Ποια Ευρώπη, τελικά, θα είναι το μέλλον μας;
- Κατηγορία Διεθνείς Εξελίξεις
- Comments::Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.
Οι Γάλλοι έχουν να το λένε. Ο ιστορικός ηγέτης τους, Σαρλ ντε Γκωλ, είχε προειδοποιήσει από πολύ νωρίς τους Ευρωπαίους. «Οι Εγγλέζοι (είχε πει) δεν πρόκειται ποτέ να ξεπεράσουν τον απομονωτισμό τους. Και η Ευρώπη θα έρχεται πάντα στα συμφέροντα τους σε δεύτερη θέση, σε σχέση με την Αμερική».
Γράφει η: Μαριλίζ Φασουλοπούλου
Η προειδοποίηση του Γάλλου στρατηγού ήρθε τρία χρόνια μετά την ιστορική υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, όταν η Βρετανία αποφάσισε να επανεξετάσει την απόφασή της αναφορικά με την ένταξή της στη νεοσύστατη ομάδα. Όμως, αποδείχτηκε προφητική δεδομένου ότι 60 χρόνια από την ιδρυτική συνθήκη της Ε.Ε. και 44 χρόνια αφότου, τελικά, η Βρετανία έγινε πλήρες μέλος, οι Ευρωπαίοι βρίσκονται να συζητάνε το ίδιο ακριβώς θέμα: τί θα γίνει με τους Βρετανούς...
Ενεργοποίηση άρθρου 50
Βεβαίως, αυτή τη φορά η συζήτηση δεν αφορά την ένταξη της Βρετανίας, αλλά την αποχώρησή της, με την κυβέρνηση της Τερέζα Μέι να έχει ανακοινώσει ότι, την ερχόμενη Τετάρτη, θα ενεργοποιήσει επισήμως το περίφημο άρθρο 50.
Για τον ίδιο λόγο, εξάλλου, η Βρετανία δεν έχει καν προσκληθεί στην επετειακή Σύνοδο για τη Συνθήκη της Ρώμης, που θα διεξαχθεί, με πάσα επισημότητα, στην ιταλική πρωτεύουσα, το Σάββατο. Όμως, είναι σαφές ότι η σκιά της θα βρίσκεται εκεί, μετατρέποντας μία συνάντηση-γιορτή για την επέτειο της Ένωσης, σε μία σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της και τη δυνατότητά της να επιβιώσει.
Τρωτά σημεία και λάθη
Δεν είναι, άλλωστε, μόνο το Brexit που ρίχνει βαριά τη σκιά του στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Καλώς ή κακώς, η οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια τα τρωτά σημεία της Ένωσης και των θεσμών της, τα λάθη που είχαν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται, επαναφέροντας τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα κράτη μέλη, αλλά και μεταξύ κυβερνώντων και πολιτών.
Αναγνωρίζοντας την ουτοπία μιας ισότιμης πολιτικής και οικονομικής συμπόρευσης των «28» (που πρακτικά είναι πλέον «27»), η Λευκή Βίβλος που προετοίμασε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, για το μέλλον της Ένωσης έθεσε, επισήμως, μεταξύ των εναλλακτικών σεναρίων πλεύσης «την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων». Και αν και δεν αποτελεί το μόνο σενάριο, είναι μάλλον αυτό που θα επικρατήσει δεδομένου ότι, ήδη, έχει πάρει το πράσινο φως των τεσσάρων μεγάλων, ήτοι της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, στην πρόσφατη μίνι σύνοδο που διεξήγαγαν στις Βρυξέλλες.
Κρίση εμπιστοσύνης
Το κουαρτέτο συμφώνησε και όλοι οι υπόλοιποι, προφανώς, θα ακολουθήσουμε. Όμως, αυτό δεν είναι βέβαιο ότι θα λύσει το πραγματικό υπαρξιακό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στην καρδιά της Ε.Ε. και το οποίο ξεκινά από την κρίση εμπιστοσύνης των ίδιων των πολιτών προς τις Βρυξέλλες, τις συστημικές κυβερνήσεις και το ευρωπαϊκό όραμα συνολικά.
Η σταθερή άνοδος της ακροδεξιάς και των ευρωφοβικών μορφωμάτων, σε όλες τις γωνιές της Ε.Ε., είναι άμεσο αποτέλεσμα της κρίσης αυτής. Είναι, δε, ένα φαινόμενο που συντηρείται και διογκώνεται, αποδεικνύοντας το μέγεθος και το βάθος του προβλήματος στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Κερδίζουν έδαφος
Το γεγονός ότι η Ολλανδία γλύτωσε τα χειρότερα, στις πρόσφατες εκλογές, με την αποτυχία του ακροδεξιού κόμματος του Γκέερτ Βίλντερς να «χτυπήσει» πρωτιά, μπορεί να ανακούφισε την Ευρώπη, όμως συνιστά μόνο μία επιφανειακή νίκη.
Ο Βίλντερς και ο κάθε Βίλντερς έχει πάρει… αμπάριζα και η απήχηση των ευρωφοβικών και ξενοφοβικών απόψεών του υποχρεώνουν και τα συστημικά κόμματα να έρθουν πιο κοντά στις ιδέες του, απομακρύνοντας την Ένωση από τις δομικές ιδρυτικές αρχές της, την αλληλεγγύη, την ισονομία, τον σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτών και των δημοκρατικών αξιών.
Ήδη, χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία κυβερνώνται από κυβερνήσεις που «φλερτάρουν» με τα όρια του αυταρχισμού. Και το γεγονός ότι η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, στη Γαλλία, διεκδικεί με αξιώσεις τα κλειδιά του Ελιζέ συντείνει στην εικόνα αυτή.
Το να μην το καταφέρει θα είναι, προφανώς, σημαντικό, αλλά το να φτάσει μέχρι το κατώφλι του δεν είναι αμελητέο γεγονός, ούτε για την ίδια τη γαλλική κοινωνία, ούτε για την Ευρώπη συνολικά. Ειδικά την ώρα που στη γειτονική Γερμανία κερδίζει έδαφος, εν όψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου, το εξίσου ευρωσκεπτικιστικό AfD.
Να γίνει πράξη
Στη Σύνοδο του Σαββάτου, η διακήρυξη των «27» θα σφραγίζεται από την αναγνώριση ότι «Η Ευρώπη είναι το κοινό μας μέλλον». Όμως, η δέσμευση αυτή δεν μπορεί να είναι μόνο λέξεις στα χαρτιά που δεν συνοδεύεται στην πράξη με πραγματικές πολιτικές δεσμεύσεις μιας παράλληλης ισότιμης πορείας, προς ένα κοινό στόχο και ένα κοινό μέλλον.
Ούτε, βεβαίως, δίνει απάντηση στο ποια θα είναι αυτή η Ευρώπη και αν θα είναι η Ευρώπη των πολιτικών της ή των πολιτών της. Διότι χωρίς τους τελευταίους δεν θα πάει πολύ μακριά…
Κραύγασε για μία ενωμένη Ευρώπη
Η επέτειος θα σφραγιστεί με το κάλεσμα των πολιτών της Ευρώπης σε μία μεγάλη πορεία υπέρ μιας ισχυρότερης και πιο δημοκρατικής Ευρώπης. Η πορεία διοργανώνεται ανήμερα Σάββατο, από οργανώσεις από όλη την Ευρώπη. Θα ξεκινήσει από την Πιάτσα ντελά Βεριτά και θα καταλήξει στο Κολοσσαίο και θα συνοδευτεί με άλλες εκδηλώσεις, όπως φόρουμ συζήτησης με τη συμμετοχή επιφανών Ευρωπαίων πολιτικών και ακαδημαϊκών. Το λογότυπο της κίνησης παροτρύνει: Μην αφήσεις τον εθνικό εγωισμό να σκοτώσει την Ευρώπη…
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Finance & Markets Voice
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου