Όχι" ΔΝΤ στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων

52

 
 
 
 
 

Του Σπύρου Δημητρέλη
 
Να μην προχωρήσει στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων απαιτεί από την κυβέρνηση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς αυτό θα πλήξει την ανταγωνιστικότητά της οικονομίας.

Πρόκειται για μια από τις βασικές συστάσεις του Ταμείου προς την Αθήνα, που αποκτά ιδιαίτερο νόημα εν όψει της επικείμενης ολοκλήρωσης του τρίτου ελληνικού προγράμματος.

Στην έκθεσή του για την οικονομία της Ευρωζώνης, στο πλαίσιο του άρθρου 4 του καταστατικού του ΔΝΤ, γίνεται ειδική αναφορά στην Ελλάδα και τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να προχωρήσουν για να συνεχίσει η χώρα μας να βρίσκεται στον δρόμο της ανάκαμψης με τη διαφύλαξη και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της.

Πιο συγκεκριμένα στις συστάσεις του Ταμείου προς την Ελλάδα περιλαμβάνεται:

-Η μη αναστροφή των μεταρρυθμίσεων που έχουν γίνει στην αγορά εργασίας. Αυτό που ζητείται ουσιαστικά είναι να μην επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά και να γίνουν νέες παρεμβάσεις που θα αφορούν την περαιτέρω απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων αλλά και του δικαιώματος της ανταπεργίας των εργοδοτών (lock-out). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από την πλευρά της κυβέρνησης έχει ήδη θεσπιστεί η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

-Η επιτάχυνση και η περαιτέρω απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων με έμφαση στους μηχανικούς, τους δικηγόρους και τους συμβολαιογράφους. Το ΔΝΤ ουσιαστικά ζητά την άρση των όποιων εμποδίων παραμένουν στην ελεύθερη άσκηση των επαγγελμάτων αυτών αλλά και την ευκολότερη είσοδο νέων επαγγελματιών σε αυτά.

-Την ολοκλήρωση της εφαρμογής των συστάσεων του ΟΟΣΑ για την ενίσχυση των ανταγωνισμού στην αγορά. Γίνεται ειδική αναφορά στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές αλλά και στο εμπόριο δομικών υλικών. Το Ταμείο αναγνωρίζει πάντως ότι στο ζήτημα του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές έχει προκύψει συνταγματικό κώλυμα μετά από πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.

-Η ολοκλήρωση και πλήρης εφαρμογή της πρόσφατης μεταρρύθμισης για την αδειοδότηση των επενδύσεων. Αυτό πρέπει να γίνει κατά προτεραιότητα σε 24 τομείς των οποίων η διευκόλυνση αδειοδοτήσεων εκκρεμεί. Επίσης, συστήνεται η οριστικοποίηση της δευτερεύουσας νομοθεσίας για τις περιβαλλοντικές δραστηριότητες.