό τη στήριξη της συνολικής οικονομικής ανάπτυξης, τη μείωση της ανισότητας και την προώθηση της χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, αλλά συγχρόνως πρέπει να είναι ευέλικτες και να προσαρμόζονται στις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές.
Περαιτέρω, ο στόχος 16 αφορά την προώθηση ειρηνικών και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνιών για βιώσιμη ανάπτυξη, την παροχή πρόσβασης στη δικαιοσύνη για όλους και τη δημιουργία αποτελεσματικών, υπεύθυνων και χωρίς αποκλεισμούς θεσμών για όλους. Περιλαμβάνει την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και των παράνομων χρηματοροών και ροών όπλων και την ανάπτυξη αποτελεσματικών, υπεύθυνων και διαφανών θεσμών, μεταξύ των οποίων και της φορολογικής διοίκησης.
Τέλος, ο στόχος 17 αφορά την ενίσχυση των μέσων αξιοποίησης των ΣΒΑ και την ενδυνάμωση/ανανέωση της παγκόσμιας σύμπραξης για την βιώσιμη ανάπτυξη. Περιλαμβάνει την κινητοποίηση πόρων για τη βελτίωση της είσπραξης εγχώριων εσόδων και την ενίσχυση της ικανότητας ΣΒΑ στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Στο πλαίσιο αυτό είναι σημαντική η στήριξη πρωτοβουλιών που στοχεύουν στη δημιουργία ικανοτήτων (“capacity building”) μέσω διεθνούς συνεργασίας μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών, όπως για π.χ. τα ζητήματα τιμολόγησης ενδοομιλικών συναλλαγών στις Εξορυκτικές Βιομηχανίες (UN Transfer Pricing Issues in Extractive Industries/) ή την Πλατφόρμα για τη συνεργασία σε φορολογικά ζητήματα μεταξύ Ηνωμένων Εθνών, ΟΟΣΑ, Παγκόσμια Τράπεζα και ΔΝΤ (Platform for Collaboration on Tax between UN, OECD, World Bank and IMF) ή προγραμμάτων του ΟΟΣΑ, μέσω των οποίων οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν να βοηθήσουν τις φορολογικές αρχές να κατανοήσουν τα επιχειρηματικά μοντέλα.
Περαιτέρω, πρέπει να επισημανθεί ότι η ΕΕ έχει δεσμευτεί πλήρως να πρωτοστατήσει, μαζί με τα κράτη μέλη της, στην υλοποίηση της Ατζέντας 2030 των Ηνωμένων Εθνών. Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης λαμβάνονται υπόψη και στις δέκα (10) προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Τον Νοέμβριο του 2016, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε τη στρατηγική της προσέγγιση για την υλοποίηση της Ατζέντας 2030, καθώς και για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (βλ. «Επόμενα βήματα για ένα βιώσιμο ευρωπαϊκό μέλλον»). Στο πλαίσιο αυτό διατύπωσε τις καίριες δράσεις της για την υλοποίηση της Ατζέντας 2030 και δεσμεύθηκε για την συμπερίληψη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης σε όλες τις πολιτικές και πρωτοβουλίες της ΕΕ, ώστε η βιώσιμη ανάπτυξη να αποτελεί θεμελιώδη κατευθυντήρια αρχή σε όλες τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Περαιτέρω, στο έγγραφο προβληματισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Προς μια βιώσιμη Ευρώπη έως το 2030» επισημάνθηκε η ανάγκη επίτευξης βιώσιμης δημοσιονομικής μεταρρύθμισης, προκειμένου να διασφαλισθεί η χρηματοδοτική δυνατότητα επένδυσης στην βιώσιμη ανάπτυξη. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται η ενίσχυση της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και της εταιρικής φοροαποφυγής, ενώ είναι απαραίτητη η υπερεθνική συνεργασία για την αντιμετώπιση της διάβρωσης της φορολογικής βάσης τόσο των κρατών μελών της ΕΕ όσο και των αναπτυσσόμενων χωρών λόγω της μεταφοράς κερδών προς τους λεγόμενους φορολογικούς παραδείσους.
Περαιτέρω, απαιτείται ο σχεδιασμός των φορολογικών συστημάτων της ΕΕ για την αντιμετώπιση των βασικών κοινωνικών και περιβαλλοντολογικών ζητημάτων. Το έγγραφο προβληματισμού επισημαίνει την ανάγκη να διασφαλισθεί ότι η μετάβαση θα γίνει με τρόπο, όπου κάθε πολίτης θα συμβάλλει αναλόγως των δυνάμεων του. Έτσι το δημοσιονομικό σύστημα και το μίγμα φορολογίας θα πρέπει να γίνει πιο προοδευτικό, προκειμένου να λαμβάνονται περισσότερο υπόψη οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Προς την κατεύθυνση αυτή είναι σημαντική η εναρμόνιση της φορολογίας με τις αρνητικές κοινωνικές και περιβαλλοντολογικές εξωτερικότητες στην ενιαία αγορά, προκειμένου να επιτευχθεί μια πιο αποτελεσματική και βιώσιμη οικονομία.
