Αποζημιώσεις σε εργαζόμενους επιχειρήσεων που πτωχεύουν

Δημοσιεύθηκε: 03 Δεκεμβρίου 2017, 11:10

Share1

• 
• 
• A+
• A-

Σχετικά tags

αποζημιώσεις

πτώχευση

αποζημίωση απόλυσης

Κατά προτεραιότητα θα αποζημιώνονται οι εργαζόμενοι επιχειρήσεων που πτωχεύουν και τα περιουσιακά τους στοιχεία εκποιούνται. Εν συνεχεία - αν απομένουν χρήματα – θα εισπράττουν οι πιστώτριες τράπεζες, το Δημόσιο και οι άλλοι πιστωτές. Η ρύθμιση αυτή συμφωνήθηκε με τους δανειστές και περιλαμβάνεται  στο πακέτο της χθεσινής συμφωνίας για την τρίτη αξιολόγηση. Θα νομοθετηθεί και θα ισχύσει άμεσα.

Μέχρι τώρα προτεραιότητα είχαν οι τράπεζες, ακολουθούσαν εφορία – ασφαλιστικά Ταμεία  και τελευταίοι μαζί με τους «λοιπούς πιστωτές» ήταν οι εργαζόμενοι. Ετσι, πρακτικά κατέληγαν να μην παίρνουν τίποτα – όπως έγινε στις περιπτώσεις των εκδοτικών συγκροτημάτων  ΔΟΛ και «Πήγασος».

Η κυβέρνηση είχε προχωρήσει μονομερώς στην αλλαγή αυτής της διάταξης, ώστε να καλύπτονται πρώτα οι απαιτήσεις των εργαζομένων. Τώρα η ρύθμιση έχει και την «βούλα» των δανειστών.

Κάθε εργαζόμενος θα μπορεί να πάρει κατά προτεραιότητα μέχρι 9.669 ευρώ. Το ποσό αυτό προκύπτει ως πλαφόν, καθώς η συμφωνηθείσα  με τους Θεσμούς ρύθμιση προβλέπει ότι η ανώτατη αποζημίωση θα είναι 6 βασικοί μισθοί, πολλαπλασιαζόμενοι επί 2,75 (βασικός μισθός 586 Χ 6 Χ 2,75 = 9.669 ευρώ).

Αχτσιόγλου: προηγούνται οι αποζημιώσεις 6 μηνών των απλήρωτων εργαζομένων

Sharetwitterσχόλια

Αλλάζει η κατάταξη των εργαζομένων στη λίστα των πιστωτών σε περιπτώσεις πτώχευσης μιας επιχείρησης, με απόλυτη προτεραιότητα στην καταβολή των μισθών ενός εξαμήνου των απλήρωτων εργαζομένων

Στέλιος Παπαπέτρου

Δεκεμβρίου 04 2017 07:12

Η προτεραιότητα στην πληρωμή των αποζημιώσεων έως και 6 μηνών των εργαζομένων που είναι σε επιχειρήσεις υπό πτώχευση, έναντι των άλλων πιστωτών της επιχείρησης, δηλαδή, έναντι των τραπεζών, του δημοσίου, των προμηθευτών κ.ά. αποτελεί ένα από σημαντικότερα αποτελέσματα της τρίτης αξιολόγησης.

Τι αλλάζει;

Στο εξής, μετά την ψήφιση της σχετικής ρύθμισης, αλλάζει η κατάταξη των εργαζομένων στη λίστα των πιστωτών σε περιπτώσεις πτώχευσης μιας επιχείρησης, με απόλυτη προτεραιότητα στην καταβολή των αποζημιώσεων ενός εξαμήνου των απλήρωτων εργαζομένων με συντελεστή ο οποίος θα υπολογίζεται με το 2,75 επί του κατώτατου μισθού των 586,08 ευρώ, δηλαδή, με ποσό που αντιστοιχεί στα 1.611,72 ευρώ. Ουσιαστικά το ποσό αυτό των 1.611,72 πολλαπλασιαζόμενο επί έξι μήνες – αντιστοιχεί σε 9.670,32 ευρώ - θα είναι το ανώτατο πλαφόν το οποίο θα έχει απόλυτη προτεραιότητα ως προς την καταβολή του, στους απλήρωτους εργαζόμενους μιας επιχείρησης, έναντι όλων των άλλων πιστωτών της υπό πτώχευση επιχείρησης.

Ουσιαστικά, αυτή η επιτυχία της Ελληνικής κυβέρνησης και της κ. Αχτσιόγλου, θα διαμορφώσει ένα δίχτυ προστασίας των εργαζομένων οι οποίοι πολλές φορές όταν απολύονται, αναζητούν τα δεδουλευμένα τους σε διαδρόμους δικαστηρίων ή σε «κουφάρια» πτωχευμένων επιχειρήσεων.

Επισημαίνεται ότι σήμερα σύμφωνα με τον υφιστάμενο κώδικα πολιτικής δικονομίας η σειρά ικανοποίησης των πιστωτών είναι η ακόλουθη: προηγούνται οι τράπεζες με δικαίωμα στο 60% της πτωχευτικής περιουσίας, ακολουθεί το δημόσιο, δηλαδή, η εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία με το 25%, στη συνέχει είναι οι εργαζόμενοι οι οποίοι θεωρούνται πτωχευτικοί πιστωτές με ποσοστό 10% επί της πτωχευτικής περιουσίας και τέλος με το υπόλοιπο 5% ολοκληρώνεται η σειρά των ακολουθών πιστωτών οι οποίοι στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι οι διάφοροι προμηθευτές της υπό πτώχευση επιχείρησης.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, οι απαιτήσεις των μισθωτών από μισθούς και τις υπόλοιπες παροχές που γεννήθηκαν πριν από την κήρυξη της πτώχευσης μιας επιχείρησης, καθώς και κάθε συναρτώμενη με την καταγγελία απαίτησή τους, όπως ιδίως αποζημίωση εκ του νόμου, αποτελούν πτωχευτικές απαιτήσεις για τις οποίες «οι μισθωτοί ικανοποιούνται ως πτωχευτικοί πιστωτές».

Στις απαιτήσεις αυτές περιλαμβάνονται, εκτός του μισθού, τα πάσης φύσεως επιδόματα, οι απαιτήσεις από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, η χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη, η αποζημίωση λόγω στέρησης της άδειας καθώς και οι παρεπόμενες των κύριων εργατικών αξιώσεων απαιτήσεις από τόκους, έξοδα, οδοιπορικά, και γενικά κάθε απαίτηση από παροχή εξαρτημένης εργασίας.