Επιβολή χαρτοσήμου από Δ.Ο.Υ. σε μεγάλο υπόλοιπο προμηθευτή
Επιμέλεια: Επιστημονική Ομάδα Taxheaven
Ένα ακόμη "τραβηγμένο" πρόστιμο επιβλήθηκε σε επιχείρηση, αυτή την φορά από την Δ.Ο.Υ. Χολαργού μετά από έλεγχο που έγινε για το φορολογικό έτος 2014.
Συγκεκριμένα οι ελεγκτές της Δ.Ο.Υ. καταλόγισαν διαφορά τελών χαρτοσήμου και εισφοράς υπέρ ΟΓΑ ύψους 80.760,00€, πλέον προσαύξησης λόγω ανακρίβειας ύψους 38.361,00€, ήτοι συνολικό ποσό 119.121,00€, επικαλούμενοι ότι η επιχείρηση διατηρεί πάγιες χρηματικές υποχρεώσεις προς συγγενική της εταιρεία χωρίς να προβαίνει στην έγκαιρη εξόφλησή της, εφαρμόζοντας διακριτική μεταχείριση, έναντι των λοιπών προμηθευτών της, με αποτέλεσμα το υπόλοιπο του λογαριασμού της παραπάνω προμηθεύτριας και συγγενής εταιρείας να εμφανίζεται κατά 3.365.000,00€ υψηλότερο από ότι αν ακολουθούσε την ίδια πολιτική που ακολουθείτε και στις μη συγγενείς επιχειρήσεις.
Ο έλεγχος συγκεκριμένα διαπίστωσε ότι:
• Ο μέσος σταθμικός όρος των υπολοίπων σε σχέση με τις αγορές που πραγματοποιείτε από μη συγγενείς επιχειρήσεις είναι περίπου 15,30%.
• Ο μέσος σταθμικός όρος των υπολοίπων σε σχέση με τις αγορές που πραγματοποιείτε από τη συγγενή της επιχείρηση «....................» είναι 80%. (αγορές χρήσης 983.560,04€ πλέον υπόλοιπο 31/12/2013 3.996.100,15€ = 4.979.660,19€. Υπόλοιπο 31/12/2014 4.112.433,41€)
Εν συνεχεία οι ελεγκτές έκριναν το παραπάνω υπερβάλλον ποσό ως ΔΑΝΕΙΟ της προσφεύγουσας επιχείρησης από την συγγενή της εταιρεία «.........», κρίνοντας ότι έχει όλα τα χαρακτηριστικά του δανείου. Στην έκθεση ελέγχου αναφέρεται επιπλέον ότι «Το περισσότερο χαρακτηριστικό είναι ότι ουδέποτε ζητήθηκε από την προμηθεύτρια εταιρεία το υπόλοιπο του λογαριασμού της χρησιμοποιώντας ένδικα μέσα, όπως γίνεται σε παρόμοιες περιπτώσεις, που τα υπόλοιπα των λογαριασμών παραμένουν επί μεγάλα χρονικά διαστήματα παγωμένα.»
Για το παραπάνω κριθέντος ποσό ως δάνειο, καταλογίστηκε χαρτόσημο 2% πλέον ΟΓΑ 20% επί του χαρτοσήμου στην χρήση 2014, με επίκληση των διατάξεων του άρθρου 15 παρ. 5γ του Κ.Ν.Τ.Χ.
Η επιχείρηση κατέθεσε ενδικοφανή προσφυγή στην ΔΕΔ επισημαίνοντας ότι από τις κινήσεις και τα υπόλοιπα των λογαριασμών σε συνδυασμό με τα αναφερόμενα στην έκθεση ελέγχου προέκυψε ότι το ανεξόφλητο υπόλοιπο του προμηθευτή «..........» (50.00.00.0002) της προσφεύγουσας προέρχεται από ανεξόφλητες πωλήσεις αγαθών και ότι μόνη η μη εξόφληση χρεωστικών υπολοίπων δεν συνιστά δάνειο.
Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτή την προσφυγή και ακύρωσε την επιβολή χαρτοσήμου καθώς και τα πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής των τελών, με βάση τα ακόλουθα σκεπτικά:
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 14 του Ν. 4755/1930 περί Κ.Ν.Τ.Χ. ορίζεται ότι: «Επί των εμπορικών και λοιπών εγγράφων και πράξεων, των κατονομαζόμενων στο επόμενο άρθρο 15, το τέλος ορίζεται εις δύο επί τοις εκατό (2%) της σε αυτή διαλαμβανομένης αξίας»
Επειδή σύμφωνα με την παρ. 1 α του άρθρου 15 του ιδίου νόμου ορίζεται ότι:
«Εις το κατά την παράγραφαν 1 του προηγουμένου άρθρου 14 τέλος υπόκεινται: 1.α) Πάσα σύμβασις, οιουδήποτε αντικειμένου, συναπτόμενη είτε απ' ευθείας, είτε δια δημοσίου συναγωνισμού μεταξύ εμπόρων, μεταξύ εμπόρου και εμπορικής εταιρείας πάσης φύσεως, μεταξύ εμπορικών εταιρειών πάσης φύσεως, αφορώσα αποκλειστικώς εις την ασκουμένην υπ' αυτών εμπορίαν, και μεταξύ τρίτου εν γένει και ανωνύμου εταιρείας, ή πάσα εξόφλησις συμβάσεως ή σχετική προς την σύμβασιν απόδειξις, εφόσον καταρτίζονται εγγράφως και δη είτε δια δημοσίου, είτε δι' ιδιωτικού καθ' οιονδήποτε τύπον συντεταγμένου εγγράφου...» Σύμφωνα με την παρ. 5 γ του άρθρου 15 του ιδίου νόμου ορίζεται ότι: «Πάσα εν γένει εγγραφή εις τα βιβλία περί καταθέσεως ή αναλήψεως χρημάτων υπό εταίρων ή μετόχων ή άλλων προσώπων προς ή από εμπορικάς εν γένει εταιρείας ή επιχειρήσεις, ήτις δεν ανάγεται εις σύμβασιν, πράξιν κ.λπ., υποβληθείσαν εις τα οικεία τέλη χαρτοσήμου ή απαλλαγείσαν νομίμως των τελών τούτων, υπόκεινται εις αναλογικόν τέλος χαρτοσήμου εν επί τοις εκατόν (1%). Εις ην περίπτωσιν, εκ της εγγραφής ή εξ ετέρου εγγράφου, αποδεικνύεται ότι η κατάθεσις ή ανάληψις αφορά σύμβασιν, πράξιν κ.λπ. υποκειμένην εις μεγαλύτερον ή μικρότερον τέλος χαρτοσήμου, οφείλεται το δια την σύμβασιν, πράξιν κ.λπ. προβλεπόμενον τέλος...»
Επειδή όπως κρίθηκε με την απόφ. 284/1979 Διοικ. Εφ. Πατρών «η μη αναζήτηση από δικαιούχο χρεωστικού υπολοίπου εκ τόκων που προέρχεται από τόκους εκ δοσοληπτικού λογαριασμού μεταξύ συγγενών επιχειρήσεων, δε σημαίνει ότι το χρεωστικό υπόλοιπο που παραμένει αζήτητο, αποτελεί δάνειο, εφόσον από σχετική εγγραφή στα βιβλία ή από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο δεν προκύπτει ότι συνήφθη σύμβαση δανείου μεταξύ των δύο συγγενών επιχειρήσεων (εις Π. Ρέππας, Φορολογία Χαρτοσήμου σελ. 581)»
Επειδή, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ 190/2009, ΣτΕ 6172/1995, ΣτΕ 6170/1995, ΣτΕ 4287/1995, ΣτΕ 2805/1994, ΣτΕ 1802/1993, ΣτΕ 725/1990), κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, ερμηνευόμενων εν όψει και της εκ του ανωτέρω Κώδικα βασικής αρχής ότι σε τέλη υπόκεινται κατά κανόνα τα έγγραφα περί συνάψεως των συμβάσεων και όχι απλώς οι συνομολογούμενες συμβάσεις (ΣτΕ 1966/1998 7μελ.,ΣτΕ 1368/1989, ΣτΕ 2230/1988, ΣτΕ 2746/1987), για την επιβολή ειδικότερα του υπό των ανωτέρω διατάξεων, τέλους χαρτοσήμου για σύμβαση δανείου, η εγγραφή στα βιβλία, ως αναπληρώνουσα το σχετικό έγγραφο περί δανείου, πρέπει να περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία της συμβάσεως του δανείου, ώστε από την εγγραφή αυτή και μόνο να προκύπτει η συνομολόγηση της συμβάσεως αυτής, χωρίς να επιτρέπεται να συναχθεί ότι συνομολογήθηκε σύμβαση δανείου από εγγραφές στα βιβλία που αναφέρονται σε άλλες σχέσεις (ΣτΕ 1666/1991, ΣτΕ 314/1987), έστω και αν αυτές λογίζονται ως δάνειο (ΣτΕ 1367/1989 - ΣτΕ 8/1989: ανώμαλη παρακαταθήκη). Δεν απαιτείται όμως να αναφέρεται η σχετική εγγραφή, ρητά, σε σύμβαση δανείου (ΣτΕ 73/1990). Εξάλλου, απαραίτητα στοιχεία της σύμβασης δανείου είναι, κατά το άρθρο 806 του Α.Κ., η δόση ορισμένου ποσού χρημάτων, με τη συμφωνία απόδοσής του. Συνεπώς, σύμφωνα με τις πιο πάνω διατάξεις, τα στοιχεία της συμφωνίας αυτής πρέπει να προκύπτουν είτε από τη σχετική σύμβαση είτε από την εγγραφή στα βιβλία του επιτηδευματία, η οποία "λογίζεται ως έγγραφον αποδεικνύον την σύμβασιν" (ΣτΕ 6172/1995, ΣτΕ 4287/1995, ΣτΕ 2073/1989).
Επειδή δεν συνιστά σύμβαση δανείου, χωρίς την ύπαρξη άλλων στοιχείων ο λογαριασμός προμηθευτή, καθόσον από τους λογαριασμούς αυτούς δεν προκύπτουν τα στοιχεία που απαιτούνται κατ' άρθρο 806 ΑΚ (ΣτΕ 1288/1989).
Επειδή η φορολογική αρχή καταλόγισε τέλη χαρτοσήμου με επίκληση των διατάξεων των άρθρων 14 και 15 παρ. 5γ του Κ.Ν.Τ.Χ. επί πιστωτικού υπολοίπου ποσού 3.365.000,00€ του προμηθευτή «.......» (50.00.00.0002) της προσφεύγουσας προερχομένου από ανεξόφλητα πιστωτικά υπόλοιπα πωλήσεων χρήσεων 2010-2014, θεωρώντας ο έλεγχος το πιστωτικό υπόλοιπο αυτό του λογαριασμού αυτού, με το σκεπτικό που παραπάνω παρατίθεται, ως δάνειο, χωρίς όμως να προκύπτει από έγγραφο ή έγγραφή που («λογίζεται ως έγγραφον αποδεικνύον την σύμβασιν» ΣτΕ 6172/1995, 4287/1995, ΣτΕ 2073/1989, ΣτΕ 284/1979 Διοικ. Εφ. Πατρών) ότι συμφωνήθηκε να μην απαιτηθεί το ποσό αυτό από την αντισυμβαλλόμενη για συγκεκριμένο διάστημα, καθιστώντας το υπόλοιπο αυτό ως δάνειο. Συνεπώς, επί τη βάσει των διαπιστώσεων και του πορίσματος της από 07-09-2016 έκθεσης ελέγχου της Δ.Ο.Υ. Χολαργού, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις καταλογισμού στην προσφεύγουσα χαρτοσήμου δανείου κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 14 και 15 § 1α' ή 5γ του Κ.Ν.Τ.Χ. και συνεπώς η με αρ........... /7-9-2016 οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Χολαργού πρέπει να ακυρωθεί ως νομικώς πλημμελής.
https://www.taxheaven.gr
Επιμέλεια: Επιστημονική Ομάδα Taxheaven
Ένα ακόμη "τραβηγμένο" πρόστιμο επιβλήθηκε σε επιχείρηση, αυτή την φορά από την Δ.Ο.Υ. Χολαργού μετά από έλεγχο που έγινε για το φορολογικό έτος 2014.
