Συνήγορος Πολίτη κατά ρυθμίσεων για δασικούς χάρτες
Στο στόχαστρο του Συνηγόρου βρίσκονται νομοθετικές τροποποιήσεις, με σκοπό την επίσπευση της διαδικασίας κύρωσης των δασικών χαρτών.
Σοβαρές επιφυλάξεις για τη συνταγματικότητα των ρυθμίσεων των τελευταίων ετών που είχαν ως στόχο την επίσπευση της διαδικασίας κύρωσης των δασικών χαρτών εκφράζει ο Συνήγορος του Πολίτη. Οπως επισημαίνει, μεταξύ άλλων, η διατήρηση των οικισμών αυθαιρέτων μέσα σε δάση (των λεγόμενων «οικιστικών πυκνώσεων») δεν συνιστά λόγο δημοσίου συμφέροντος ώστε να δικαιολογεί την εξαίρεσή τους από τη διαδικασία ανάρτησης. Ομοίως, η δυνατότητα «νομιμοποίησης» επιδοτούμενων καλλιεργειών σε δάση εφόσον εκχερσώθηκαν το 1975-2007 χαρακτηρίζεται «λανθασμένο και ευκαιριακό μοντέλο διαχείρισης του δασικού περιβάλλοντος».
Οι θέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη διατυπώνονται σε επιστολή προς την ηγεσία των υπουργείων Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης. Ο Συνήγορος Ανδρέας Ποττάκης «βάζει στο στόχαστρο» τις νομοθετικές τροποποιήσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια (ν.4164/13, 4389/16, 4467/17) με σκοπό την επιτάχυνση της διαδικασίας ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων, όπως των εκχερσώσεων και της αυθαίρετης δόμησης. Και χαρακτηρίζει ορισμένες από αυτές ευθέως αντισυνταγματικές, καλώντας την κυβέρνηση να τις αποσύρει. Πιο συγκεκριμένα:
• Οικιστικές πυκνώσεις. Ο Συνήγορος εκφράζει την αντίθεσή του στην εξαίρεση από τη διαδικασία ανάρτησης, των οικισμών αυθαιρέτων, μετά την οριοθέτησή τους από τους δήμους. Οπως επισημαίνει, «οι διατάξεις έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, καθώς η οικιστική επέκταση δεν μπορεί να θεωρηθεί λόγος δημοσίου συμφέροντος για τη μεταβολή του προορισμού των δασών, πόσο μάλλον η αυθαίρετη οικοδόμηση οικιών και η δημιουργία ανεξέλεγκτων οικισμών εντός δασών ή δασικών εκτάσεων». Περαιτέρω, «δεν τίθενται επαρκή κριτήρια σχετικά με την ορθή αποτύπωση των οικιστικών πυκνώσεων, με αποτέλεσμα, σε πολλές περιπτώσεις, να επιχειρείται από τη διοίκηση μια νοητή και αυθαίρετη “σύνδεση” κτισμάτων μεταξύ τους, ακόμα και αν αυτά βρίσκονται σε μακρινές αποστάσεις το ένα από το άλλο, χωρίς να συγκροτούν ενότητα» (το πρόβλημα των οικιστικών πυκνώσεων σε σχήμα... χταποδιού έχει αναδειχθεί με ρεπορτάζ της «Κ»).
• Αναδασωτέες. Ο Συνήγορος εκτιμά ότι οι Επιτροπές Αντιρρήσεων δεν μπορεί να είναι αρμόδιες για την εξαίρεση τμημάτων περιοχών που συμπεριελήφθησαν (έστω λανθασμένα) στις αναδασωτέες, καθώς αυτό «είναι αντίθετο στην πάγια νομολογία του ΣτΕ περί αμοιβαίου αποκλεισμού των διαδικασιών κήρυξης αναδάσωσης και πράξεων χαρακτηρισμού».
• Απόδειξη ιδιοκτησίας. «Η δυνατότητα απόδειξης κατοχής δασικής έκτασης διά ένορκης βεβαιώσεως, προσκομίζοντας και άλλα έγγραφα, όπως δηλώσεις στη ΔΟΥ, στο Κτηματολόγιο, στον ΟΓΑ ή στον ΕΛΓΑ δεν αποτελεί ασφαλές αποδεικτικό στοιχείο», αναφέρεται στην επιστολή.
• Εξαίρεση καλλιεργούμενων εκτάσεων. Ο Συνήγορος δηλώνει αντίθετος στη δυνατότητα διατήρησης, μέσω εξαγοράς, της καλλιέργειας εκτάσεων που εκχερσώθηκαν το 1975-2007 και επιδοτούνται από τον ΟΣΔΕ.
«Η Αρχή κρίνει ότι η συγκεκριμένη διάταξη έρχεται σε αντίθεση με τις επιταγές του Συντάγματος τόσο ως προς την προστασία των δασών όσο και των αναδασωτέων εκτάσεων, εισάγοντας ένα εντελώς λανθασμένο και ευκαιριακό μοντέλο διαχείρισης του δασικού περιβάλλοντος εξαρτώμενου από τις εκάστοτε επιδοτήσεις», αναφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου