Νέο
Το  Β΄ Τμήμα εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 675/2017 απόφασή του με την οποία παραπέμπει στην Ολομέλεια του ΣτΕ να κριθεί η συνταγματικότητα των νόμων 3513/2005, 3697/2008, 3790/2009 και 3842/2010 ως προς το σκέλος εκείνο που παρέτειναν συνεχώς τον χρόνο παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων. Μάλιστα, οι σύμβουλοι Επικρατείας υπογραμμίζουν ότι η παραγραφή πρέπει να έχει συνολικά εύλογη χρονική διάρκεια, δηλαδή να συνάδει προς τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Οι συνεχείς παρατάσεις αντίκεινται στην απορρέουσα από το Σύνταγμα αρχή του κράτους δικαίου και την αρχή της ασφάλειας δικαίου, σημειώνουν.
Αναφέρουν επίσης ότι με νομοθετικές ρυθμίσεις «παρατείνεται διαδοχικώς ο χρόνος παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου λίγο πριν από τη λήξη είτε πριν της αρχικής παραγραφής είτε της προηγούμενης παρατάσεως αυτής». Έτσι, ο θεσπιζόμενος με το άρθρο 84 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος κανόνας της 5ετούς παραγραφής δεν έχει πλέον καμία περίπτωση εφαρμογής, ενώ διαφαίνεται αδυναμία οποιασδήποτε πρόβλεψης για τον χρόνο λήξεως της παραγραφής. (Πηγή: Καθημερινή)
Παράταση
Στον Νόμο 4446/2016 Άρθρο 97 παρ.2. που ψηφίστηκε από τη στη Βουλή στις 21/12/2016, προβλέπεται η παράταση της παραγραφής, της χρήσης 2010 (οικ. έτος 2011) μέχρι τις 31/12/2017, αντί στις 31/12/2016.Συγκεκριμένα η διάταξη έχει ως εξής:
Πατήστε πάνω στη φωτό
Οι προθεσμίες παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για έκδοση πράξεων διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και κάθε άλλης πράξης επιβολής φόρων, τελών, προστίμων ή εισφορών, που λήγουν την 31.12.2016 παρατείνονται κατά ένα (1) έτος από τη λήξη τους για υποθέσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί, κατά τη δημοσίευση του παρόντος, ή θα εκδοθούν μέχρι την 31.12.2016 εισαγγελικές παραγγελίες, εντολές ελέγχου, έρευνας ή επεξεργασίας ή εντολές και αιτήματα διερεύνησης από δικαστική ή φορολογική ή ελεγκτική αρχή, καθώς και από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης.
Διαβάστε παρακάτω τον Ανανεωμένο Πίνακα για τις παραγραφές των Χρήσεων
Το θέμα της παραγραφής των παλαιοτέρων χρήσεων, απασχολεί διαχρονικά νομικά και φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες και μη, για διαφόρους λόγους.
Τι  είναι λοιπόν αυτή η παραγραφή των παλαιοτέρων χρήσεων ;
Με απλά λόγια, η παύση του δικαιώματος του Δημοσίου  να ελέγξει τα φυσικά και νομικά πρόσωπα ως προς τη ορθή εκπλήρωση των φορολογικών τους υποχρεώσεων και να επιβάλλει φόρους στις  περιπτώσεις ηθελημένων ή μη παραλείψεων και λαθών.
Ο Νόμος λοιπόν προβλέπει τη λεγόμενη παραγραφή, στη λογική ότι οι φορολογικές εκκρεμότητες κάποια στιγμή θα πρέπει να κλείνουν και από την άλλη οι φορολογούμενοι  δεν είναι δυνατόν  να λειτουργούν με τη μόνιμη αβεβαιότητα της επιβολής φορολογικών ποινών (προστίμων, πρόσθετων φόρων κ.λπ.) για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.
Στη πράξη η Πολιτεία για μακρύ χρόνο, επέλεξε τη μέθοδο των συνεχών παρατάσεων  της παραγραφής ,ενισχύοντας την αβεβαιότητα , την αναποτελεσματικότητα των φορολογικών μηχανισμών , αλλά και την δημιουργία πρακτικών προβλημάτων (βλ. φύλαξη δικαιολογητικών, βιβλίων κά) στους φορολογούμενους.
Ας δούμε όμως πρακτικά σήμερα τι ισχύει, χωρίς να αναλωθούμε σε «ιστορικά» στοιχεία:
Στις 31-12-2015 παραγράφηκε η Χρήση 2009 (01/01-31-12-2009)…
Ο λόγος ;
Στις 31-12-2015 ουσιαστικά συμπληρώθηκαν 6 χρόνια από το έτος 2010 στο οποίο κατατέθηκαν  όλες οι δηλώσεις(πχ. Εισοδήματος, ΦΠΑ κλπ) που αφορούσαν στη χρήση 2009.
Εννοείται ότι στις 31-12-2015 έχουν παραγραφεί και όλες οι προηγούμενες (πχ. 2008, 2007 κλπ) χρήσεις.

Εξαιρέσεις

  1. Για υποθέσεις φόρου εισοδήματος, φόρου προστιθέμενης αξίας και λοιπών παρακρατούμενων και επιρριπτόμενων φόρων, τελών και εισφορών των προσώπων του άρθρου 2 του Π.Δ. 186/1992 (ΦΕΚ84/Α’), σε βάρος των οποίων έχουν εκδοθεί και κοινοποιηθεί αποφάσεις επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ., για έκδοση εικονικών ή πλαστών φορολογικών στοιχείων ή λήψη εικονικών ή νόθευση φορολογικών στοιχείων, μέχρι το χρόνο παραγραφής του δικαιώματος του δημοσίου για κοινοποίηση φύλλων ελέγχου ή πράξεων επιβολής του φόρου, παρατείνεται το δικαίωμα αυτό για δύο ακόμη έτη πέραν του χρόνου που ορίζεται από τις οικείες κατά περίπτωση διατάξεις.
  2. Αν είχε εκδοθεί Εντολή Ελέγχου ή Εισαγγελική Παραγγελία ως τις 31/12/2015.
  3. Για τις χρήσεις έως 31/12/2013 που δεν έχουν παραγραφεί βάση του παλαιού ΚΦΕ (2238/1994) δηλαδή για τις χρήσεις 2010-2011-2012-2013… «Αν δεν υποβληθεί δήλωση φορολογίας εισοδήματος ή δήλωση απόδοσης παρακρατούμενων φόρων ή δήλωση φόρου εισοδήματος κλπ, το δικαίωμα του Δημοσίου να κοινοποιήσει το φύλλο ελέγχου ή την πράξη καταλογισμού φόρου κλπ, παραγράφεται μετά την πάροδο δεκαπέντε (15) ετών από τη λήξη της προθεσμίας για την επίδοση της δήλωσης.
Επί της ουσίας και με την ισχύ των νέων διατάξεων(Ν.4174 & Ν.4308) από 01/01/2014 η παραγραφή ισχύει για έξι χρόνια  από το τέλος της χρήσης που αφορά.
Αυτό σημαίνει  ότι και όλα τα έγγραφα, δικαιολογητικά, αρχεία, ηλεκτρονικά ή μη διατηρούνται για έξι χρόνια.
Βέβαια λόγω της σοβαρότητας του θέματος και των συνεχών παρεμβάσεων στους Νόμους των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών του Υπουργείου Οικονομικών, θα είναι καλό να παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο ζήτημα αυτό.
 Παράδειγμα :
Η Παραγραφή , του φορολογικού έτους 2014 (χρήση 01/01-31/12/2014) επέρχεται στις 31/12/2020.
library2Με βάση τα παραπάνω εκτιμούμε ότι σήμερα για την πλειοψηφία των νομικών και φυσικών  προσώπων επαγγελματιών ή μη, έχει επέλθει η παραγραφή των χρήσεων μέχρι 31-12-2009 .
Το γεγονός αυτό επιτρέπει νόμιμα στις επιχειρήσεις, τη καταστροφή Βιβλίων και στοιχείων μέχρι την ημερομηνία αυτή, φυσικά πάντα με την αίρεση των εξαιρέσεων αλλά και της γνώσης-εμπειρίας που έχουν για την επιχείρηση τους οι επιχειρηματίες και οι Λογιστές που την παρακολουθούν.

ΝέοΔιαβάστε και κατεβάστε επίσης και τον Σχετικό Πίνακα.


Σχόλιο Ομάδας Foroline-ADC
Φυσικά υπάρχουν εξειδικευμένες περιπτώσεις, που η παραγραφή των χρήσεων έχει παραταθεί.
Κρίναμε σκόπιμο να μην αναφερθούμε, λόγω του ότι πρόκειται για περιπτώσεις είτε μεγάλης φοροδιαφυγής , είτε ενεργειών που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Το άρθρο αφορά -όπως προαναφέραμε- τη συντριπτική πλειοψηφία των φορολογούμενων και ειδικά των επιχειρήσεων που βαρύνονται από ένα μεγάλο διαχειριστικό κόστος, αυτό της αποθήκευσης και διαχείρισης όγκου δεδομένων προηγούμενων χρόνων και μάλιστα σε φυσική μορφή.