Το ιστορικό παράδειγμα της Γερμανίας του 1953, λίγα χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, όταν δέχθηκε μια γενναία μείωση του χρέους της με σκοπό να μπει σε τροχιά άμεσης ανοικοδόμησης, χρησιμοποιεί η αρθρογράφος της Washinghton Post, Κάθριν Ράμπελ για να υποστηρίξει την μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
«Φυσικά τα πράγματα έχουν αλλάξει από το 1953. Τώρα η Γερμανία είναι ο βασικός δανειστής των χρεωμένων χωρών και φυσικά είναι δυσαρεστημένη με την πιθανότητα ο ΣΥΡΙΖΑ να οικοδομήσει ένα κίνημα αντι-λιτότητας και σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία και η Πορτογαλία. Η γερμανική ηγεσία, μέσω διαρροών στον Τύπο, άφησε να φανεί πως δεν ενδιαφέρεται αν συμβεί ένα Grexit, έτσι ώστε να αποτρέψει οποιαδήποτε ελπίδες έχουν οι Έλληνες ψηφοφόροι για νέο ''κούρεμα'' χρέους», σημειώνεται στο άρθρο προσθέτοντας όμως πως «οι πιστωτές της Ελλάδας να είναι αναγκασμένοι να προχωρήσουν σε μεγαλύτερα κουρέματα».
Σύμφωνα με την Κάθριν Ράμπελ οι εκλογές στην Ελλάδα θα λειτουργήσουν σαν δημοψήφισμα κατά των μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν από τους δανειστές. Μέτρα που όπως σημειώνει οδήγησαν τη χώρα σε οικονομική ύφεση και διπλάσιους αριθμούς ανεργίας.