Στο έγγραφο προβληματισμού διαπιστώνεται ότι το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο της ΕΕ αναφορικά με την φορολογία της ενέργειας έρχεται σε αντίθεση με τους περιβαλλοντολογικούς στόχους της ΕΕ και την κλιματική αλλαγή. Για τον λόγο αυτό η μετάβαση από το σημερινό σύστημα της λήψης αποφάσεων με ομοφωνία στο σύστημα με πλειοψηφία είναι απαραίτητη (“Towards a more efficient and democratic decision making in EU tax policy”).
Περαιτέρω, στο πλαίσιο του 1ου παγκοσμίου συνεδρίου της πλατφόρμας για τη συνεργασία στη φορολογία, που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 14-16 Φεβρουαρίου 2018, με τη συνεργασία IMF, OECD, UN, World Bank, αναφορικά με τη σχέση μεταξύ φορολογίας και την επίτευξη των ΣΒΑ, επισημάνθηκε ότι η σύνδεση μεταξύ φορολογίας και ΣΒΑ αποτυπώνεται σε 4 σημεία:
1. Οι φόροι δημιουργούν τους πόρους που χρηματοδοτούν τις δραστηριότητες των κυβερνήσεων για τη στήριξη των ΣΒΑ.
2. Η φορολογία επηρεάζει τη δικαιοσύνη και την οικονομική ανάπτυξη.
3. Οι φόροι επηρεάζουν τη συμπεριφορά και τις επιλογές των προσώπων, γεγονός που έχει συνέπειες για την υγεία, την ισότητα των φύλων και το περιβάλλον, και τα οποία αποτελούν ορισμένους από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης.
4. Η δίκαιη φορολόγηση και η ίση φορολογική μεταχείριση προωθεί την εμπιστοσύνη του φορολογούμενου στην κυβέρνηση και ενισχύει το κοινωνικό συμβόλαιο, στα οποία εδράζεται η στήριξη της ανάπτυξης.
Στο ίσιο συνέδριο διατυπώθηκαν ορισμένα βασικά σημεία (πορίσματα) αναφορικά με (α) τον τρόπο που η δημιουργία πόρων στηρίζει την επίτευξη των ΣΒΑ, (β) τον τρόπο που η δομή του φορολογικού συστήματος και της φορολογικής διοίκησης επιδρά στους ΣΒΑ, (γ) τον τρόπο που η φορολογία μπορεί να ενθαρρύνει την αλλαγή συμπεριφοράς για την επίτευξη συγκεκριμένων ΣΒΑ, (δ) την αμοιβαία σχέση μεταξύ φορολογίας και δημιουργίας/ οικοδόμησης κράτους:
1.           Οι αναπτυσσόμενες και οι αναδυόμενες αγορές/ χώρες, πρέπει να έχουν ισχυρά εθνικά έσοδα για τη στήριξη της επίτευξης των ΣΒΑ.
2.           Η κινητοποίηση εθνικών πόρων είναι επίσης βασική σε σχέση με τον τρόπο που οι αναπτυγμένες χώρες μπορούν να στηρίξουν την επίτευξη των ΣΒΑ.
3.           Η δημιουργία αποτελεσματικής φορολογικής διοίκησης είναι επίσης σημαντική για την επίτευξη των ΣΒΑ, αφενός γιατί έχει ως αποτέλεσμα την αποτελεσματική είσπραξη εσόδων και αφετέρου γιατί προωθεί την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την επίτευξη των ΣΒΑ.
4.           Η οικειοθελής συμμόρφωση αποτελεί τη βάση ενός μοντέρνου φορολογικού συστήματος διοίκησης.
5.           Η αποτελεσματική φορολόγηση των εξορυκτικών βιομηχανιών αποτελεί μεν κλειδί για τις χώρες με πλούσια κοιτάσματα, θα πρέπει όμως να συνοδεύεται από ένα ισχυρό φορολογικό σύστημα που θα καλύπτει το σύνολο της οικονομίας.
6.           Η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης αποτελεί κρίσιμο στοιχείο στο σχεδιασμό και τη διοίκηση του φορολογικού συστήματος.
7.           Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα είναι ζωτικό στοιχείο στο σχεδιασμό της φορολογικής δομής και της φορολογικής διοίκησης.
Όπως σημειώνεται στην έκθεση αποτελεσμάτων του συνεδρίου, σε περίπτωση που στόχος της προσανατολισμένης στην ανάπτυξη φορολογίας είναι η μείωση των φόρων από κεφάλαιο, γίνεται δυσκολότερη η δημιουργία ενός προοδευτικού φορολογικού συστήματος, καθώς αποκτάται από τους υψηλούς εισοδήματος φορολογούμενους (μη προοδευτικά).
Πολλές χώρες επιχειρούν να καταφέρουν προοδευτικά καθαρή δημοσιονομική επίπτωση, μέσω του σχεδιασμού προγραμμάτων δαπανών που είναι προοδευτικά και συμψηφίζουν την προοδευτική μείωση σε άλλους τομείς, όπως στη φορολογία κατανάλωσης. Έτσι, για παράδειγμα, τα προγράμματα μεταβιβαστικών πληρωμών στις οικογένειες χαμηλού εισοδήματος ή τους πολύτεκνους, ή προς ηλικιωμένους και τα άτομα με αναπηρίες, αποτελούν συχνά το κλειδί που συμβάλλει στην καθαρή δημοσιονομική προοδευτικότητα.
Ωστόσο, δεν είναι πάντα εύκολο να διασφαλισθεί ότι τα προγράμματα δαπανών είναι αρκετά προοδευτικά για να συμψηφίσουν την αντίστροφη προοδευτικότητα ενός φορολογικού συστήματος που βασίζεται σημαντικά σε φορολογική βάση κατανάλωσης και έχει σχεδιαστεί με σκοπό τη μείωση της φορολογίας κεφαλαίου.
Σε κάθε περίπτωση κοινωνική προστασία και φορολογία συνδέονται στενά, καθώς τα φορολογικά έσοδα, αλλά και το φορολογικό μείγμα επηρεάζει το ύψος των πόρων που είναι διαθέσιμοι για δαπάνες, καθώς και στην καθαρή επίπτωση και την αναδιανεμητική επίπτωση της δημοσιονομικής πολιτικής.
8.           Η μεσοπρόθεσμη στρατηγική πόρων πρέπει να αποτελεί το πλαίσιο εντός του οποίου δομείται ένα φορολογικό σύστημα και αναπτύσσεται η στρατηγική εσόδων μιας χώρας.
Η δημιουργία ενός ισχυρού φορολογικού συστήματος αλλά και η ικανότητα διοίκησής του αποτελεί μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία. Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής εσόδων (“medium-term revenue strategy” – MTRS), στην οποία καθορίζονται οι στόχοι αναφορικά με τη φορολογία σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο και η οποία πρέπει να συνοδεύεται από πλήρη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική. Τα πλεονεκτήματα σχεδιασμού της μεσοπρόθεσμης αυτής στρατηγικής έγκεινται αφενός στο γεγονός ότι καθορίζονται ξεκάθαροι στόχοι και ορόσημα αναφορικά με τα αναμενόμενα αποτελέσματα τόσο για τους φορείς χάραξης της φορολογικής πολιτικής (“policy-makers”), όσο και για την επιχειρηματική κοινότητα, και αφετέρου δίνεται έμφαση στη δημιουργία τεχνογνωσίας (“capacity building”) για την αύξηση της βιωσιμότητας της είσπραξης εσόδων σε μικρούς χρόνους και όχι απλά στην επίτευξη εσόδων σε σύντομο χρονικό διάστημα.
9.           Οι περιβαλλοντικοί φόροι, συμπεριλαμβανομένης της φορολογίας του άνθρακα, αποτελούν απαραίτητα στοιχεία οικονομικώς βιώσιμων λύσεων για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων.
10.        Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης συνεχίζουν να παίζουν ρόλο σε ζητήματα δημόσιας υγείας.
11.        Η μεροληψία λόγω φύλου στη φορολογία, μπορεί να είναι ρητή σε κάποιες περιπτώσεις, ωστόσο μπορεί να είναι και σιωπηρή. Και οι δύο πρέπει να εξαλειφθούν.
12.        Η δημόσια εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της εμπιστοσύνης στο φορολογικό σύστημα, είναι ουσιαστική στην επίτευξη των ΣΒΑ.
13.        Η διαφάνεια είναι σημαντικό χαρακτηριστικό των εθνικών θεσμών και ένας βασικός παράγοντας για την επιτυχημένη φορολογία και την επίτευξη των ΣΒΑ.
14.        Τα φορολογικά προβλήματα σε διεθνές επίπεδο εξακολουθούν να υπάρχουν, παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί κατά την αντιμετώπιση ζητημάτων που σχετίζονται με διασυνοριακές ροές.
15.         Η πλατφόρμα για τη συνεργασία στα φορολογικά ζητήματα θα παίξει κρίσιμο ρόλο στη βελτίωση της παγκόσμιας φορολογίας.
16.        Όλοι οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι.
Καταληκτικά, η φορολογική πολιτική αποτελεί βασικό παράγοντα για την προώθηση των επενδύσεων και την οικονομική ανάπτυξη, ενώ θεωρείται ότι θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη των ΣΒΑ. Η ενεργοποίηση εθνικών πόρων δεν είναι, σύμφωνα και με τα αποτελέσματα του προαναφερόμενου συνεδρίου, ζήτημα επιβολής περισσότερων φόρων, αλλά καλύτερης φορολόγησης υπό την έννοια της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης, της διασφάλισης της ορθής κατανομής του φορολογικού βάρους μεταξύ των φορολογούμενων, της απλοποίησης και της βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της φορολογικής διοίκησης, της επικαιροποίησης και της διασφάλισης ορθών ελέγχων από τη φορολογική διοίκηση, ιδίως των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Ωστόσο, διατυπώθηκε ο προβληματισμός ότι η τάση προς τη μείωση του κεφαλαίου με σκοπό την ενθάρρυνση της ανάπτυξης, καθιστά δυσκολότερη την αντιμετώπιση της αυξανόμενης ανισότητας του εισοδήματος και του πλούτου, η οποία μπορεί να υπονομεύσει την κοινωνική συνοχή και συνακόλουθα και την οικονομική ανάπτυξη.
Στην Ελλάδα, αρμόδια κεντρική κυβερνητική δομή για το συντονισμό και την παρακολούθηση της πορείας υλοποίησης των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ σε εθνικό επίπεδο είναι το Γραφείο Συντονισμού, Θεσμικών, Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεμάτων της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης (άρθρο 43 του ν. 4440/2016). Έχει ήδη δημοσιευθεί μια πρώτη έκθεση για την υλοποίηση των στόχων αυτών στην Ελλάδα. Ωστόσο, για τη ορθή παρακολούθηση της υλοποίησής τους, είναι αναγκαία η κατάρτιση προϋπολογισμού προγραμμάτων, ο οποίος θα βασίζεται στην ανά στόχο παρακολούθηση των σχετικών δράσεων. Παράλληλα, η εξαγγελθείσα από τον Πρωθυπουργό στην 84η Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης φορολογική μεταρρύθμιση με σκοπό την προσέλκυση επενδύσεων και την οικονομική ανάπτυξη, όπως αυτή άρχισε ήδη να υλοποιείται με την μείωση του εταιρικού φόρου εισοδήματος, την μείωση του συντελεστή του φόρου εισοδήματος στα φυσικά πρόσωπα, την μείωση του συντελεστή μερισμάτων, φαίνεται να είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
Ωστόσο, η μεταρρύθμιση αυτή δεν θα πρέπει να περιορισθεί απλώς στην μείωση των φορολογικών συντελεστών, αλλά αφενός να σχεδιασθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να διασφαλίσει την εξάλειψη των ανισοτήτων και την ορθή κατανομή του φορολογικού βάρους μεταξύ των φορολογούμενων, και αφετέρου να οδηγήσει στην ενδυνάμωση θεσμών, όπως ιδίως της φορολογικής διοίκησης και της φορολογικής δικαιοσύνης. Παράλληλα, θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση, λαμβάνοντας βεβαίως υπόψη τη δημοσιονομική κατάσταση, να διερευνήσει την λήψη φορολογικών μέτρων που κατά καιρούς έχουν προταθεί από διάφορους φορείς, όπως για παράδειγμα η αύξηση του χρόνου μεταφοράς ζημιών των επιχειρήσεων στο μέλλον, να επανεξετάσει τις φορολογικές διατάξεις για τους μετασχηματισμούς των επιχειρήσεων και γενικά να προβεί σε μια συνολικότερη φορολογική μεταρρύθμιση για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης, όχι μόνο οικονομικής, αλλά και κοινωνικής και περιβαλλοντολογικής._
No alt text provided for this image
Με τους καλούς συναδέλφους και φίλους Γιάννη Σταυρόπουλο και Πέτρο Πανταζόπουλο


Published by

AIKATERINI SAVVAIDOU
AIKATERINI SAVVAIDOU
Associate Professor at Aristotle University, Jean Monnet Chair holder, Former Secretary General for Public Revenue
26 articles
Taxation and Sustainable Development Goals# SDGs # 6th Tax Law Forum # palladian conferences #

Δεν υπάρχουν σχόλια: