«Αντισυνταγματική» η φορολόγηση των ανείσπρακτων ενοικίων, λέει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής

Πέμπτη, 15 Οκτωβρίου 2015 14:19

«Αντισυνταγματική» η φορολόγηση των ανείσπρακτων ενοικίων, λέει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής

• Moιραστείτε το στο facebook 
• μέγεθος γραμματοσειράς   
•  
•  
• Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.

* Η Yπηρεσία προτείνει την έκπτωση των ποσών αυτών από τα συνολικά φορολογητέα εισοδήματα των ιδιοκτητών, ώστε η επίμαχη διάταξη να μην αντίκειται στο Σύνταγμα.

Γράφει: Γιώργος Παλαιτσάκης

Την έκπτωση των ποσών των ανείσπρακτων ενοικίων από τα φορολογητέα εισοδήματα των ιδιοκτητών εκμισθούμενων ακινήτων, ώστε η διάταξη που προβλέπει την κατάργηση της εκχώρησης των ποσών αυτών στο Δημόσιο και την φορολόγησή τους ως εισπραχθέντων να μην αντίκειται σε βασικές αρχές του Συντάγματος, προτείνει στο υπουργείο Οικονομικών η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής στην έκθεσή της επί των διατάξεων του πολυνομοσχεδίου για τα προαπαιτούμενα.

Σύμφωνα, ειδικότερα, με τα όσα αναφέρει στην έκθεσή της η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, τα ποσά των ενοικίων που δεν μπορούν να εισπράξουν οι ιδιοκτήτες από τους ενοικιαστές θα πρέπει να αντιμετωπίζονται φορολογικά ως επισφαλείς απαιτήσεις και να εκπίπτουν από τα συνολικά φορολογητέα εισοδήματα των ιδιοκτητών, αλλιώς ο συνυπολογισμός των ποσών αυτών στα φορολογητέα εισοδήματα θα έχει ως συνέπεια την φορολόγηση πλασματικών εισοδημάτων, εξέλιξη η οποία αντίκειται σε βασικές διατάξεις του Συντάγματος.

Ουσιαστικά, η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής κρίνει ως αντισυνταγματική τη διάταξη του πολυνομοσχεδίου που επιτρέπει την επιβολή φόρου επί ανείσπρακτων ενοικίων και ζητά την προσθήκη μιας ακόμη παραγράφου που θα επιτρέπει να μην συνυπολογίζονται τα μη εισπραχθέντα ενοίκια στα φορολογητέα εισοδήματα των ιδιοκτητών ακινήτων.

Αναλυτικά, η γνωμοδότηση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής επί της διάταξης του πολυνομοσχεδίου για τα ανείσπρακτα ενοίκια έχει ως εξής:

«Με την προτεινόμενη ρύθμιση ορίζεται ότι η παράγραφος 4 του άρθρου 39 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013) καταργείται για εισοδήματα που αποκτώνται από την 1η Ιανουαρίου 2015 και εφεξής. Η καταργούμενη διάταξη ορίζει ότι εισοδήματα από την εκμίσθωση ακίνητης περιουσίας που, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, θεωρούνται ότι έχουν αποκτηθεί και τα οποία αποδεδειγμένα δεν έχουν εισπραχθεί από τον δικαιούχο, επιτρέπεται να μη συνυπολογίζονται στο συνολικό εισόδημά του, εφόσον εκχωρηθούν στο Δημόσιο χωρίς αντάλλαγμα.

Ως προς την προτεινόμενη κατάργηση της ανωτέρω ρύθμισης παρατηρούνται τα εξής:

Προϋπόθεση επιβολής φόρου εισοδήματος αποτελεί η κτήση εισοδήματος από τον φορολογούμενο, ως εισόδημα, δε, νοείται οποιοδήποτε έσοδο ή προσαύξηση περιουσίας που συγκεντρώνει τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά του εισοδήματος και εντάσσεται σε κάποια από τις κατηγορίες εισοδήματος που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

Συμφώνως προς τον γενικό κανόνα της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, χρόνος κτήσης του εισοδήματος θεωρείται ο χρόνος που ο δικαιούχος απέκτησε το δικαίωμα είσπραξής του. Εν προκειμένω, ο νομοθέτης υπάγει σε φόρο, όχι μόνο το πράγματι εισπραχθέν, αλλά και το μη εισπραχθέν έσοδο, για το οποίο, όμως, ο φορολογούμενος έχει αγώγιμη αξίωση για την είσπραξή του. Δικαιολογητική βάση της ρύθμισης αποτελεί το ότι, ακόμη και αν ο φορολογούμενος δεν έχει εισπράξει το χρηματικό ποσό που συνιστά το αντάλλαγμα της προσωπικής εργασίας ή τους καρπούς των περιουσιακών στοιχείων του (στην προκείμενη περίπτωση, το μίσθωμα από την εκμετάλλευση ακινήτων του), εν πάση περιπτώσει έχει επέλθει προσαύξηση της περιουσίας του από την ανωτέρω αιτία, λόγω απόκτησης χρηματικώς αποτιμητής αγώγιμης αξίωσης. Ο ανωτέρω κανόνας, παρά το ότι άγει στην επιβολή φόρου επί εισοδήματος που, τελικώς, μπορεί να μην εισπραχθεί, είναι καταρχήν συνταγματικώς ανεκτός, στο μέτρο που, σε περίπτωση αναγνωρισμένης, μερικής ή ολικής, αδυναμίας είσπραξης της ανωτέρω οφειλής, η ως άνω μείωση της περιουσίας του φορολογουμένου (εξαιτίας της απομείωσης της αξίας της απαίτησής του), αναγνωρίζεται ως στοιχείο που μειώνει το εισόδημά του δια της έκπτωσης από αυτό των ποσών των προβλέψεων για αποσβέσεις επισφαλών απαιτήσεων ή των οριστικών διαγραφών τους (βλ. άρθρο 26 Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος), ή λόγω απώλειας κεφαλαίου ή άφεσης χρέους.

Υπό το φως των ανωτέρω, μετά την κατάργηση της παραγράφου 4 του άρθρου 39 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος,πρέπει να παρασχεθεί δυνατότητα έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα της αξίας των μη εισπράξιμων ή επισφαλών απαιτήσεων από μισθώματα, άλλως σε βάθος χρόνου, κατ’ αποτέλεσμα, φορολογείται πλασματικό εισόδημα, κατά παράβαση του άρθρου 78 παρ.1 του Συντάγματος, όπως και του άρθρου άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος που επιτάσσει τη φορολόγηση με βάση τη φοροδοτική ικανότητα».