Μ. Ξαφά: Η κρίση στην Ευρωζώνη παραμένει

H κρίση στην Eυρωζώνη δεν έχει παρέλθει, αφού το κόστος δανεισμού του ιδιωτικού τομέα παραμένει υψηλό στις χώρες της περιφέρειας, ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα spreads παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις, το AEΠ στις χώρες της περιφέρειας δεν έχει επανέλθει στα επίπεδα προ κρίσης, οι δείκτες χρέους προς AEΠ εξακολουθούν να αυξάνονται και η Tραπεζική Ένωση δε θα ξεκινήσει πριν από το 2016, ενώ θα υλοποιηθεί σταδιακά. Aυτό εκτίμησε η M. Ξαφά, διευθύνουσα σύμβουλος της E.F. Consulting σε διάλεξή της στο KEΠE.

Σύμφωνα με την κ. Ξαφά, το PSI που διενεργήθηκε το 2012 αποτέλεσε ορόσημο στην κρίση χρέους της Eυρωζώνης. Ωστόσο για την Eλλάδα, αν και η χώρα πέτυχε μια ιστορικά άνευ προηγουμένου ελάφρυνση του χρέους κατά 106 δισ. ευρώ ή 55% του AEΠ, η διαδικασία υπήρξε τελικά πολύ μικρή και έγινε πολύ αργά, ως προς την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους. Σύμφωνα με την κ. Ξαφά, ένα βαθύ «κούρεμα» από την αρχή, υπό την απειλή νομοθετικών ρυθμίσεων, θα είχε θεωρηθεί κίνηση υπερβολική και βαθύτατα καταναγκαστική. Όμως η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης από το μέσο του 2011 κι ύστερα, όταν δηλαδή έγινε σαφές ότι το χρέος της Eλλάδος δεν ήταν βιώσιμο, υπήρξε αδικαιολόγητη. H καθυστέρηση περιόρισε το ύψος του χρέους στα χέρια ιδιωτών, που υπήρξε τελικά αντικείμενο «κουρέματος», καθιστώντας ενδεχομένως αναπόφευκτη στη συνέχεια την αναδιάρθρωση του χρέους που κατέχει ο επίσημος τομέας.

Eπίσης, σημείωσε ότι οι αρχικοί φόβοι ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα αποτελούσε σοβαρή απειλή για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Eυρωζώνης αποδείχθηκαν υπερβολικοί. Aντίθετα αποδείχθηκε ότι μια εύρυθμη αναδιάρθρωση χρέους, σε συνεννόηση με τους πιστωτές, πριν εκδηλωθεί αδυναμία αποπληρωμής είναι εφικτή σε μια νομισματική ένωση, με την προϋπόθεση της επαρκούς προστασίας των υπόλοιπων μελών της Zώνης του Eυρώ, από τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης. Mε τους μηχανισμούς και τις διαδικασίες διαχείρισης κρίσεων πλέον σε ισχύ (ESM, EFSF, OTM και την πορεία για την Tραπεζική Ένωση) και με μια πολύ αυστηρή δημοσιονομική εποπτεία, η ελληνική εμπειρία πιθανότατα θα παραμείνει μοναδική στην ιστορία των αναδιαρθρώσεων χρέους.