Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Πως σε δέκα αράδες καταπατάτε 4 φορές το σύνταγμα και καταρακόνεται η κοινοτική οδηγία για την εφαρμογή του ΦΠΑ.

Το παρακάτω κείμενο  αποτελεί απόσπασμά από το πολυνομοσχέδιο και αφορά τον έλεγχο των επιτηδευματιών και ελευθέρων επαγγελματιών με   « Έμμεσες τεχνικές ελέγχου», ή απλά με τεκμαρτό τρόπο ή καλύτερα με "αντικειμενικά κριτήρια.
Αμέσως μετά από το κείμενο του νόμου παραθέτουμε την έκθεση της επιστημονικής επιτροπής  της βουλής επί τους σχετικού θέματος.
Απλά θέλουμε να δείξουμε πως ένας υπουργός οικονομικών με κύριο επάγγελμα συνταγματολόγος καταθέτει ένα μέτρο που καταπάτα το σύνταγμα και 4 σημεία και την ευρωπαϊκή οδηγία για το ΦΠΑ πλήρως, και πως οι Έλληνες βουλευτές, που θεωρητικά πρέπει να υπερασπίζονται το σύνταγμα, κάνουν νόμο του κράτους ένα άρθρο που καταπατά κατάφωρα το σύνταγμα.




Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή
του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατη-
γικής 2012-2015
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙ-
ΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ,
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ -
ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ



Άρθρο 4
Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας της Γενικής
Γραμματείας Φορολογικών και Τελωνειακών θεμάτων
και της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής
Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών

14. Μετά το άρθρο 67Α του Κ.Φ.Ε. προστίθεται άρθρο
67Β ως εξής:
8
« Άρθρο 67Β
Έμμεσες τεχνικές ελέγχου»
1. Ο προσδιορισμός των αποτελεσμάτων με έλεγχο
μπορεί να διενεργείται και με την εφαρμογή μιας ή πε-
ρισσοτέρων από τις κατωτέρω τεχνικές ελέγχου:
α) της αρχής των αναλογιών,
β) της ανάλυσης ρευστότητας του φορολογούμενου,
γ) της καθαρής θέσης του φορολογούμενου,
δ) της σχέσης της τιμής πώλησης προς τον συνολικό
όγκο κύκλου εργασιών και
ε) το ύψος των τραπεζικών καταθέσεων και των δαπα-
νών σε μετρητά.
Με τις πιο πάνω τεχνικές μπορούν να προσδιορίζονται
τα ακαθάριστα έσοδα, οι εκροές του επιτηδευματία, τα
φορολογητέα κέρδη και ο οφειλόμενος Φόρος Προστι-
θέμενης Αξίας, βάσει των γενικά παραδεκτών αρχών και
τεχνικών της Ελεγκτικής.
2. Τα προσδιοριζόμενα, με τις τεχνικές ελέγχου της
προηγούμενης παραγράφου ακαθάριστα έσοδα λαμβά-
νονται υπόψη για τον προσδιορισμό των λοιπών φορο-
λογιών. Για το κόστος που αναλογεί στην προσαύξηση
των ακαθαρίστων εσόδων, που προσδιορίζονται με τις
πιο πάνω τεχνικές, εκπίπτεται ο αναλογών σε αυτούς
ΦΠΑ.
3. Εφόσον το αποτέλεσμα του ελέγχου έχει εξαχθεί
με την εφαρμογή του τεχνικού ελέγχου της παραγρά-
φου 1, ο Προϊστάμενος της ελεγκτικής μονάδας πριν την
έκδοση της πράξης καταλογισμού του φόρου, καλεί τον υ-
πόχρεο σε ακρόαση, ο οποίος δικαιούται σε ανταπόδειξη.
4. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζο-
νται το ειδικότερο περιεχόμενο τεχνικών ελέγχου της
παραγράφου 1, ο τρόπος εφαρμογής τους και κάθε σχε-
τικό θέμα για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.»



Το πόρισμα της επιτροπής

4. Επί του άρθρου 4 παρ. 14
Με τις διατάξεις της παρ. 15 του άρθρου 4 προστίθεται νέο άρθρο 67Β υ¬πό τον τίτλο «Έµµεσες τεχνικές ελέγχου» στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) που κυρώθηκε µε τον ν. 2238/1994.
Συγκεκριµένως, ορίζεται ότι ο προσδιορισµός των ακαθάριστων εσόδων και των κερδών των επιτηδευματιών για την επιβολή του φόρου εισοδήματος, του ΦΠΑ και των λοι¬πών φορολογιών µπορεί να διενεργείται και µε την εφαρµογή µιας ή περισσοτέρων από τις ακόλουθες «τεχνικές ελέγχου»: (α) της αρχής των αναλογιών, (β) της ανάλυσης ρευστότητας του φορολογούµενου, (γ) της καθαρής θέσης του φορολογούµενου, (δ) της σχέσης της τιµής πώλησης προς τον συνολικό όγκο κύκλου εργασιών, και (ε) το ύψος των τραπεζικών καταθέσε¬ων και των δαπανών σε µετρητά. Προβλέπεται, επίσης, ότι το ειδικότερο πε¬ριεχόµενο των ανωτέρω «τεχνικών ελέγχου» και ο τρόπος εφαρµογής τους καθορίζεται µε υπουργική απόφαση.
Συµφώνως προς την Αιτιολογική Έκθεση, οι µέθοδοι αυτές, εφαρµόζονται «διεθνώς από πολλές φορολογικές διοικήσεις, στις περιπτώσεις που τα βιβλία και στοιχεία του επιτηδευµατία δεν απεικονίζουν την πραγµατική οικονοµική του κατάσταση ή υφίσταται αδικαιολόγητος πλουτισµός σε κινητή και ακίνητη περιουσία φυσικών ή νοµικών προσώπων ή υπερβολικές δαπάνες που δεν δικαιολογούνται από τα δηλωθέντα εισοδήµατα της επιχείρη¬σης ή και του φορολογούµενου φυσικού προσώπου». Επισηµαίνεται, πά¬ντως, ότι από τη διατύπωση της προτεινόµενης διάταξης («Ο προσδιορισµός των αποτελεσµάτων µε έλεγχο µπορεί να διενεργείται και µε την εφαρµογή µιας ή περισσοτέρων από τις κατωτέρω τεχνικές ελέγχου») συνάγεται ότι η χρήση των προτεινόµενων «τεχνικών ελέγχου» δεν θα γίνεται µόνο στις πε¬ριπτώσεις που από τον έλεγχο διαπιστώνεται ότι τα βιβλία του επιτηδευµα¬τία δεν απεικονίζουν την πραγµατική οικονοµική του κατάσταση λόγω εξεύ¬ρεσης κινητής και ακίνητης περιουσίας που προέρχεται από µη δηλωθέντα εισοδήµατα, αλλά οποτεδήποτε θεωρήσει αυτό σκόπιµο η ελεγκτική αρχή. Η χρήση, όµως, εναλλακτικών µεθόδων υπολογισµού του φορολογητέου ει¬σοδήµατος, οι οποίες ούτε έχουν γενική εφαρµογή επί του συνόλου των φορολογουµένων (όπως, επί παραδείγµατι, το σύστηµα τεκµηρίων των άρ¬θρων 16 και 17 του ΚΦΕ), αλλά ούτε και εφαρµόζονται µόνο όταν η φορο¬λογική αρχή αδυνατεί να προσδιορίσει τις φορολογικές υποχρεώσεις του ε¬πιτηδευµατία βάσει των λογιστικών του βιβλίων λόγω αποδεδειγµένης ανε-πάρκειας ή ανακρίβειάς τους, αντίκειται στην αρχή της ισότητας. Και αυτό διότι η χρησιµοποίηση διαφορετικών βάσεων υπολογισµού του φόρου σε πρόσωπα που, κατά τα λοιπά, υπάγονται στο ίδιο φορολογικό καθεστώς εί¬ναι ανεκτή µόνο εφόσον διαπιστώνεται ότι έχουν υποπέσει σε ουσιαστικές παραβάσεις που διαφοροποιούν την κατάστασή τους σε σχέση µε τους υπό¬λοιπους φορολογουµένους και, κατά τούτο, δικαιολογούν την υπαγωγή τους σε διαφορετική και, κατά τεκµήριο, δυσµενέστερη φορολογική µετα¬χείριση.
Εξ άλλου, η προσφυγή της φορολογικής αρχής σε εναλλακτικές µεθό¬δους προσδιορισµού του εισοδήµατος, όταν ο φορολογούµενος έχει συµ-µορφωθεί πλήρως µε τη λογιστική και φορολογική νοµοθεσία και δεν αµφι¬σβητείται το κύρος των βιβλίων του, αντίκειται και στην αρχή της χρηστής διοίκησης. Αυτό προβλέπεται, εξ άλλου, ρητώς και στο άρθρο 30 παρ. 1 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (π.δ. 186/1992), συµφώνως προς το οποίο, πλην της περίπτωσης αιτιολογηµένης διαπίστωσης συγκεκριµένων παραβά¬σεων που καθιστούν τα βιβλία και στοιχεία ανεπαρκή και ανακριβή, «ο προϊ¬στάµενος της αρµόδιας ΔΟΥ υποχρεούται να αναγνωρίζει τα δεδοµένα που προκύπτουν από [τα βιβλία και στοιχεία], κατά τον προσδιορισµό των κατά περίπτωση φορολογικών υποχρεώσεων του επιτηδευµατία».
Πέραν αυτών, η θέσπιση των προτεινόµενων «έµµεσων τεχνικών ελέγ¬χου» αντίκειται και στην αρχή της φορολόγησης βάσει της φοροδοτικής ικα¬νότητας στο µέτρο που: (α) ο προσδιορισµός του ύψους της φορολογικής υ-ποχρέωσης δεν θα συναρτάται πλέον µόνον προς τα ακαθάριστα έσοδα και τα κέρδη του φορολογουµένου, τα οποία και αποτελούν αντικείµενο του ΦΠΑ και του φόρου εισοδήµατος, αντιστοίχως, αλλά και από την «τεχνική ε-λέγχου» που, κατά την κρίση της, θα εφαρµόζει σε κάθε περίπτωση η ελε¬γκτική αρχή, και (β) ως κριτήριο φοροδοτικής ικανότητας για την επιβολή φόρου εισοδήµατος δεν θα λαµβάνεται το πραγµατικό ή, έστω, το τεκµαρ-τώς προσδιοριζόµενο εισόδηµα (και, αντιστοίχως, για τον ΦΠΑ, τα ακαθάρι¬στα έσοδα), αλλά προσδιοριστικά κριτήρια, όπως η «ρευστότητα» ή η «κα¬θαρή θέση» ή «σχέση της τιµής πώλησης προς τον συνολικό όγκο του κύ¬κλου εργασιών».
Ανεξαρτήτως των ανωτέρω, στον βαθµό που µε τις προτεινόµενες διατά¬ξεις εισάγεται εναλλακτική βάση υπολογισµού του αντικειµένου του φόρου υπό την έννοια της θέσπισης ενός συστήµατος τεκµαρτού προσδιορισµού των εσόδων και των κερδών των επιτηδευµατιών, παρατηρείται, ενόψει της γενικότητας και του αφηρηµένου χαρακτήρα των ρυθµίσεων, ότι ο ειδικότε¬ρος προσδιορισµός του περιεχοµένου τους δεν µπορεί να αποτελέσει, κατ’ άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγµατος, αντικείµενο νοµοθετικής εξουσιοδότη¬σης.
Επισηµαίνεται, ειδικότερα, ότι ως προς το ζήτηµα της εφαρµογής «έµµε¬σων τεχνικών ελέγχου» για τον προσδιορισµό του οφειλόµενου ΦΠΑ, οι προτεινόµενες ρυθµίσεις, ενδεχοµένως, δεν βρίσκονται σε αρµονία ούτε προς την Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συµβουλίου της 28.11.2006 σχετικώς µε το κοινό σύστηµα φόρου προστιθέµενης αξίας, η οποία δεν προβλέπει τη δυνατότητα των κρατών µελών να θεσπίζουν εναλλακτική/τεκµαρτή βάση υ-πολογισµού των ακαθάριστων εσόδων των υποκειµένων στον φόρο αυτό.
Περαιτέρω, και δεδοµένου ότι µε τις προτεινόµενες διατάξεις ρυθµίζονται ζητήµατα, κατ’ ουσίαν, εξωλογιστικού προσδιορισµού των φορολογικών υ¬ποχρεώσεων των επιτηδευµατιών, παρατηρείται ότι, από νοµοτεχνικής πλευράς, οι προτεινόµενες ρυθµίσεις θα έπρεπε, ενδεχοµένως, να εντα¬χθούν στην παρ. 3 του άρθρου 30 του ΚΦΕ ως προς το σκέλος του προσδιο¬ρισµού των ακαθάριστων εσόδων, και στο άρθρο 32 του ΚΦΕ ως προς το σκέλος του προσδιορισµού των κερδών.






Δεν είναι η μόνη περίπτωση, και ειδικά απο τότε που ανέλαβε ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΣ, αντιπρόεδρος το ηνία του  υπουργείου οικονομικών, το φαινόμενο να κατεβαίνουν και να ψηφίζονται αντισυνταγματικές διατάξεις, έχει γίνει εθνικό σπορ.

Άπλα, πλέον, σε κάθε νομοσχέδιο μετράμε πόσες φορές καταπατάτε το σύνταγμα.
γιατι είμαστε σίγουροι ότι καταπάτηση τους συντάγματος θα γίνει έτσι κι αλλιώς.

συνυπεύθυνοι είναι και οι βουλευτές που με την ψήφο τους αποδέχονται την καταπάτηση ου συντάγματος 

α.α.

Δεν υπάρχουν σχόλια: