ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η γερασμένη Γερμανία και οι... σωτήριοι μετανάστες
Το δημογραφικό πρόβλημα είναι αυτή την στιγμή ένα μεγάλο αγκάθι για την Γερμανία. Η χώρα, βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με την προοπτική στις αμέσως επόμενες δεκαετίες να αντιμετωπίσει τεράστιες πιέσεις στην αγορά εργασίας, στο ασφαλιστικό της σύστημα αλλά και στους προϋπολογισμούς της. Πλέον η μόνη ρεαλιστική λύση είναι οι ...μετανάστες.
Ο ρυθμός γεννήσεων στη Γερμανία είναι χαμηλός - το 2009 μόνο τρεις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ είχαν λιγότερα παιδιά ανά γυναίκα - έτσι ο πληθυσμός της συρρικνώνεται και γηράσκει ταχέως, με αποτέλεσμα ένα μικρότερο εργατικό δυναμικό και μειωμένη φορολογική βάση. Αυτή η δημογραφική αλλαγή θα διαταράξει την ισορροπία μεταξύ καθαρών συνεισφερόντων και καθαρών αποδεκτών εντός του εθνικού «πληρωμής επί τη αποχωρήσει» (pay-as-you-go) συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, ενός παζαριού μεταξύ των γενεών που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950.
Μια πιθανή λύση θα ήταν να αυξηθεί η μετανάστευση, και το Βερολίνο έχει εντείνει τις προσπάθειές του για την πρόσληψη αλλοδαπών εργαζομένων. Αλλά τα μεγάλης κλίμακας προγράμματα επισκεπτών-εργαζομένων της δεκαετίας του 1960 και των αρχών της δεκαετίας του 1970, τα οποία έφεραν τους μετανάστες κατά κύματα από την Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Μεσόγειο, κουβαλούν μια μικτή κληρονομιά. Ήδη, το 35% των νέων παιδιών στη Γερμανία γεννιούνται από μετανάστες, θέτοντας πιέσεις σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν έχει ακόμη συνεκτική στρατηγική για τη διδασκαλία των γερμανικών ως δεύτερης γλώσσας, πόσω μάλλον να μεγιστοποιεί το δυναμικό όλων των μαθητών. Παρά τις σημαντικές προσπάθειες για την ενσωμάτωση αυτών των μεταναστών, η Γερμανία παραμένει ανήσυχη σχετικά με την πολυπολιτισμικότητα.
To δημογραφικό πρόβλημα φαίνεται ότι πολύ δύσκολα θα ξεπεραστεί .Δημογράφοι μάλιστα διατυπώνουν την εκτίμηση ότι για χώρες, όπως η Αυστρία και η Γερμανία, είναι ίσως ήδη πολύ αργά: έρευνες δείχνουν ότι οι γυναίκες εκεί επιθυμούν έναν μέσο όρο τεκνοποίησης της τάξεως των 1,7 παιδιών μόνο, δηλαδή ένα ποσοστό πολύ κατώτερο από εκείνο που απαιτείται για να αποφευχθεί η συρρίκνωση του πληθυσμού, ενώ γεννούν κατά μέσο όρο 1,3 παιδιά.
Έτσι, η ηλικιακή κατανομή θα πάρει κάποια μέρα τη μορφή της αντεστραμμένης πυραμίδας, της οποίας η φαρδιά βάση με τους ηλικιωμένους θα στρογγυλοκάθεται πάνω σε στενή κορυφή με τους νέους. Όταν θα έχουν λιγότερους οικονομικά ενεργούς ανθρώπους για να φορολογήσουν, οι κυβερνήσεις θα βρεθούν ενώπιον μερικών δυσάρεστων επιλογών. Αυτό που θα κάνει τα πράγματα χειρότερα είναι το γεγονός ότι η οικονομική ανάπτυξη θα επιτυγχάνεται πολύ δυσκολότερα καθώς θα φθίνει η ηλικία των εργαζομένων μαζί με τον αριθμό τους. Οι γηράσκουσες κοινωνίες θα δυσκολευτούν να αντεπεξέλθουν σε μια εποχή γρήγορων τεχνολογικών αλλαγών, που απαιτεί εργαζομένους με ευελιξία.
Παράλληλη , το δημογραφικό πρόβλημα μεταφέρεται και στην αγορά εργασίας.Μέχρι το 2020, η γερμανική οικονομία θα βιώσει την έλλειψη ενός εκατομμυρίου εργαζομένων ειδικευμένων στους τομείς τής επιστήμης, της μηχανικής, των μαθηματικών και της τεχνολογίας.
Η προοπτική να αντιμετωπίσει η Γερμανία ανάλογα προβλήματα με αυτά της Ιαπωνίας είναι πλέον ορατή. Σημειώνεται ότι καμία χώρα δεν γερνά πιο γρήγορα από την Ιαπωνία. Από το 1985 , το ποσοστό του πληθυσμού τής Ιαπωνίας με ηλικία άνω των 65 ετών αυξήθηκε από το 10% σε σχεδόν 25%. Μέχρι το 2060, ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί περίπου στο 40%. Και από εκείνο το σημείο, ο πληθυσμός της Ιαπωνίας θα έχει συρρικνωθεί από περίπου 128 εκατομμύρια σε λιγότερο από 100 εκατομμύρια ανθρώπους.Παρά το γεγονός ότι αυτή η μεταβολή μόλις έχει αρχίσει, βαραίνει ήδη σε μεγάλο βαθμό την εθνική οικονομία της Ιαπωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου