Τα 3 μεγάλα μέτωπα κυβέρνησης & Θεσμών - Κρίσιμες επαφές σε Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον

3

 
 
 
 
 

Της Δήμητρας Καδδά

Η κυβέρνηση προετοιμάζεται για να αναχαιτίσει μέσα από τα διαδοχικά πολιτικά "ραντεβού" των επόμενων ημερών δύο "παγίδες" που συνδέονται κυρίως με τη θέση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και αφορούν στη λήψη νέων μέτρων αλλά και στις απαιτήσεις που εγείρονται για τις ελληνικές τράπεζες. Προετοιμάζεται παράλληλα να διαπραγματευτεί και για τους μεγάλους ελληνικούς στόχους του χρέους της εξόδου στις αγορές, αλλά και της ολοκλήρωσης των μνημονίων.

Ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, ξεκινά τη Δευτέρα τις επαφές στο Eurogroup και αναχωρεί συνέχεια για την Ουάσινγκτον και τη Σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με την Παγκόσμια Τράπεζα, στο περιθώριο της οποίας θα έχει επαφές με τον Επίτροπο Μοσκοβισί και άλλους πολιτικούς παράγοντες για να προετοιμάσει και τις συναντήσεις "κορυφής" του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Μόνο που η διαπραγματευτική ισχύς του οικονομικού επιτελείου για τους "μεγάλους" στόχους και για τα νέα μέτωπα, εξαρτάται και από τα 3 "αγκάθια" των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς για τα… συμφωνηθέντα του μνημονίου, τα οποία - όπως όλα δείχνουν - κάθε άλλο παρά λειαίνονται.

Τα τρία αγκάθια

Η προσπάθεια της κυβέρνησης στο και... πέντε, μέσα στο Σαββατοκύριακο, να προχωρήσει στην απονομή συντάξεων, σε μια προσπάθεια να μειώσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Κράτους προς ιδιώτες και να διασώσει την υποδόση των 800 εκατομμυρίων ευρώ (σ.σ. η οποία εκκρεμεί από την αξιολόγηση του Ιουλίου και έχει όριο διαθεσιμότητας την 31η Οκτωβρίου) αποτελεί το ένα μέτωπο.

Το δεύτερο μέτωπο είναι οι μεγάλες ενοχλήσεις που έχουν προκαλέσει τα πισωγυρίσματα της κυβέρνησης σε θέματα όπως είναι το εργασιακό, τα εμπόδια στις ιδιωτικοποιήσεις με τελευταίο δείγμα το Ελληνικό, αλλά και δικαστικά ζητήματα όπως αυτό της ΕΛΣΤΑΤ.

Το τρίτο μεγάλο μέτωπο είναι αυτό των 95 προαπαιτούμενων τα οποία παραμένουν σε καθυστέρηση. Το ποσοστό υλοποίησής τους προσεγγίζει σύμφωνα με άτυπες μετρήσεις το 20%. Οι χαμηλές αυτές επιδόσεις ανάγκασαν την κυβέρνηση να δημιουργήσει ειδική ομάδα υπό τον κ. Λιάκο για την επιτάχυνσή τους, τον κ. Δραγασάκη να δεσμεύεται εκ νέου για την κατά τις 80% ετοιμότητά τους έως το Eurogroup του Νοεμβρίου.

Τα 95 προαπαιτούμενα

Υπενθυμίζεται ότι συνολικά τα προαπαιτούμενα για τις δύο αξιολογήσεις που απομένουν έως το τέλος του προγράμματος (όπως αυτά συμφωνήθηκαν με τη δεύτερη αξιολόγηση του Ιουνίου) φτάνουν στα 113. Από αυτά, 95 πρέπει να υλοποιηθούν εντός του 2017 και για αυτό η κυβέρνηση τα συνδέει με την τρίτη αξιολόγηση με τη λογική ότι θα έχει τελειώσει έως τότε.

Τα προαπαιτούμενα που έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί έως το τέλος Σεπτεμβρίου φτάνουν στα 50 και έως το τέλος Οκτωβρίου πρέπει να γίνουν συνολικά 66 προαπαιτούμενα.

Ωστόσο, με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα από το έργο των αρμοδίων υπουργείων και των υπόλοιπων φορέων που εμπλέκονται με το μνημονιακό έργο, ο βαθμός υλοποίησης είναι εξαιρετικά χαμηλός.

Η κυβέρνηση για μία ακόμη φορά επιχειρεί στο και πέντε να ολοκληρώσει παρεμβάσεις με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη δημοσιοποίηση της λίστας οφειλετών.

Η κυβέρνηση, μεταξύ πολλών άλλων, έχει δεσμευθεί να ολοκληρώσει τις παρεμβάσεις στα προνοιακά και στα άλλα επιδόματα, να φέρει σε πέρας την αξιολόγηση στο Δημόσιο και να υλοποιήσει μια σειρά από παρεμβάσεις στο εργασιακό. Επίσης θα πρέπει να υλοποιήσει σειρά δράσεων στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων που μένουν σε εκκρεμότητα, αλλά και στο ενεργειακό πεδίο, να εφαρμόσει τις λίστες του ΟΟΣΑ για την απελευθέρωση των αγορών και να παρέμβει σε κλειστά επαγγέλματα.

Οπισθοχωρήσεις

Πέρα από τα 95 απαιτούμενα η κυβέρνηση θα πρέπει να λύσει και το θέμα των διαφοροποιήσεων σε σχέση με τη συμφωνία της δεύτερης αξιολόγησης, τις οποίες εντοπίζουν οι δανειστές σε θέματα όπως το εργασιακό. Θα πρέπει επίσης να κάμψει τις αντιδράσεις τους για το θέμα της δικαστικής εμπλοκής με την ΕΛΣΤΑΤ που απασχολεί όλα τα προηγούμενα Eurogroup. Αλλά θα πρέπει και να τους πείσει ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω στις ιδιωτικοποιήσεις μετά και την νέα περιπέτεια αναφορικά με το Ελληνικό.

Ειδικά το θέμα των αποκρατικοποιήσεων έχει ειδική σημασία για τους δανειστές αφού τα έσοδα που έπρεπε να φτάσουν (5,7 δισ. ευρώ έως τα μέσα του 2018 εκ των οποίων πάνω από 4 ευρώ φέτος) συνδέονται με το ύψος του χρέους, άρα και με τις παρεμβάσεις που θα πρέπει να αποφασιστούν μέσα στο 2018.

Η υποδόση των 800 εκατομμυρίων ευρώ

Το πιο άμεσο χρονικά πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι ούτε τα προαπαιτούμενα ούτε οι οπισθοχωρήσεις. Είναι η υποδόση των 800 εκατομμυρίων ευρώ που αποτελεί την "ουρά" της δεύτερης αξιολόγησης και η οποία μπορεί να διατεθεί έως και την 31η Οκτωβρίου. Ουσιαστικά ο χρόνος τελειώνει στο EWG της 26ης Οκτωβρίου, όταν θα αποφανθούν οι επιτελείς των υπουργών Οικονομικών αν η κυβέρνηση έχει καταφέρει να μειώσει σε καθαρή αξία τα κρατικά φέσια κατά 150% σε σχέση με τη δόση που έλαβε τον Ιούλιο (δηλαδή κατά 1,2 δισ. ευρώ για τη δόση των 800 εκατ ευρώ).

Αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, τότε η μόνη επομένη - σχετικά καλή - λύση είναι να υπάρχει πολιτικό αίτημα από ελληνικής πλευράς στο επόμενο Eurogroup, αυτό του Νοεμβρίου για παράταση διαθεσιμότητας. Μόνο που αυτό θα αποτελεί μια ένδειξη νέας καθυστέρησης που δεν θα κάνει καλό στην ελληνική κυβέρνηση. Μάλιστα, αν δεν υπάρξει τέτοιο πολιτικό περιθώριο από την πλευρά των Θεσμών, τότε το ποσό θα επιστρέψει στο αδιάθετο υπόλοιπο του δανείου των 86 δισ. ευρώ...

Τα νέα μέτρα

Στη διαπραγμάτευση πρώτο θέμα είναι ο νέος προϋπολογισμός του 2018 και για το κατά πόσο θα συζητηθούν τελικά ή όχι νέα μέτρα. Η κυβέρνηση θα στείλει νεότερα στοιχεία την άλλη εβδομάδα για την πορεία εκτέλεσης Οκτωβρίου, βάσει των οποίων οι θεσμοί θα συνδιαμορφώσουν τη στάση τους, λαμβάνοντας υπόψη και τους στόχους του Προσχεδίου Προϋπολογισμού που κατατέθηκε την προηγούμενη Δευτέρα στη Βουλή.

Τα νεα αγκάθια

Πέρα από τα νέα μέτρα, υπάρχουν και νέα "αγκάθια", τα οποία δεν αποτελούν μέρος των δεσμεύσεων/αποφάσεων της δεύτερης αξιολόγησης.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ζήτημα των τραπεζών που έχει θέσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και μένει να φανεί ποια θα είναι τελικά η θέση του μετά και την πρωτοβουλία που ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.