Επιμένει το ΔΝΤ στις περικοπές συντάξεων και αφορολόγητου
Στα ίδια επίπεδα αναμένεται να παραμείνει ο λογαριασμός των μέτρων για μετά το 2018 καθώς οι ελπίδες της κυβέρνησης για συρρίκνωσή του, σκοντάφτουν –τουλάχιστον προς το παρόν- στα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά που εγείρουν οι δανειστές και ειδικά οι εκπρόσωποι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ενώ οι συζητήσεις σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων για τα πρωτογενή πλεονάσματα της περιόδου 2016-2018 συνεχίζονται το ΔΝΤ φαίνεται να επιμένει στην αναγκαιότητα «καθαρών» περικοπών 1% του ΑΕΠ στις συντάξεις και 1% στο αφορολόγητο.
Το Ταμείο, αναμένεται να αποδεχτεί ότι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 θα είναι τελικώς μεγαλύτερο από το 0,9% του ΑΕΠ που έχει καταγράψει στην έκθεσή του, ωστόσο τη θετική διαφορά που θα συνυπολογίσει (της τάξεως του 1-1,1% του ΑΕΠ) δεν αναμένεται να τη λάβει ολόκληρη υπόψη του στους υπολογισμούς. Και αυτό διότι όπως έχει ήδη συζητηθεί σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, ένα μεγάλο μέρος από το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, εκτιμάται ότι έχει προέλθει από μέτρα τα οποία δεν θα αποδώσουν εξίσου και τα επόμενα χρόνια, πόσο μάλλον μετά το 2018.
Τα ποιοτικά στοιχεία για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 που έχουν μπει στο μικροσκόπιο των θεσμών, δείχνουν ότι ένα πολύ μεγάλο ποσό (άνω του 1 δις. ευρώ) αμφισβητείται όσον αφορά στην... μακροημέρευσή του. Οι δανειστές επιμένουν ότι η απόδοση από τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων δεν θα επαναληφθεί και το 2017 ενώ προβλέπουν κάμψη και στα έσοδα από τα τσιγάρα.
Μεγάλη ένεση έγινε στα φορολογικά έσοδα του 2016 και από τους έμμεσους και άμεσους φόρους «παρελθόντων οικονομικών ετών» οι οποίοι εξακολουθούν να αποδίδουν και μέσα στο 2017 (σ.σ μάλιστα αυτοί οι κωδικοί ήταν οι μοναδικοί που υπεραπέδωσαν τον Ιανουάριο προκαλώντας υπεραπόδοση και στα φορολογικά έσοδα του πρώτου μήνα του έτους. ΟΙ θεσμοί δύσκολα θα πειστούν ότι αυτή η πορεία θα μπορεί να διατηρηθεί μέχρι και το 2019.
Η ελληνική πλευρά, εξακολουθεί να ελπίζει ότι το 2% του ΑΕΠ ενδεχομένως να κατέβει τελικώς κατά μισή ποσοστιαία μονάδα κάτι που θα εξασφαλίσει μια «έκπτωση» της τάξεως του 0,25% στους φόρους και 0,25% στις συντάξεις.
Σε απόλυτους αριθμούς βέβαια, τα μέτρα είναι πολύ πιθανό να διατηρηθούν στα 3,6 δις. ευρώ καθώς αυτό που ενδιαφέρει τους δανειστές είναι η «καθαρή απόδοση». Για να εξοικονομηθεί 1% του ΑΕΠ από τη μείωση των συντάξεων, η περικοπή θα πρέπει να ξεπεράσει τα 2,1 δις. ευρώ καθώς θα «μετρηθεί»το γεγονός ότι η απώλεια εισοδήματος από τους συνταξιούχους, θα οδηγήσει σε περιορισμό και των εσόδων από τον φόρο εισοδήματος.
Εντός της ημέρας αναμένεται να φανεί αν το κρίσιμο θέμα των δημοσιονομικών θα ξαναμπεί σήμερα το απόγευμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων των υπουργών και των επικεφαλής των θεσμών –κάτι που θα σημάνει ότι έχει υπάρξει πρόοδος σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων- ή αν θα χρειαστεί ακόμη περισσότερος χρόνος για –ενδεχομένως- το πιο κρίσιμο τμήμα των διιαπραγματεύσεων.
«Ψαλίδι» στο αφορολόγητο το 2018 και το 2019
Ανοικτό παραμένει το ενδεχόμενο επιβολής δημοσιονομικών μέτρων και για το 2018 καθώς ούτε κατά τον χθεσινό γύρο διαβουλεύσεων με τους δανειστές αποκλείστηκε το ενδεχόμενο να υπάρξει «δημοσιονομικό κενό» και για την επόμενη χρονιά.
Ενώ η σκυτάλη για τον προσδιορισμό των δημοσιονομικών επιδόσεων της χώρας αλλά και για τις προβλέψεις όσον αφορά στην εξέλιξη των πρωτογενών πλεονασμάτων περνάει στα τεχνικά κλιμάκια, το σενάριο για περικοπή του αφορολογήτου σε δύο δόσεις ώστε να «κλειδώσουν» και τα πρωτογενή πλεονάσματα του 2018 αλλά και του 2019 παραμένει ξεκάθαρα πάνω στο τραπέζι. Επιβεβαίωση ενός τέτοιου σεναρίου σημαίνει μείωση των καθαρών αποδοχών σε μισθωτούς και σε συνταξιούχους από την 1/1/2018.
Το δημοσιονομικό κενό του 2018 είναι… παλιά ιστορία. Από τον Δεκέμβριο, οι θεσμοί είχαν εντοπίσει ένα ποσό της τάξεως των 700 εκατομμυρίων ευρώ αν και με διαφορετική «βάση». Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ζητούσαν μέτρα 700 εκατ. ευρώ για να εξασφαλιστεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ και το ΔΝΤ ζητούσε μεν το ίδιο ποσό μέτρων αλλά για να διαμορφωθεί το πλεόνασμα στο 1,5% του ΑΕΠ. Μάλιστα, η ελληνική πλευρά είχε προτείνει και ένα πακέτο μέτρων συνολικού ύψους 550 εκατ. ευρώ σε μια προσπάθεια να κλείσει και αυτή την εκκρεμότητα. Αυτό δεν συνέβη ποτέ καθώς, μεταξύ άλλων, και τα μέτρα που πρότεινε η ελληνική πλευρά (από περικοπές φορολογικών απαλλαγών μέχρι αλλαγές εισοδηματικών κριτηρίων σε κοινωνικά επιδόματα κλπ) κρίθηκαν ως μη αξιόπιστης απόδοσης, και ανέκυψε και το θέμα με τη «φορολογική και την ασφαλιστική μεταρρύθμιση» από το ΔΝΤ.
Η ελληνική πλευρά, θέλει σε αυτή τη φάση να εκμεταλλευτεί τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα του 2016 για να πείσει τους δανειστές ότι δεν υπάρχει κενό τουλάχιστον για το 2018. Αυτό δεν έχει καταστεί εφικτό προς το παρόν καθώς εκτός από το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2016, αμφισβητείται και το κατά πόσον μπορεί να διατηρηθεί σε αυτό το ύψος εξαιτίας των πολλών μέτρων με εφάπαξ χαρακτήρα. Σε περίπτωση που οι θεσμοί ζητήσουν «αξιόπιστα» μέτρα και για το 2018, η μείωση του αφορολογήτου θα είναι ένα από τα πιθανά σενάρια. Να σημειωθεί ότι για να καλυφθεί κενό της τάξεως των 700 εκατ. ευρώ από το αφορολόγητο, απαιτείται η έκπτωση φόρου να μειωθεί κατά τουλάχιστον 200 ευρώ με ισόποση επιβάρυνση για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Σε κάθε περίπτωση, πριν το κρίσιμο κεφάλαιο των δημοσιονομικών περάσει και πάλι σε επίπεδο υπουργών και επικεφαλής των τεσσάρων θεσμών, τα τεχνικά κλιμάκια θα πρέπει να σημειώσουν πρόοδο στα ακόλουθα θέματα:
1. Την οριστικοποίηση του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2016. Χρόνος για να περιμένουν οι εμπλεκόμενες πλευρές τις επίσημες ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat στις 21 Απριλίου δεν υπάρχει και οι δύο πλευρές θα πρέπει να συμφωνήσουν αφενός στο ποιο είναι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 και αφετέρου ποιο τμήμα αυτού του πλεονάσματος θεωρείται μόνιμου χαρακτήρα που σημαίνει ότι μπορεί να επαναληφθεί και το 2017 αλλά και (κυρίως) το 2018 οπότε και ο πήχης του πρωτογενούς πλεονάσματος ανεβαίνει στο 3,5% του ΑΕΠ.
2. Την δημοσιονομική απόδοση των μέτρων και των αντίμετρων που έχουν ήδη πέσει στο τραπέζι. Κατά τη χθεσινή τετράωρη συζήτηση εκτός από τα μέτρα που θα καλύψουν το δημοσιονομικό κενό που διαβλέπει ειδικά το ΔΝΤ για μετά το 2019 (σ.σ υπενθυμίζεται ότι ζητά περικοπές 1% στη συνταξιοδοτική δαπάνη και 1% στη δαπάνη για το αφορολόγητο) μπήκε για πρώτη φορά και το θέμα των αντίμετρων. Όπως ανέφερε κυβερνητικό στέλεχος, «παρουσιάσαμε τις προτάσεις μας, ορισμένα μέτρα είναι σε πολύ καλό δρόμο, σε κάποια άλλα οι εκπρόσωποι των δανειστών ζήτησαν τεχνικές λεπτομέρειες ενώ σε κάποια άλλα διατύπωσαν ανοικτά τη διαφωνία τους».
Το περιεχόμενο των «αντίμετρων» αποτελεί εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα για την κυβέρνηση η οποία έχει αντιληφθεί το πολιτικό κόστος που θα προκύψει από τη μείωση του αφορολογήτου αλλά και την περικοπή των συντάξεων. Η προσπάθεια εστιάζεται στο να προστατευτεί το εισόδημα ειδικά των χαμηλοσυνταξιούχων με αποδοχές έως 700-800 ευρώ τον μήνα ωστόσο ούτε αυτό θα είναι εύκολο τελικώς καθώς η μείωση του αφορολογήτου πλήττει αδιακρίτως το εισόδημα όλων ακόμη και αυτών με τις χαμηλότερες αποδοχές.
Ως «αντίμετρα» ειδικά για τους συνταξιούχους, η ελληνική πλευρά θέλει να περάσει παρεμβάσεις όπως η μείωση ή ακόμη και ο μηδενισμός της συμμετοχής στα φάρμακα αλλά και ο μηδενισμός του ΕΝΦΙΑ για τους έχοντες πολύ χαμηλό εισόδημα. Οι θεσμοί πάντως, φαίνεται να έχουν τη δική τους ατζέντα και για το θέμα των αντίμετρων και προωθούν κυρίως τη μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις αλλά και για τον φόρο εισοδήματος των μεσαίων και υψηλών εισοδημάτων. Είναι προφανές ότι η ατζέντα των δανειστών κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτή που θέλει να ακολουθήσει η ελληνική πλευρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου