Κοροϊδία με τη μείωση του ΦΠΑ σε εστίαση και τρόφιμα

Facebook41TwitterLinkedIn

 
 
 
 
 

Του Σπύρου Δημητρέλη

Ακόμη δεν έχουν συνταχθεί οι διατάξεις για το πακέτο ελαφρύνσεων Τσίπρα και στο οικονομικό επιτελείο ξεκίνησαν τα ψαλιδίσματα. Πρόκειται για ψαλιδίσματα τα οποία έχουν λογαριασμό για τους πολίτες και μάλιστα σημαντικά.

Βασικά προϊόντα του καθημερινού διαιτολογίου και των υπηρεσιών εστίασης πρόκειται να παραμείνουν στο υψηλό συντελεστή ΦΠΑ. Πρόκειται για τον καφέ και γενικά τα ροφήματα και αναψυκτικά.

Ειδικότερα, σύμφωνα με "διευκρινίσεις" που κάνουν κυβερνητικά στελέχη τα οποία έχουν συμμετάσχει στη σύνθεση του πακέτου παροχών που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο, η μετάπτωση σε χαμηλότερο συντελεστή ΦΠΑ της εστίασης και των τροφίμων θα έχει μερικές μεγάλες εξαιρέσεις.

Συγκεκριμένα, σε συντελεστή ΦΠΑ 24% θα παραμείνει ο καφές και άλλα ροφήματα είτε αγοράζονται συσκευασμένα στο ράφι των σούπερ μάρκετ, είτε αγοράζονται ως υπηρεσία εστίασης από καφέ- μπαρ και γενικά επιχειρήσεις του συγκεκριμένου κλάδου.

Το ίδιο ισχύει και για τα αναψυκτικά τα οποία είτε σερβιριζόμενα είτε πωλούμενα σε καταστήματα τροφίμων και σούπερ μάρκετ θα συνεχίσουν να βαρύνονται με συντελεστή ΦΠΑ 24%.

Η απόφαση του οικονομικού επιτελείου να διατηρήσει τα παραπάνω προϊόντα στον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ οφείλεται αποκλειστικά στο δημοσιονομικό κόστος που θα προκαλούσε η μετάπτωσή τους σε χαμηλότερο συντελεστή. Εκτιμήθηκε ότι εφόσον μετατάσσονταν στον συντελεστή ΦΠΑ 13% το κόστος του πακέτου παροχών θα φούσκωνε υπερβολικά και θα δημιουργούσε πρόσθετο πρόβλημα στη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς για τα πλεονάσματα.

Οι διατάξεις για τη μείωση του ΦΠΑ και τη θέσπιση του ειδικού βοηθήματος προς τα νοικοκυριά αναμένεται να έρθουν στη Βουλή αμέσως μετά την ολοκλήρωση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Το ερωτηματικό είναι ο χρόνος στον οποίο θα τεθούν σε εφαρμογή οι αλλαγές στον ΦΠΑ. Αν οι αλλαγές ισχύσουν από τα μέσα Μαΐου ή την 1η Ιουνίου καθώς από αυτό εξαρτάται και το κατά πόσο θα προκληθεί σύγχυση και πρόσθετο διοικητικό κόστος στις επιχειρήσεις για την προσαρμογή (π.χ. αλλαγές στις ταμειακές μηχανές, περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ).