Η ιδιότητα του μονίμου κατοίκου βεβαιώνεται από τον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας και χορηγείται, εφόσον προκύπτει η πραγματική εγκατάσταση στους δήμους ή τις κοινότητες αντίστοιχα. Η χορήγηση της βεβαίωσης μονίμου κατοικίας ρυθμίζεται στη διάταξη του άρθρου 279 του Ν. 3463/2006

Το νομοθετικό πλαίσιο για χορήγηση βεβαίωσης μονίμου κατοικίας

 Η ιδιότητα του μονίμου κατοίκου βεβαιώνεται από τον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας και χορηγείται, εφόσον προκύπτει η πραγματική εγκατάσταση στους δήμους ή τις κοινότητες αντίστοιχα.
Η χορήγηση της βεβαίωσης μονίμου κατοικίας ρυθμίζεται στη διάταξη του άρθρου 279 του Ν. 3463/2006 ως ακολούθως:
«Η ιδιότητα μόνιμου κατοίκου, όπου αυτή απαιτείται, βεβαιώνεται από τον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας. Η οικεία βεβαίωση χορηγείται εφόσον προκύπτει πραγματική εγκατάσταση στο δήμο ή στην κοινότητα, που αποδεικνύεται με την υποβολή από τον ενδιαφερόμενο απόδειξης λογαριασμού ΔΕΚΟ ή αντιγράφου εκκαθαριστικού της οικείας Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.). Εάν, αιτιολογημένως, η ιδιότητα του μόνιμου κατοίκου δεν μπορεί να αποδειχθεί από τα ανωτέρω δικαιολογητικά, αυτή αποδεικνύεται από τον ενδιαφερόμενο με κάθε άλλο πρόσφορο αποδεικτικό μέσο. Η υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερόμενου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοναδικό αποδεικτικό μέσο. Σε κάθε περίπτωση ο δήμαρχος μπορεί να αρνηθεί τη χορήγηση της βεβαίωσης με παράθεση ειδικής αιτιολογίας» -(άρθρο 279 του Ν. 3463/2006).
Από την παραπάνω διάταξη προσδιορίζεται ο τρόπος απόδειξης της μόνιμης κατοικίας. Συγκεκριμένα, η βεβαίωση μόνιμης κατοικίας χορηγείται από τους δήμους όταν ο ενδιαφερόμενος προσκομίσει είτε κάποιο λογαριασμό ΔΕΚΟ είτε αντίγραφο του εκκαθαριστικού που του χορηγεί η οικεία ΔΟΥ. Επειδή η απόδειξη μόνιμης κατοικίας δεν συνοδεύεται απαραίτητα από τη συνδρομή των προαναφερόμενων στοιχείων, στην ίδια διάταξη αναφέρεται ότι, αν η ιδιότητα του μονίμου κατοίκου δεν προκύπτει από τα ανωτέρω έγγραφα, μπορεί να αποδειχθεί με κάθε άλλο πρόσφορο αποδεικτικό μέσο που μπορεί να προσκομίσει ο ενδιαφερόμενος.
Η έννοια του πρόσφορου μέσου που αναφέρεται στη διάταξη για τον προσδιορισμό της μόνιμης κατοικίας δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια και εξετάζεται οτιδήποτε αποδεικνύει την κύρια και μόνιμη κατοικία του ενδιαφερόμενου (π.χ. διατήρηση κατοικίας, η εργασία, η επαγγελματική δραστηριότητα κ.λπ.).

Η βεβαίωση της μόνιμης κατοικίας με βάση τα στοιχεία της εργασίας

Σύμφωνα με την αριθμ. 1865/2002 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας «κάθε πρόσωπο έχει κατοικία τον τόπο της κυρίας και μόνιμης εγκατάστασής του. Κανένας δεν μπορεί να έχει συγχρόνως περισσότερες από μια κατοικίες. Για τις υποθέσεις που αναφέρονται στην άσκηση του επαγγέλματος λογίζεται ως ειδική κατοικία του προσώπου ο τόπος όπου ασκεί το επάγγελμά του. Κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, κατοικία είναι ο τόπος όπου το πρόσωπο έχει την κύρια και μόνιμη εγκατάστασή του, ο τόπος δηλαδή που έχει καταστεί, σύμφωνα με τη βούλησή του, το σταθερό κέντρο των βιοτικών του εν γένει σχέσεων. Ειδικότερα, ως κύρια εγκατάσταση θεωρείται ο τόπος της οικογενειακής εγκατάστασης (εστίας), ο οποίος έχει το στοιχείο της σταθερότητας».
Σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση, ο τόπος εργασίας αποτελεί μέσο απόδειξης της μόνιμης κατοικίας.

Η βεβαίωση της μόνιμης κατοικίας μέσω διενέργειας αυτοψίας

Στην περίπτωση αδυναμίας προσκόμισης από τον ενδιαφερόμενο στοιχείων που να βεβαιώνουν την κατοικία του, η διενέργεια αυτοψίας αποτελεί ένα κρίσιμο στοιχείο. Τη διενέργεια αυτοψίας από όργανα της Δημοτικής Αστυνομίας χρησιμοποιούν και τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ), προκειμένου να βεβαιώσουν τη μόνιμη κατοικία των αιτούντων σχετική βεβαίωση.
Η διακρίβωση της μόνιμης κατοικίας και η πιστοποίησή της από τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης εμφανίζει προβλήματα. Ωστόσο, τα ρητώς μνημονευόμενα στο νόμο δικαιολογητικά που πιστοποιούν τη μόνιμη εγκατάσταση (λογαριασμοί ΔΕΚΟ, εκκαθαριστικό σημείωμα ΔΟΥ) είναι μεν νόμιμα τεκμήρια μόνιμης κατοικίας, όχι όμως αμάχητα και αποκλειστικά. Μάλιστα, η απόδειξη μπορεί να γίνει και με κάθε άλλο πρόσφορο μέσο διασταύρωσης των στοιχείων που υποβάλλει ο ενδιαφερόμενος, ακόμη και με αυτοψία του βεβαιούντος. Σε κάθε περίπτωση, η άρνηση χορήγησης βεβαίωσης μόνιμης κατοικίας, πρέπει να συνοδεύεται από έγγραφη αιτιολογία και μάλιστα ειδική, όπως ρητά απαιτεί ο νόμος (άρθρο 279 του Ν. 3463/2006). Αν ειδικοί λόγοι αμφιβολίας δεν υφίστανται, τότε ο δήμαρχος ή ο πρόεδρος της κοινότητας υποχρεούται να εκδώσει τη βεβαίωση.
πηγή: synigoros.gr-Αναδημοσίευση από το www.odigostoupoliti.eu