Συγκεκριμένα οι ελεγκτές της Δ.Ο.Υ. καταλόγισαν διαφορά τελών χαρτοσήμου και εισφοράς υπέρ ΟΓΑ ύψους 80.760,00€, πλέον προσαύξησης λόγω ανακρίβειας ύψους 38.361,00€, ήτοι συνολικό ποσό 119.121,00€, επικαλούμενοι ότι η επιχείρηση διατηρεί πάγιες χρηματικές υποχρεώσεις προς συγγενική της εταιρεία χωρίς να προβαίνει στην έγκαιρη εξόφλησή της, εφαρμόζοντας διακριτική μεταχείριση, έναντι των λοιπών προμηθευτών της, με αποτέλεσμα το υπόλοιπο του λογαριασμού της παραπάνω προμηθεύτριας και συγγενής εταιρείας να εμφανίζεται κατά 3.365.000,00€ υψηλότερο από ότι αν ακολουθούσε την ίδια πολιτική που ακολουθείτε και στις μη συγγενείς επιχειρήσεις.
Ο έλεγχος συγκεκριμένα διαπίστωσε ότι:
• Ο μέσος σταθμικός όρος των υπολοίπων σε σχέση με τις αγορές που πραγματοποιείτε από μη συγγενείς επιχειρήσεις είναι περίπου 15,30%.
• Ο μέσος σταθμικός όρος των υπολοίπων σε σχέση με τις αγορές που πραγματοποιείτε από τη συγγενή της επιχείρηση «....................» είναι 80%. (αγορές χρήσης 983.560,04€ πλέον υπόλοιπο 31/12/2013 3.996.100,15€ = 4.979.660,19€. Υπόλοιπο 31/12/2014 4.112.433,41€)
Εν συνεχεία οι ελεγκτές έκριναν το παραπάνω υπερβάλλον ποσό ως ΔΑΝΕΙΟ της προσφεύγουσας επιχείρησης από την συγγενή της εταιρεία «.........», κρίνοντας ότι έχει όλα τα χαρακτηριστικά του δανείου. Στην έκθεση ελέγχου αναφέρεται επιπλέον ότι «Το περισσότερο χαρακτηριστικό είναι ότι ουδέποτε ζητήθηκε από την προμηθεύτρια εταιρεία το υπόλοιπο του λογαριασμού της χρησιμοποιώντας ένδικα μέσα, όπως γίνεται σε παρόμοιες περιπτώσεις, που τα υπόλοιπα των λογαριασμών παραμένουν επί μεγάλα χρονικά διαστήματα παγωμένα.»
Για το παραπάνω κριθέντος ποσό ως δάνειο, καταλογίστηκε χαρτόσημο 2% πλέον ΟΓΑ 20% επί του χαρτοσήμου στην χρήση 2014, με επίκληση των διατάξεων του άρθρου 15 παρ. 5γ του Κ.Ν.Τ.Χ.
Η επιχείρηση κατέθεσε ενδικοφανή προσφυγή στην ΔΕΔ επισημαίνοντας ότι από τις κινήσεις και τα υπόλοιπα των λογαριασμών σε συνδυασμό με τα αναφερόμενα στην έκθεση ελέγχου προέκυψε ότι το ανεξόφλητο υπόλοιπο του προμηθευτή «..........» (50.00.00.0002) της προσφεύγουσας προέρχεται από ανεξόφλητες πωλήσεις αγαθών και ότι μόνη η μη εξόφληση χρεωστικών υπολοίπων δεν συνιστά δάνειο.
Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτή την προσφυγή και ακύρωσε την επιβολή χαρτοσήμου καθώς και τα πρόστιμα εκπρόθεσμης καταβολής των τελών, με βάση τα ακόλουθα σκεπτικά:
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 14 του Ν. 4755/1930 περί Κ.Ν.Τ.Χ. ορίζεται ότι: «Επί των εμπορικών και λοιπών εγγράφων και πράξεων, των κατονομαζόμενων στο επόμενο άρθρο 15, το τέλος ορίζεται εις δύο επί τοις εκατό (2%) της σε αυτή διαλαμβανομένης αξίας»
Επειδή σύμφωνα με την παρ. 1 α του άρθρου 15 του ιδίου νόμου ορίζεται ότι:
«Εις το κατά την παράγραφαν 1 του προηγουμένου άρθρου 14 τέλος υπόκεινται: 1.α) Πάσα σύμβασις, οιουδήποτε αντικειμένου, συναπτόμενη είτε απ' ευθείας, είτε δια δημοσίου συναγωνισμού μεταξύ εμπόρων, μεταξύ εμπόρου και εμπορικής εταιρείας πάσης φύσεως, μεταξύ εμπορικών εταιρειών πάσης φύσεως, αφορώσα αποκλειστικώς εις την ασκουμένην υπ' αυτών εμπορίαν, και μεταξύ τρίτου εν γένει και ανωνύμου εταιρείας, ή πάσα εξόφλησις συμβάσεως ή σχετική προς την σύμβασιν απόδειξις, εφόσον καταρτίζονται εγγράφως και δη είτε δια δημοσίου, είτε δι' ιδιωτικού καθ' οιονδήποτε τύπον συντεταγμένου εγγράφου...» Σύμφωνα με την παρ. 5 γ του άρθρου 15 του ιδίου νόμου ορίζεται ότι: «Πάσα εν γένει εγγραφή εις τα βιβλία περί καταθέσεως ή αναλήψεως χρημάτων υπό εταίρων ή μετόχων ή άλλων προσώπων προς ή από εμπορικάς εν γένει εταιρείας ή επιχειρήσεις, ήτις δεν ανάγεται εις σύμβασιν, πράξιν κ.λπ., υποβληθείσαν εις τα οικεία τέλη χαρτοσήμου ή απαλλαγείσαν νομίμως των τελών τούτων, υπόκεινται εις αναλογικόν τέλος χαρτοσήμου εν επί τοις εκατόν (1%). Εις ην περίπτωσιν, εκ της εγγραφής ή εξ ετέρου εγγράφου, αποδεικνύεται ότι η κατάθεσις ή ανάληψις αφορά σύμβασιν, πράξιν κ.λπ. υποκειμένην εις μεγαλύτερον ή μικρότερον τέλος χαρτοσήμου, οφείλεται το δια την σύμβασιν, πράξιν κ.λπ. προβλεπόμενον τέλος...»
Επειδή όπως κρίθηκε με την απόφ. 284/1979 Διοικ. Εφ. Πατρών «η μη αναζήτηση από δικαιούχο χρεωστικού υπολοίπου εκ τόκων που προέρχεται από τόκους εκ δοσοληπτικού λογαριασμού μεταξύ συγγενών επιχειρήσεων, δε σημαίνει ότι το χρεωστικό υπόλοιπο που παραμένει αζήτητο, αποτελεί δάνειο, εφόσον από σχετική εγγραφή στα βιβλία ή από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο δεν προκύπτει ότι συνήφθη σύμβαση δανείου μεταξύ των δύο συγγενών επιχειρήσεων (εις Π. Ρέππας, Φορολογία Χαρτοσήμου σελ. 581)»
Επειδή, όπως έχει κριθεί (ΣτΕ 190/2009, ΣτΕ 6172/1995, ΣτΕ 6170/1995, ΣτΕ 4287/1995, ΣτΕ 2805/1994, ΣτΕ 1802/1993, ΣτΕ 725/1990), κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, ερμηνευόμενων εν όψει και της εκ του ανωτέρω Κώδικα βασικής αρχής ότι σε τέλη υπόκεινται κατά κανόνα τα έγγραφα περί συνάψεως των συμβάσεων και όχι απλώς οι συνομολογούμενες συμβάσεις (ΣτΕ 1966/1998 7μελ.,ΣτΕ 1368/1989, ΣτΕ 2230/1988, ΣτΕ 2746/1987), για την επιβολή ειδικότερα του υπό των ανωτέρω διατάξεων, τέλους χαρτοσήμου για σύμβαση δανείου, η εγγραφή στα βιβλία, ως αναπληρώνουσα το σχετικό έγγραφο περί δανείου, πρέπει να περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία της συμβάσεως του δανείου, ώστε από την εγγραφή αυτή και μόνο να προκύπτει η συνομολόγηση της συμβάσεως αυτής, χωρίς να επιτρέπεται να συναχθεί ότι συνομολογήθηκε σύμβαση δανείου από εγγραφές στα βιβλία που αναφέρονται σε άλλες σχέσεις (ΣτΕ 1666/1991, ΣτΕ 314/1987), έστω και αν αυτές λογίζονται ως δάνειο (ΣτΕ 1367/1989 - ΣτΕ 8/1989: ανώμαλη παρακαταθήκη). Δεν απαιτείται όμως να αναφέρεται η σχετική εγγραφή, ρητά, σε σύμβαση δανείου (ΣτΕ 73/1990). Εξάλλου, απαραίτητα στοιχεία της σύμβασης δανείου είναι, κατά το άρθρο 806 του Α.Κ., η δόση ορισμένου ποσού χρημάτων, με τη συμφωνία απόδοσής του. Συνεπώς, σύμφωνα με τις πιο πάνω διατάξεις, τα στοιχεία της συμφωνίας αυτής πρέπει να προκύπτουν είτε από τη σχετική σύμβαση είτε από την εγγραφή στα βιβλία του επιτηδευματία, η οποία "λογίζεται ως έγγραφον αποδεικνύον την σύμβασιν" (ΣτΕ 6172/1995, ΣτΕ 4287/1995, ΣτΕ 2073/1989).
Επειδή δεν συνιστά σύμβαση δανείου, χωρίς την ύπαρξη άλλων στοιχείων ο λογαριασμός προμηθευτή, καθόσον από τους λογαριασμούς αυτούς δεν προκύπτουν τα στοιχεία που απαιτούνται κατ' άρθρο 806 ΑΚ (ΣτΕ 1288/1989).
Επειδή η φορολογική αρχή καταλόγισε τέλη χαρτοσήμου με επίκληση των διατάξεων των άρθρων 14 και 15 παρ. 5γ του Κ.Ν.Τ.Χ. επί πιστωτικού υπολοίπου ποσού 3.365.000,00€ του προμηθευτή «.......» (50.00.00.0002) της προσφεύγουσας προερχομένου από ανεξόφλητα πιστωτικά υπόλοιπα πωλήσεων χρήσεων 2010-2014, θεωρώντας ο έλεγχος το πιστωτικό υπόλοιπο αυτό του λογαριασμού αυτού, με το σκεπτικό που παραπάνω παρατίθεται, ως δάνειο, χωρίς όμως να προκύπτει από έγγραφο ή έγγραφή που («λογίζεται ως έγγραφον αποδεικνύον την σύμβασιν» ΣτΕ 6172/1995, 4287/1995, ΣτΕ 2073/1989, ΣτΕ 284/1979 Διοικ. Εφ. Πατρών) ότι συμφωνήθηκε να μην απαιτηθεί το ποσό αυτό από την αντισυμβαλλόμενη για συγκεκριμένο διάστημα, καθιστώντας το υπόλοιπο αυτό ως δάνειο. Συνεπώς, επί τη βάσει των διαπιστώσεων και του πορίσματος της από 07-09-2016 έκθεσης ελέγχου της Δ.Ο.Υ. Χολαργού, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις καταλογισμού στην προσφεύγουσα χαρτοσήμου δανείου κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 14 και 15 § 1α' ή 5γ του Κ.Ν.Τ.Χ. και συνεπώς η με αρ........... /7-9-2016 οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Χολαργού πρέπει να ακυρωθεί ως νομικώς πλημμελής.
https://www.taxheaven.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου