Της Μαρίας Δήμα
H έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης που επιβλήθηκε στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά είναι συνταγματική και σύμφωνη με τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Αυτό έκρινε το Β’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με το σκεπτικό ότι η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης έχει τον χαρακτήρα φόρου και «δεν αποκλείεται να βαρύνει ορισμένο μόνο κύκλο προσώπων ή πραγμάτων, εφ’ όσον πλήττει ορισμένη φορολογητέα ύλη, η οποία, κατ’ αυτό τον τρόπο, επιτρέπει την επιβάρυνση του συγκεκριμένου αυτού κύκλου φορολογουμένων βάσει γενικών και αντικειμενικών κριτηρίων, που τελούν σε συνάφεια με το ρυθμιζόμενο θέμα…».
Για τους λόγους αυτούς, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο απέρριψε προσφυγές φωτοβολταϊκών εταιρειών που υποστήριζαν ότι η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης του νόμου 4093/2012 είναι αντισυνταγματική και αντίθετη στο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο.
Τι υποστήριζαν οι παραγωγοί
Οι προσφυγές εισήχθησαν στο ΣτΕ από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιά με τη διαδικασία της πιλοτικής δίκης, ύστερα από τις δεκάδες προσφυγές εταιρειών παραγωγής ρεύματος από φωτοβολταϊκά, ενώ μεγάλος ήταν και ο αριθμός των εταιρειών που άσκησαν παρέμβαση υπέρ των πρώτων που είχαν προσφύγει ήδη στη Δικαιοσύνη.
Οι εταιρείες υποστήριζαν ότι ο νόμος 4093/2012, με τον οποίο επιβάλλεται έκτακτη ειδική εισφορά αλληλεγγύης στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και από Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ), που υπολογίζεται επί του τιμήματος των πωλήσεων ηλεκτρικής ενέργειας (αφορά τους λειτουργούντες σταθμούς και σε όσους θα ενεργοποιηθούν), είναι αντισυνταγματική και αντίθετη στο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο. Ο υπολογισμός της γίνεται ως εκατοστιαίο ποσοστό επί του, προ ΦΠΑ, τιμήματος πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας μέσα σε συγκεκριμένο διάστημα.
Πιο συγκεκριμένα, οι δικαστές επισημαίνουν στην απόφασή τους πως η εισφορά είναι φόρος και ο φόρος δεν αποκλείεται να βαρύνει μόνο ορισμένο κύκλο προσώπων ή πραγμάτων, ενώ σημειώνουν ότι: «Το γεγονός της σύναψης συμβάσεων πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας με τίμημα καθορισμένο από τον νόμο δεν συνεπαγόταν το αφορολόγητο τούτου και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οι διατάξεις του άρθρου πρώτου του νόμου 4093/2012 που προβλέπουν την εισφορά αυτή, αντίκεινται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου