Διαγραφή επισφαλών απαιτήσεων έως 300 ευρώ
Με τις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν. 4646/2019 αντικαταστάθηκε η παράγραφος 4 του άρθρου 26 του Ν. 4172/2013 (ΚΦΕ). Με τη νέα περίπτωση β’ ρυθμίζεται η διαγραφή απαιτήσεων μικρής αξίας, ενώ με την περίπτωση γ’ ρυθμίζεται η διαγραφή απαιτήσεων στο πλαίσιο αμοιβαίας συμφωνίας ή δικαστικού συμβιβασμού.

Η ΑΑΔΕ εξέδωσε την εγκύκλιο Ε.2205/2020 με την οποία δόθηκαν οδηγίες σχετικά με την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων. Ως προς την έναρξη ισχύος των νέων διατάξεων, σύμφωνα με την παρ. 13 του άρθρου 66 του Ν. 4646/2019 ορίζεται ότι οι διατάξεις της περίπτωσης β’ της παρ. 4 του άρθρου 26 του ΚΦΕ ισχύουν για τα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1/1/2020 και μετά, ανεξάρτητα από τον χρόνο κατά τον οποίο δημιουργήθηκε η απαίτηση, ενώ εφαρμόζονται και στην περίπτωση που έχει ήδη σχηματιστεί πρόβλεψη.

Με τη νέα περίπτωση β’ της παρ. 4 του άρθρου 26 του Ν. 4172/2013 ορίζεται ότι απαιτήσεις, το συνολικό ύψος των οποίων, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά αντισυμβαλλόμενο, δύνανται να διαγραφούν στο φορολογικό έτος εντός του οποίου συμπληρώνονται δώδεκα (12) μήνες από τον χρόνο κατά τον οποίο κατέστησαν ληξιπρόθεσμες, χωρίς να έχουν αναληφθεί οι κατάλληλες ενέργειες για τη διασφάλιση του δικαιώματος είσπραξης εντός του φορολογικού έτους που πραγματοποιείται η διαγραφή.

Απαίτηση δύναται να διαγραφεί για φορολογικούς σκοπούς μόνον εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις: (i) έχει προηγουμένως εγγραφεί ποσό που αντιστοιχεί στην οφειλή ως έσοδο, (ii) έχει προηγουμένως διαγραφεί από τα βιβλία του φορολογούμενου, ενώ συμπληρωματικά θα πρέπει οι οφειλέτες να έχουν λάβει αποδεδειγμένα γνώση της διαγραφής της οφειλής τους, όπου αυτό είναι δυνατόν. Το συνολικό ύψος των απαιτήσεων που διαγράφονται σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις δεν δύναται να υπερβαίνει, ανά φορολογικό έτος, ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) επί του συνόλου των απαιτήσεων στο τέλος της χρήσης. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται για διαγραφές που πραγματοποιούνται εντός του φορολογικού έτους 2020 και επόμενων.

Δαπάνες διαφήμισης
Η διαφημιστική δαπάνη των επιχειρήσεων για το 2021 εκπίπτει με προσαύξηση 60%. Ειδικότερα, η διαφημιστική δαπάνη για υπαίθριες διαφημίσεις και για αγορά χρόνου ή χώρου προβολής μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης (τηλεόραση, ραδιόφωνο, Τύπος, διαδίκτυο) εκπίπτει συνολικά σε ποσοστό 160%, εφόσον το ύψος της υπερβαίνει κατά 5% την αντίστοιχη δαπάνη του 2019, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί προ της έκδοσης πιστωτικών τιμολογίων κύκλου εργασιών (τζίρου). Ως διαφημιστική δαπάνη νοείται αποκλειστικά το κόστος της ανάρτησης ή της αγοράς χρόνου ή χώρου καθαυτής και όχι αμοιβές για τυχόν παρεπόμενες ή πρόσθετες υπηρεσίες. Ειδικά όσον αφορά τις διαφημίσεις που γίνονται μέσω διαδικτύου, προκειμένου η σχετική δαπάνη να εκπέσει προσαυξημένη, η επιχείρηση που προβάλλει τη διαφήμιση πρέπει να είναι εγγεγραμμένη στο «Μητρώο Online Media» της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας. Εξυπακούεται ότι θα πρέπει να έχουν καταβληθεί τα τέλη διαφήμισης υπέρ ΟΤΑ (2%) όπου αυτά οφείλονται για την έκπτωση της δαπάνης.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Επιστημονική ομάδα της ARTION
με την καθοδήγηση του Γιώργου Δαλιάνη  www.artion.gr

Αναδημοσίευση: https://www.naftemporiki.gr/