Του Δημήτρη Τρίμη και του «Συστημικού»
Μια νέα συζήτηση έχει ξεκινήσει γύρω από τον αναβαλλόμενο φόρο των τραπεζών, με τον οποίο οι τράπεζες αναμένουν να αποκτήσουν πρόσθετα ίδια κεφάλαια, ύψους 3 δισ. €, με δημοσιεύματα που προκαλούν σύγχυση και μάταιες προσδοκίες. Ο αναβαλλόμενος φόρος (deferred tax) είναι ένα λογιστικό δώρο που προσφέρουν τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (ΔΛΠ) στις επιχειρήσεις, προκειμένου να μειώσουν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους και στην πραγματικότητα είναι κάτι πιο σύνθετο από αυτό που υπονοεί ο όρος.
Με τη βοήθεια φίλου της «Εφ.Συν.» που θέλει να κρατήσει από σεμνότητα (σπάνιο στις μέρες μας) την ανωνυμία του, και στο εξής θα τον λέμε «Συστημικό», αναλύουμε τις αλχημείες των τραπεζών και του φορολογικού συστήματος.
Η ζημιά του κουρέματος
Οι ελληνικές τράπεζες μετά την εφαρμογή του PSI –μείωση της αξίας των ομολόγων κατά 53,5% στην ονομαστική αξία– υπέστησαν μια ζημιά 19,5 δισ. € στα χαρτοφυλάκιά τους, ανάλογη με αυτή που υπέστησαν και οι απλοί ιδιώτες αποταμιευτές κάτοχοι ομολόγων, καθώς και μια επιπρόσθετη ζημιά 9 δισ. €, η οποία οφειλόταν στο ότι οι τράπεζες αποτιμούσαν τα ομόλογα στην εμπορική αξία τους, η οποία όμως εκείνη την εποχή έφτανε περίπου στο 25% της ονομαστικής αξίας. Τα 9 δισ. € θα τα εμφάνιζαν οι τράπεζες ως μελλοντικά κέρδη από υπεραξία όταν σταδιακά θα είχαν αποκατασταθεί οι αξίες των ομολόγων ή είχαν εμφανίσει αντίστοιχα κέρδη στο παρελθόν, όταν οι εμπορικές αξίες των ομολόγων ήταν μεγαλύτερες από τις ονομαστικές. Εξάλλου, μέσω των ενισχύσεων από το ΤΧΣ υπερκαλύφθηκαν ήδη τα 9 δισ. €.
Το πρόβλημα ήταν τα 19,5 δισ. €, τα οποία ήταν η μη αποκαθιστάμενη ζημιά από τη μείωση της ονομαστικής αξίας. Με βάση τα ΔΛΠ, τους δόθηκε το δικαίωμα να κατανείμουν μέρος αυτής της ζημιάς σε 30 χρήσεις (θεωρώντας δεδομένο ότι θα υπάρχουν και μετά από 30 χρόνια, καθώς και ότι θα έχουν κέρδη), μειώνοντας τα ετήσια μελλοντικά κέρδη κατά το ισοκατανεμημένο σε ετήσια βάση ποσό, άρα και την αντίστοιχη φορολογία. Κατά συνέπεια, στην ουσία τούς επιστράφηκε ένα σημαντικό μέρος της απώλειας των ομολόγων, ενώ σε περίπτωση που σε κάποιες χρήσεις δεν εμφανίζονταν κέρδη, το ποσό της ζημιάς θα μεταφερόταν σε επόμενη χρήση.
Το συνολικό όφελος που αναγνωρίστηκε για τις τράπεζες ανέρχεται στο επίπεδο των 11 δισ. €, εκ των οποίων τα 8 δισ. € έχουν ήδη αναγνωριστεί στα κεφάλαιά τους, ενώ τα υπόλοιπα € 3 δισ. θα αναγνωρίζονταν σε βάθος τριετίας. Με ένα πρόσθετο δώρο, το οποίο ονομάζεται tax credit (φορολογική απαίτηση αντί υποχρέωσης) και έχει εφαρμοστεί με διάφορους τρόπους στον πολύπαθο ευρωπαϊκό Νότο, ενόψει των stress tests αναγνωρίζεται ήδη το σύνολο των 11 δισ. €, δίνοντάς τους ένα πρόσθετο δώρο 3 δισ. €.
Τα 11 δισ. € δεν επιβαρύνουν άμεσα το δημόσιο χρέος, όπως γράφτηκε στον οικονομικό Τύπο. Στην πραγματικότητα όμως, αυτά είναι απολεσθέντα έσοδα για το ελληνικό κράτος, τα οποία ασφαλώς είναι εις βάρος του προϋπολογισμού, άρα σε βάθος χρόνου θα τα χρεωθεί ο Ελληνας φορολογούμενος. Με δεδομένο ότι οι ανάγκες για πρόσθετα κεφάλαια δεν σταματούν εδώ, εξαιτίας όλου αυτού του σωρευμένου βάρους των καθυστερημένων δανείων και της υποκάλυψής τους από εξασφαλίσεις, είναι αρκετά σοβαρό το ενδεχόμενο η «δημιουργική» λογιστική να ανακαλύψει και νέες συνταγές στη συνέχεια· άλλωστε, όλα αυτά δεν έχουν καμία βάση πάνω στην πραγματική οικονομία, αν και την καθορίζουν.
Συνοψίζοντας, κάνοντας ένα ταξίδι στον χρόνο, αρχικά 30 χρόνια μετά, στη συνέχεια επιστρέφοντας 20 χρόνια και σε δεύτερο βήμα ξαναγυρίζοντας στο σήμερα, οι τράπεζες κατάφεραν να αντιστρέψουν το βέλος του χρήματος, μετατρέποντας τις ζημιές σε κεφάλαια.
Εμπνευστείτε…
Αυτό που θα μπορούσατε ίσως να κάνετε, εμπνεόμενοι από το παράδειγμα, είναι να επωφεληθείτε από τον ΕΝΦΙΑ μέσω των τραπεζών, ακολουθώντας τη μεθοδολογία τους και υιοθετώντας το δικό σας tax credit. Ακολουθεί ένα παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε ότι είστε 40 ετών και έχετε ένα διαμέρισμα ως πρώτη κατοικία, αντικειμενικής αξίας 150.000 €, στην κατοχή σας, το οποίο έχετε αποκτήσει το 2000. Ετοιμάστε ένα ατομικό πλάνο (αντί του επιχειρηματικού), με το οποίο γνωστοποιείτε στη συστημική τράπεζα με την οποία συνεργάζεστε την πρόθεσή σας να μεταβιβάσετε το ακίνητο άμεσα και αναφέρετε αναλυτικά τους παρακάτω υπολογισμούς σας και τις πηγές των τιμών που χρησιμοποιείτε (οι τιμές στο παράδειγμα είναι τυχαίες).
Υπολογίστε τον ΕΝΦΙΑ για την υπόλοιπη ζωή σας με βάση το μέσο σημερινό προσδόκιμο (37 έτη εφόσον είστε άνδρας), τον οποίο θα καταβάλλατε εφόσον κρατούσατε ισόβια το ακίνητο. Αν ο σημερινός ΕΝΦΙΑ είναι 600 €, το ισόβιο ΕΝΦΙΑ ανέρχεται στα 22.200 €. Δεδομένου ότι πρόκειται για πρώτη κατοικία, με αξία μικρότερη των 200.000 € κατά την πώληση, η οποία θα είναι μικρότερη από την αντικειμενική αξία, δεν έχετε φόρο μεταβίβασης.
Θεωρήστε ότι η εμπορική του αξία είναι στα 2/3 της αντικειμενικής, στηριζόμενοι στα στοιχεία της κυβέρνησης, άρα θα το μεταβιβάσετε 100.000 €. Ας υποθέσουμε ότι είχατε αγοράσει το ακίνητο 80.000 €, άρα δεν έχετε και φόρο υπεραξίας. Στη συνέχεια υπολογίστε τι θα πληρώνατε ως φόρο υπεραξίας αν το μεταβιβάζατε σε 5 χρόνια (μη σας ενοχλεί ότι αλλάζετε τη χρονική περίοδο, αυτό κάνουν και οι τράπεζες), όταν με βάση τα πλάνα της κυβέρνησης θα έχουν αποκατασταθεί οι τιμές των ακινήτων (για να μη δείξετε υπερβολικά αισιόδοξοι, χρησιμοποιήστε τη σημερινή αντικειμενική αξία ως εμπορική σε 5 χρόνια). Το ακίνητο θα μεταβιβαζόταν στην τιμή των 150.000 €, με μια υπεραξία 70.000 €. Αφαιρέστε το ποσό των 25.000 €, επί του οποίου δεν επιβάλλεται φόρος, και για το υπόλοιπο υπολογίζετε φόρο 5.800 €, τον οποίο επίσης εγγράφετε ως φορολογική απαίτηση. Εχετε λοιπόν συνολική απαίτηση 28.000 €.
Πηγαίνετε στην τράπεζά σας
Επισκεφτείτε τη συστημική τράπεζα με την οποία συνεργάζεστε και απαιτήστε το συγκεκριμένο ποσό να πιστωθεί άμεσα και αμετάκλητα στον λογαριασμό σας. Δεν μπορούν να σας το αρνηθούν, το εφαρμόζουν.
Για πιο προχωρημένους, υπάρχουν ακόμα περισσότερες δυνατότητες να δημιουργήσετε tax credit, όπως η πρόθεση γέννησης τέκνων και απολαβής φοροαπαλλαγών στο μέλλον, η πρόβλεψη για μελλοντική μείωση του εισοδήματος από την εργασία (εφόσον ανήκετε σε αυτή την επονείδιστη μειονότητα αυτών που απολαμβάνουν ακόμα εισόδημα από εργασία), η οποία θα μειώσει κατ’ επέκταση και τη φορολογική επιβάρυνση κ.ά.
Tax credit, κοινώς,when in Rome, do as the Romans do.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου