ΕΡΕΥΝΑ: Ο θαυμαστός κόσμος των τραπεζών - Οι "κομπίνες" που κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους
Ελλάδα Μεγάλη έρευνα του Κόκκινου σε συνεργασία με τον paratiritis.gr. Από σήμερα στο πόρταλ του σταθμού stokokkino.gr το πρώτο μέρος της έρευνας. Σκίτσο: KAP
«Τα παίρνουμε από τους πολλούς, για να δώσουμε στους λίγους», αυτή η φράση που ακούστηκε στην ταινία «Το Κεφάλαιο», συμπυκνώνει μία μεγάλη αλήθεια: το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα ανακαλύπτει τρόπους και εφαρμόζει μεθόδους για να κάνει τους πλούσιους ακόμα πιο πλούσιους και τους τραπεζίτες πλουσιότερους.
Αν τύχει και αυτά τα παιγνίδια κριθούν παράνομα, τότε τα πρόστιμα που πέφτουν λειτουργούν τις περισσότερες φορές ως ένας ακριβός εξαγνισμός.
Άλλωστε, η πρόσφατη εμπειρία δείχνει ότι καμία τράπεζα δεν χρεοκόπησε εξαιτίας των προστίμων, σε αντίθεση με τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων, που είτε λοιμοκτόνησαν είτε χρεωκόπησαν εξαιτίας των πρακτικών των τραπεζών.
Του Γ. Τριποταμιανού από τον paratiritis.gr
Για οιονδήποτε ανώνυμο επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα της ΕΕ, στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία ή οπουδήποτε στον αναπτυγμένο κόσμο, η συμμετοχή σε δραστηριότητες που: διευκολύνουν τη φοροδιαφυγή, φουσκώνουν τις τιμές, νοθεύουν τον ανταγωνισμό ή που με τεχνητούς τρόπους ανεβάζουν τις τιμές ή διαθέτουν επικίνδυνα ή «μαϊμού» προϊόντα, θα σήμαινε λουκέτο, πολυετείς ποινές κάθειρξης, διασυρμό και διαπόμπευση κι εξοντωτικά πρόστιμα.
Κοντολογίς, για εκατομμύρια μικρούς μεσαίους και ανώνυμους επιχειρηματίες, η ποινή είναι μία: ο οικονομικός, κοινωνικός και –ενίοτε-βιολογικός …θάνατος.
Αν όμως η επιχείρηση είναι τράπεζα, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Το μαγαζί «γλυτώνει» με ένα πρόστιμο, που όσο μεγάλο και αν ακούγεται για τα αυτιά των κοινών θνητών, απλώς περιορίζει τα κέρδη της συγκεκριμένης οικονομικής χρήσης. Τα αφεντικά της, εξακολουθούν να απολαμβάνουν τις παχυλές αμοιβές τους.
Και οι μέτοχοι να τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους, αφού τα κέρδη που είχαν απολαύσει τα προηγούμενα χρόνια άξιζαν και με το παραπάνω την ταλαιπωρία ενώ, η συνέχιση της λειτουργίας του «μαγαζιού» προοιωνίζει ακόμα καλύτερες και ανέφελες μέρες.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός, ότι θα πρέπει να ψάξει κανείς πολύ για να βρει μία μεγάλη διεθνή τράπεζα, η οποία τα τελευταία χρόνια να μην έχει εμπλακεί σε δικαστικές έρευνες.
Η λίστα είναι μακροσκελής: Deutsche Bank , Goldman Sachs, JP Morgan Chase, HSBC,Standard Chartered Bank, Credit Agricole, Societe General,UBS, Monte dei Paschi , Bank of America, Citi, RBS, Barclays, Banco Espirito Santo, Anglo Irish, HBOS, Τράπεζα του Βατικανού, Credit Suisse, Zuercher Kantonalbank, Julius Baer, BNP Paribas, Commerzbank,Morgan Stanley ...
Τα «παιγνίδια» που έχουν παίξει την τελευταία δεκαετία καλύπτουν όλες σχεδόν τις δραστηριότητες της οικονομίας: Χειραγώγηση επιτοκίων, «παρεμβάσεις» στις αγορές πρώτων υλών, μετάλλων και τροφίμων, πωλήσεις τοξικών ομολόγων, φουσκωμένες χρεώσεις, χειραγώγηση της αγοράς συναλλάγματος, συναλλαγές με χώρες στις οποίες είχε επιβληθεί εμπάργκο, βοήθεια για φοροδιαφυγή πλουσίων, παρεμβάσεις στην αγορά χρυσού, κερδοσκοπία με τις τιμές των τροφίμων, βίαιο κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων.
Ο κατάλογος κάθε μέρα διευρύνεται και κανείς πλέον δεν μπορεί να είναι σίγουρος πού –και αν-θα σταματήσει.
Τα πρόστιμα όταν επιβάλλονται, αποτέλεσμα συμβιβασμού με τις αρμόδιες αρχές, αποδεικνύονται χάδι, το οποίο στη χειρότερη περίπτωση να προκαλεί ζημιές σε μία οικονομική χρήση. Από την άλλη όμως, δίνουν το επιχείρημα για χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, καθώς, όπως λένε οι επικεφαλής τους με τους μετόχους, με τον τρόπο αυτό θα αντιμετωπιστούν οι …απώλειες.
Φυσικά, οι επικεφαλής τους κάθε χρόνο βλέπουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους να φουσκώνουν και αντιδρούν σε κάθε απόπειρα να τεθούν όρια και φραγμοί.
Η πρόσφατη αντιπαράθεση μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με τη θέσπιση ορίου στις αμοιβές, είναι ενδεικτική.
Από αυτόν το χορό της αυθαιρεσίας (;) οι μόνοι ανυπεράσπιστοι είναι τα θύματα:
- οι πτωχοί του κόσμου που αναγκάζονται να δαπανούν σχεδόν όλο το πενιχρό εισόδημά τους προκειμένου να ανταποκριθούν στις φουσκωμένες, από τα παιγνίδια στα παράγωγα, τιμές των τροφίμων
-οι μικροεπιχειρηματίες που υφίστανται τις επιπτώσεις από τα παιγνίδια με τα επιτόκια, ενώ πολλές φορές γίνονται θύματα χρεωκοπίας, προκειμένου οι τράπεζες να αποκτήσουν στοιχεία του ενεργητικού, από τα οποία μπορούν να βγάλουν κέρδη
-οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι οι οποίοι πληρώνουν το λογαριασμό της φοροδιαφυγής των πλουσίων
-τα κράτη που δανείζονται και οι πολίτες τους που βρίσκονται σε κατάσταση «ομηρίας» από τους δανειστές
Στην πραγματικότητα, η ατάκα : «Τα παίρνουμε από τους φτωχούς για να τα δώσουμε στους πλούσιους», που είπε ο πρωταγωνιστής της ταινίας του Κώστα Γαβρά «Το Κεφάλαιο», περιγράφει με τον πιο απλό τρόπο την πραγματικότητα.
Σίγουρα, η ελληνική κρίση χρέους αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτηματικά, για τον τρόπο και τη στάση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος στην υπόθεση αυτή.
Αν και δεν υπάρχουν αναφορές για μεθοδεύσεις, εντούτοις το γεγονός ότι οι ελληνικοί τίτλοι χρέους ήταν στα χαρτοφυλάκιά τους, είναι μία καλή αφορμή για να αναρωτηθεί κανείς, «αν η ελληνική κρίση χρέους ήταν πραγματική ή αν υπήρξε …έξωθεν παρέμβαση».
‘Οσον αφορά τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά, μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί κάποια πληροφορία που να τις εμπλέκει στα παγκόσμια τραπεζικά παιγνίδια.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αιωρούνται κάποια ερωτήματα σχετικά με τις πρακτικές που ακολουθούν, όπως για παράδειγμα: αν ελέγχθηκε η πιστή τήρηση από την πλευρά τους του θεσμικού πλαισίου για τα εισοδηματικά κριτήρια στη χορήγηση δανείων ή για το εύρος των υπηρεσιών που παρέχουν στους μεγάλους πελάτες των διευθύνσεων του private banking.
Τεχνογνωσία σε πλούσιους για να φοροδιαφεύγουν.
Στη παροχή τεχνογνωσίας για να φοροδιαφεύγουν πλούσιοι έχει εντοπιστεί η εμπλοκή πολλών παγκόσμιων τραπεζικών κολοσσών.
Για παράδειγμα , η Credit Suisse κατέβαλε στις αμερικανικές αρχές, πρόστιμο που της επιβλήθηκε για σύμπραξη σε φοροδιαφυγή.
H Credit Suisse έφτασε σε συμβιβασμό με τις αμερικανικές αρχές, αφού ομολόγησε ότι βοήθησε χιλιάδες Αμερικανούς πολίτες να ανοίξουν μυστικούς offshore λογαριασμούς, για να αποκρύψουν περιουσιακά στοιχεία και εισοδήματα από την εφορία των ΗΠΑ.
Επίσης και η η Deutsche Bank βρέθηκε αντιμέτωπη με έρευνα για φοροδιαφυγή. Σύμφωνα με πληροφορίες το 2013, η γερμανική τράπεζα φαίνεται πώς να ήταν υπερδραστήρια στον τομέα της υπεράκτιας οικονομίας.
Σύμφωνα με τις έρευνες των γερμανικών μέσων ενημέρωσης, μόνον μέσω του υποκαταστήματός της στη Σιγκαπούρη, η DB ίδρυσε για λογαριασμό πελατών της περισσότερες από 300 εταιρίες σε φορολογικούς παραδείσους, ως επί το πλείστον, στις Παρθένους Νήσους.
Η τράπεζα δεν θέλησε να αποκαλύψει σε ποιους ανήκουν οι εταιρίες αυτές και ποιά ακριβώς είναι η επιχειρηματική τους δραστηριότητα, αναφέρει η SZ. Πέρυσι, υπήρχαν πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες στο μικροσκόπιο της Bundesbank και της Ανεξάρτητης Αρχής Bafin μπήκαν οι λογαριασμοί της Deutsche Bank, από το 2007 έως το 2010.
Η έρευνα ξεκίνησε μετά από καταγγελίες στις αμερικανικές αρχές, ότι η Deutsche Bank εσκεμμένα αποτιμούσε λάθος την αξία παραγώγων που είχε στο χαρτοφυλάκιό της, για να αποκρύψει ζημιές ύψους €9,3 δισεκατομμυρίων, κατά την περίοδο της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
«Καπέλα» σε δάνεια και πιστωτικές κάρτες
Τα «καπέλα» είναι όπως αποδείχθηκε μία προσφιλής ενασχόληση. Ήδη, η Bank of America κρίθηκε ένοχη για παραπλάνηση πελατών και παράνομες χρεώσεις σε πιστωτικές κάρτες. Επέβαλλε «παράνομες χρεώσεις» για παρακολούθηση κίνησης λογαριασμών, που ποτέ δεν προσέφερε.
Επίσης, υπάλληλοι tele-marketing παραπλανούσαν τους πελάτες, αποκρύπτοντας χρεώσεις. Καλείται να πληρώσει 550 εκατομμύρια ευρώ για αποζημίωση πελατών της και πρόστιμα προς τις αμερικανικές ομοσπονδιακές αρχές.
Μέσα στο 2012, ο μεγαλύτερος τραπεζικός όμιλος της Ευρώπης, η HSBC, πλήρωσε €1,3 δισεκατομμύρια για παραπλάνηση καταναλωτών σε στεγαστικά δάνεια και €460 εκατομμύρια για αλλοίωση επιτοκίων σε μικρές επιχειρήσεις.
Στη Μεγάλη Βρετανία, τα «ψιλά» γράμματα στα συμβόλαια των δανείων που υπέγραφαν οι βρετανοί καταναλωτές, έκρυβαν «παγίδες» που τους κόστισαν περίπου 25 δισεκατομμύρια στερλίνες, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις. Υποχρεώνονταν να δέχονται επιπλέον ασφαλιστικές χρεώσεις, που δεν τους χρειάζονταν.
Πριν λίγες μέρες στη Μεγάλη Βρετανία ανακοινώθηκε η καθιέρωση πλαφόν στις χρεώσεις που επιβάλουν οι βρετανικοί δανειστικοί οργανισμοί. Η υπόθεση αφορά εταιρείες που δανείζουν άμεσα μετρητά με αντάλλαγμα μία επιταγή για την ημέρα μισθοδοσίας του δανειολήπτη.
Ονομάζονται «δανειστές της μισθοδοσίας» (payday lenders). Η μεγαλύτερη βρετανική εταιρεία του είδους είναι η Wonga με υποκαταστήματα σε Ν. Αφρική, Πολωνία, Ισπανία και Καναδά.Οι payday lenders έχουν κατηγορηθεί για υπέρογκα επιτόκια και κρυφές χρεώσεις.
Τέλος πρώτου μέρους. Συνεχίζεται - See more at: http://stokokkino.gr/article/1000000000000975/O-thaumastos-kosmos-ton-trapezon-Oi-kompines-pou-kanoun-tous-plousious-plousioterous#sthash.f7AIILOw.dpuf
Έρευνα για τις τράπεζες(μέρος 2ο): Τοξικά για τους πολλούς...
Ελλάδα Το www.stokokkino.gr σε συνεργασία με τον paratiritis.gr παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της μεγάλης έρευνας για τον... θαυμαστό κόσμο των τραπεζών. Του Γ. Τριποταμιανου από τον paratiritis.gr
Τα τοξικά δάνεια ήταν η αιτία για να ξεκινήσει το 2008 η παγκόσμια οικονομική κρίση . Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους στις ΗΠΑ, ενώ στην Ευρώπη , ο ευρωπαϊκός Νότος έχει βουλιάξει στην κρίση οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία και στην φτώχεια.Όλα δείχνουν ότι η κρίση θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν οι τράπεζες έκαναν καλά την δουλειά τους.
Οι περιπτώσεις και στην περίπτωση αυτή δεν είναι λίγες. Ετσι πρόστιμο επτά δισεκατομμυρίων δολαρίων συμφώνησε να πληρώσει η Citigroup, καθώς κατηγορείται ότι εξαπάτησε τους επενδυτές, πουλώντας τους χρεόγραφα με ενέχυρο στεγαστικά δάνεια αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, πριν από την κρίση του 2008.
Τον Οκτώβριο του 2013, η αμερικανική JP Morgan τιμωρήθηκε με πρόστιμο ύψους 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων για πώληση «τοξικών» ομολόγων σε κρατικές εταιρείες στεγαστικής πίστης. Σημειώνεται, ότι το σύνολο των ενυπόθηκων τοξικών ομολόγων που πούλησε η JP Morgan, ξεπερνά το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Το 2012, στο μάτι του κυκλώνα βρέθηκε η Deutsche Bank.
Η γερμανική τράπεζα, όπως η Goldman Sachs και άλλες, κατηγορήθηκαν ότι κατά τη διάρκεια της στεγαστικής φούσκας παραπλάνησαν τους επενδυτές με τις τιτλοποιήσεις ενυπόθηκων δανείων. Μεταξύ άλλων, αγωγές είχαν καταθέσει το συνταξιοδοτικό ταμείο των εκπαιδευτικών, το συνδικάτο των σιδηροδρομικών υπαλλήλων, η συνεταιριστική τράπεζα του Σαν Φρανσίσκο και άλλοι.
Στις έρευνες συμμετείχαν πολλές εισαγγελίες των ΗΠΑ. Και τα κατηγορητήρια είχαν όλα την ίδια επωδό: Η Deutsche Bank παραπλάνησε και εξαπάτησε. Η γερμανική τράπεζα διαχειρίσθηκε περίπου ένα εκατομμύριο κατοικίες. Πολλές από αυτές βγήκαν στο σφυρί.
Υπάρχουν ολόκληρες γειτονίες με άδεια σπίτια, εγκαταλελειμμένα. Οι δήμοι και οι ιδιοκτήτες τους προσπαθούν να βρουν το δίκιο τους, καταθέτοντας αγωγές εναντίον των τραπεζών και μεταξύ αυτών της Deutsche Bank. Και όπως παρατηρεί ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο New York University, Λόρενς Γουάιτ:
«Συνταξιοδοτικά ταμεία που επένδυσαν τα χρήματα των ασφαλισμένων τους καταθέτουν αγωγές και εναντίον των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης. Αλλά αυτές οι διαδικασίες διαρκούν πολύ. Ακόμη και εάν δεν προστεθούν νέες αγωγές, εκκρεμούν η επεξεργασία και επίλυση των παλαιοτέρων».
Μια τέτοια υπόθεση στοίχισε και στην Goldman Sachs περίπου 550 εκατομμύρια δολάρια. «Δημιούργησαν ένα χρηματοπιστωτικό προϊόν, στο οποίο ενσωμάτωσαν ενυπόθηκους τίτλους, τους οποίους επέλεξε μια τρίτη πλευρά για να στοιχηματίσει σε βάρος τους. Οι επενδυτές δεν είχαν ιδέα για αυτό», λέει ο κ. Γουάιτ.
Το εν λόγω ενυπόθηκο παράγωγο έφερε το όνομα Abacus. Σύμφωνα με τη σχετική φημολογία και η Deutsche Bank δημιούργησε ένα παρόμοιο προϊόν.
Libor και Εuribor
Η τράπεζα είναι ταυτισμένη με την λέξη : «επιτόκιο». Το Libor, όπως είναι γνωστότερο, υποτίθεται ότι είναι το μέσο επιτόκιο με το οποίο οι μεγαλύτερες και φαινομενικά ασφαλέστερες τράπεζες στον κόσμο μπορούν να δανειστούν η μια από την άλλη. Η χειραγώγηση του Libor επέτρεψε στους διαπραγματευτές να χειριστούν τις χρηματοπιστωτικές αγορές προς όφελός τους. Κατά τη διαδικασία, αλλοίωσαν την πραγματική αξία βασικών οικονομικών εργαλείων, όπως credit default swaps (σ.σ.: τα περίφημα CDS), παράγωγα και στεγαστικές υποθήκες. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι τράπεζες θα ήθελαν να χειραγωγήσουν το επιτόκιο Libor.
Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι ρυθμιστικές αρχές στράφηκαν στο Libor για να δουν την αντίληψη της αγοράς, σχετικά με την υγεία των μεγάλων τραπεζών. Μια μεγάλη τράπεζα που αναφέρει ένα χαμηλό επιτόκιο Libor, εκλαμβανόταν ως σαν να ήταν σε θέση να δανειστεί χρήματα από άλλες τράπεζες φτηνά και ως εκ τούτου, θεωρείτο ως ένα ασφαλές μέρος για επενδύσεις.
Για παράδειγμα, όταν οι Αμερικανοί διαπραγματευτές στην Barclays ήθελαν να αυξηθεί το Libor προκειμένου να πάρουν μεγαλύτερο κέρδος σε ορισμένα από τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα τους, απλά ζητούσαν από τους συναδέλφους τους στο γραφείο καθορισμού των επιτοκίων στο Λονδίνο να ωθήσουν τους αριθμούς προς τα επάνω ή προς τα κάτω, ώστε να ταιριάζουν στις ανάγκες τους.
Η Barclays στη συνέχεια υπέβαλλε τεχνητές προσφορές και έπειθε τους ομολόγους της σε άλλες τράπεζες να κάνουν το ίδιο. Έτσι, το σκάνδαλο του Libor είναι στην πραγματικότητα τρία σκάνδαλα σε ένα. Το πρώτο είναι ο τρόπος που οι τράπεζες ανέφεραν τεχνητά χαμηλά επιτόκια Libor στις ρυθμιστικές αρχές. Το δεύτερο είναι, η χειραγώγηση του Libor για κέρδη επί των συναλλαγών. Και το τρίτο είναι η χρήση του Libor για τον προσδιορισμό των επιτοκίων ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων, όταν ένας καλύτερος δείκτης, όπως τα ομόλογα των ΗΠΑ, ήταν άμεσα διαθέσιμος.
Η Ε. Επιτροπή επέβαλε συνολικά πρόστιμα 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ σε έξι τράπεζες, για συγκρότηση καρτέλ με στόχο τη χειραγώγηση δεικτών επιτοκίων, στην αγορά παραγώγων. Το πρώτο καρτέλ περιλάμβανε τις Barclays, Deutsche Bank, RBS και Société Générale και αλλοίωνε το ύψος του euribor. Η Barclays απαλλάχτηκε, καθώς αποκάλυψε την ύπαρξή του, στην Επιτροπή.
«Το σοκαριστικό στα σκάνδαλα libor και euribor δεν είναι μόνο η χειραγώγηση των δεικτών, που είναι σαφώς πολύ σοβαρό παράπτωμα. Είναι επίσης, η δημιουργία κανονικών καρτέλ μεταξύ των παικτών του χρηματοπιστωτικού συστήματος», δήλωνε ο Χουακίν Αλμούνια, Ε. Επίτροπος Ανταγωνισμού .Στη δεύτερη περίπτωση, οι τράπεζες UBS, RBS, Deutsche Bank, Citigroup και JPMorgan προχωρούσαν σε διμερείς συμφωνίες για τον καθορισμό του libor σε συμβόλαια γεν. Οι δείκτες libor και euribor χρησιμοποιούνται στα συμβόλαια παραγώγων επιτοκίων για προστασία από διακυμάνσεις.
Η HSBC, η Credit Agricole και η JPMorgan κατηγορήθηκαν για χειραγώγηση των βασικών χρηματοπιστωτικών δεικτών αναφοράς, που συνδέονται με το ευρώ. Σύμφωνα με την αρχή της ευρωπαϊκής επιτροπής, υπάρχει ανησυχία ότι οι τρεις τράπεζες μπορεί να έχουν λάβει μέρος σε σχέδιο συνεννόησης, με στόχο τη διαστρέβλωση της φυσιολογικής πορείας καθορισμού των τιμών για τα παράγωγα που βασίζονται σε επιτόκια του ευρώ. Τον περασμένο Δεκέμβριο επιβλήθηκε πρόστιμο – ρεκόρ, συνολικού ύψους 1,7 δις ευρώ, σε έξι τράπεζες, μεταξύ των οποίων η Deutsche Bank, η Royal Bank of Scotland και η Citigroup για αντίστοιχα αδικήματα.
Συνάλλαγμα
Τα παιγνίδια με το συνάλλαγμα είναι μία από τις κλασσικές τραπεζικές δραστηριότητες.UBS, Citi, JP Morgan, RBS και HSBC κρίθηκαν ένοχες για χειραγώγηση δεικτών στην αγορά συναλλάγματος. Η έρευνα αφορούσε την περίοδο 2008-2013.
Τα πρόστιμα επέβαλαν η Αρχή Χρηματοοικονομικής Συμπεριφοράς της Μ. Βρετανίας (σύνολο $1,7 δις), η Επιτροπή Συναλλαγών Futures Eμπορευμάτων των ΗΠΑ (σύνολο $1,4 δις) και η Αρχή Εποπτείας Χρηματικής Αγοράς της Ελβετίας FINMA (134 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα στη UBS). Το μεγαλύτερο πρόστιμο, περίπου 644 εκατομμύρια ευρώ, θα πληρώσει η UBS. Ο γενικός διευθυντής της βρετανικής Αρχής Χρηματοοικονομικής Συμπεριφοράς, Martin Wheatley, δήλωσε:
«Οι traders έβαλαν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από αυτό των πελατών τους, χειραγώγησαν την αγορά ή προσπάθησαν να το κάνουν, καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη του κοινού και σίγουρα ημών, των αρχών.
Η αποτυχία των τραπεζών να εφαρμόσουν αποτελεσματικά συστήματα ελέγχου, επέτρεψε στους traders να χειραγωγήσουν παγκοσμίως, τις ισοτιμίες των μεγαλύτερων νομισμάτων. Τέτοια σφάλματα υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη της αγοράς και υποσκάπτουν τις προσπάθειες γνήσιας μεταρρύθμισης της τραπεζικής κουλτούρας».
Όπως απέδειξαν 13 μήνες ερευνών, οι traders αντάλλασσαν μεταξύ τους πληροφορίες, μέσω κλειστών chatroom, για τις κινήσεις των πελατών τους, είχαν καθιερώσει συγκεκριμένο κώδικα συνεννόησης και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούσαν την εσωτερική τους πληροφόρηση για να «παίζουν» σε βάρος των πελατών τους.
Από την έναρξή της, πάνω από 30 traders έχουν απολυθεί, παραιτηθεί ή τεθεί σε υποχρεωτική άδεια. Η έρευνα συνεχίζεται για τη Barclays, που αποσύρθηκε από τη διαδικασία συμβιβασμού.
Οι ελβετικές αρχές πριν ένα χρόνο ανακοίνωσαν ότι, η Επιτροπή Ανταγωνισμού της χώρας θα ερευνήσει τις πρακτικές οκτώ τραπεζών, για να διαπιστώσει αν οι traders έρχονταν σε συνεννόηση, προκειμένου να αλλοιώσουν τους δείκτες ισοτιμιών. Οι τράπεζες που κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις είναι οι UBS , Credit Suisse, JP Morgan , Citigroup, Barclays, Royal Bank of Scotland, Zuercher Kantonalbank και Julius Baer.
Παράλληλα, η αρμόδια αρχή στη Μ. Βρετανία (Financial Conduct Authority, FCA) είχε ανακοινώσει ότι θα επανέλθει στην έρευνα, για να διαπιστώσει αν οι τράπεζες έχουν θέσει σε εφαρμογή μέτρα που θα αποτρέψουν επανάληψη των χειραγωγήσεων στο μέλλον. Ανάλογες έρευνες διεξήχθησαν επίσης σε ΗΠΑ, Γερμανία και Σιγκαπούρη.
«Παιγνίδια με την τιμή του χρυσού
Οι διεθνείς τιμές καθορίζονται με βάση ένα δείκτη που διαμορφώνεται με βάση τις τιμές που δίνουν οι traders τεσσάρων τραπεζών: Barclays, HSBC, Société Générale και Scotiabank. Το σύστημα όμως, έχει αποδειχθεί διάτρητο και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού αποφάσισε να παρέμβει. Μάλιστα, πρόστιμο ύψους 26 εκατομμυρίων στερλινών, περίπου 44 εκατομμυρίων δολαρίων επέβαλαν οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές της Βρετανίας στη Barclays για χειραγώγηση της τιμής του χρυσού. - See more at: http://stokokkino.gr/article/1000000000001068/Toksika-gia-tous-pollous#sthash.x6EP9ETS.dpuf
| Κοινωνικά δίκτυα |
| Μοιράσου την ύλη του stokokkino.gr |
| 344 |
| Στην ίδια κατηγορία |
| ΕΙΔΗΣΕΙΣ |
Ελλάδα Μεγάλη έρευνα του Κόκκινου σε συνεργασία με τον paratiritis.gr. Από σήμερα στο πόρταλ του σταθμού stokokkino.gr το πρώτο μέρος της έρευνας. Σκίτσο: KAP«Τα παίρνουμε από τους πολλούς, για να δώσουμε στους λίγους», αυτή η φράση που ακούστηκε στην ταινία «Το Κεφάλαιο», συμπυκνώνει μία μεγάλη αλήθεια: το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα ανακαλύπτει τρόπους και εφαρμόζει μεθόδους για να κάνει τους πλούσιους ακόμα πιο πλούσιους και τους τραπεζίτες πλουσιότερους.
Αν τύχει και αυτά τα παιγνίδια κριθούν παράνομα, τότε τα πρόστιμα που πέφτουν λειτουργούν τις περισσότερες φορές ως ένας ακριβός εξαγνισμός.
Άλλωστε, η πρόσφατη εμπειρία δείχνει ότι καμία τράπεζα δεν χρεοκόπησε εξαιτίας των προστίμων, σε αντίθεση με τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων, που είτε λοιμοκτόνησαν είτε χρεωκόπησαν εξαιτίας των πρακτικών των τραπεζών.
Του Γ. Τριποταμιανού από τον paratiritis.gr
Για οιονδήποτε ανώνυμο επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα της ΕΕ, στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία ή οπουδήποτε στον αναπτυγμένο κόσμο, η συμμετοχή σε δραστηριότητες που: διευκολύνουν τη φοροδιαφυγή, φουσκώνουν τις τιμές, νοθεύουν τον ανταγωνισμό ή που με τεχνητούς τρόπους ανεβάζουν τις τιμές ή διαθέτουν επικίνδυνα ή «μαϊμού» προϊόντα, θα σήμαινε λουκέτο, πολυετείς ποινές κάθειρξης, διασυρμό και διαπόμπευση κι εξοντωτικά πρόστιμα.
Κοντολογίς, για εκατομμύρια μικρούς μεσαίους και ανώνυμους επιχειρηματίες, η ποινή είναι μία: ο οικονομικός, κοινωνικός και –ενίοτε-βιολογικός …θάνατος.
Αν όμως η επιχείρηση είναι τράπεζα, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Το μαγαζί «γλυτώνει» με ένα πρόστιμο, που όσο μεγάλο και αν ακούγεται για τα αυτιά των κοινών θνητών, απλώς περιορίζει τα κέρδη της συγκεκριμένης οικονομικής χρήσης. Τα αφεντικά της, εξακολουθούν να απολαμβάνουν τις παχυλές αμοιβές τους.
Και οι μέτοχοι να τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους, αφού τα κέρδη που είχαν απολαύσει τα προηγούμενα χρόνια άξιζαν και με το παραπάνω την ταλαιπωρία ενώ, η συνέχιση της λειτουργίας του «μαγαζιού» προοιωνίζει ακόμα καλύτερες και ανέφελες μέρες.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός, ότι θα πρέπει να ψάξει κανείς πολύ για να βρει μία μεγάλη διεθνή τράπεζα, η οποία τα τελευταία χρόνια να μην έχει εμπλακεί σε δικαστικές έρευνες.
Η λίστα είναι μακροσκελής: Deutsche Bank , Goldman Sachs, JP Morgan Chase, HSBC,Standard Chartered Bank, Credit Agricole, Societe General,UBS, Monte dei Paschi , Bank of America, Citi, RBS, Barclays, Banco Espirito Santo, Anglo Irish, HBOS, Τράπεζα του Βατικανού, Credit Suisse, Zuercher Kantonalbank, Julius Baer, BNP Paribas, Commerzbank,Morgan Stanley ...
Τα «παιγνίδια» που έχουν παίξει την τελευταία δεκαετία καλύπτουν όλες σχεδόν τις δραστηριότητες της οικονομίας: Χειραγώγηση επιτοκίων, «παρεμβάσεις» στις αγορές πρώτων υλών, μετάλλων και τροφίμων, πωλήσεις τοξικών ομολόγων, φουσκωμένες χρεώσεις, χειραγώγηση της αγοράς συναλλάγματος, συναλλαγές με χώρες στις οποίες είχε επιβληθεί εμπάργκο, βοήθεια για φοροδιαφυγή πλουσίων, παρεμβάσεις στην αγορά χρυσού, κερδοσκοπία με τις τιμές των τροφίμων, βίαιο κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων.
Ο κατάλογος κάθε μέρα διευρύνεται και κανείς πλέον δεν μπορεί να είναι σίγουρος πού –και αν-θα σταματήσει.
Τα πρόστιμα όταν επιβάλλονται, αποτέλεσμα συμβιβασμού με τις αρμόδιες αρχές, αποδεικνύονται χάδι, το οποίο στη χειρότερη περίπτωση να προκαλεί ζημιές σε μία οικονομική χρήση. Από την άλλη όμως, δίνουν το επιχείρημα για χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, καθώς, όπως λένε οι επικεφαλής τους με τους μετόχους, με τον τρόπο αυτό θα αντιμετωπιστούν οι …απώλειες.
Φυσικά, οι επικεφαλής τους κάθε χρόνο βλέπουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους να φουσκώνουν και αντιδρούν σε κάθε απόπειρα να τεθούν όρια και φραγμοί.
Η πρόσφατη αντιπαράθεση μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με τη θέσπιση ορίου στις αμοιβές, είναι ενδεικτική.
Από αυτόν το χορό της αυθαιρεσίας (;) οι μόνοι ανυπεράσπιστοι είναι τα θύματα:
- οι πτωχοί του κόσμου που αναγκάζονται να δαπανούν σχεδόν όλο το πενιχρό εισόδημά τους προκειμένου να ανταποκριθούν στις φουσκωμένες, από τα παιγνίδια στα παράγωγα, τιμές των τροφίμων
-οι μικροεπιχειρηματίες που υφίστανται τις επιπτώσεις από τα παιγνίδια με τα επιτόκια, ενώ πολλές φορές γίνονται θύματα χρεωκοπίας, προκειμένου οι τράπεζες να αποκτήσουν στοιχεία του ενεργητικού, από τα οποία μπορούν να βγάλουν κέρδη
-οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι οι οποίοι πληρώνουν το λογαριασμό της φοροδιαφυγής των πλουσίων
-τα κράτη που δανείζονται και οι πολίτες τους που βρίσκονται σε κατάσταση «ομηρίας» από τους δανειστές
Στην πραγματικότητα, η ατάκα : «Τα παίρνουμε από τους φτωχούς για να τα δώσουμε στους πλούσιους», που είπε ο πρωταγωνιστής της ταινίας του Κώστα Γαβρά «Το Κεφάλαιο», περιγράφει με τον πιο απλό τρόπο την πραγματικότητα.
Σίγουρα, η ελληνική κρίση χρέους αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτηματικά, για τον τρόπο και τη στάση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος στην υπόθεση αυτή.
Αν και δεν υπάρχουν αναφορές για μεθοδεύσεις, εντούτοις το γεγονός ότι οι ελληνικοί τίτλοι χρέους ήταν στα χαρτοφυλάκιά τους, είναι μία καλή αφορμή για να αναρωτηθεί κανείς, «αν η ελληνική κρίση χρέους ήταν πραγματική ή αν υπήρξε …έξωθεν παρέμβαση».
‘Οσον αφορά τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά, μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί κάποια πληροφορία που να τις εμπλέκει στα παγκόσμια τραπεζικά παιγνίδια.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αιωρούνται κάποια ερωτήματα σχετικά με τις πρακτικές που ακολουθούν, όπως για παράδειγμα: αν ελέγχθηκε η πιστή τήρηση από την πλευρά τους του θεσμικού πλαισίου για τα εισοδηματικά κριτήρια στη χορήγηση δανείων ή για το εύρος των υπηρεσιών που παρέχουν στους μεγάλους πελάτες των διευθύνσεων του private banking.
Τεχνογνωσία σε πλούσιους για να φοροδιαφεύγουν.
Στη παροχή τεχνογνωσίας για να φοροδιαφεύγουν πλούσιοι έχει εντοπιστεί η εμπλοκή πολλών παγκόσμιων τραπεζικών κολοσσών.
Για παράδειγμα , η Credit Suisse κατέβαλε στις αμερικανικές αρχές, πρόστιμο που της επιβλήθηκε για σύμπραξη σε φοροδιαφυγή.
H Credit Suisse έφτασε σε συμβιβασμό με τις αμερικανικές αρχές, αφού ομολόγησε ότι βοήθησε χιλιάδες Αμερικανούς πολίτες να ανοίξουν μυστικούς offshore λογαριασμούς, για να αποκρύψουν περιουσιακά στοιχεία και εισοδήματα από την εφορία των ΗΠΑ.
Επίσης και η η Deutsche Bank βρέθηκε αντιμέτωπη με έρευνα για φοροδιαφυγή. Σύμφωνα με πληροφορίες το 2013, η γερμανική τράπεζα φαίνεται πώς να ήταν υπερδραστήρια στον τομέα της υπεράκτιας οικονομίας.
Σύμφωνα με τις έρευνες των γερμανικών μέσων ενημέρωσης, μόνον μέσω του υποκαταστήματός της στη Σιγκαπούρη, η DB ίδρυσε για λογαριασμό πελατών της περισσότερες από 300 εταιρίες σε φορολογικούς παραδείσους, ως επί το πλείστον, στις Παρθένους Νήσους.
Η τράπεζα δεν θέλησε να αποκαλύψει σε ποιους ανήκουν οι εταιρίες αυτές και ποιά ακριβώς είναι η επιχειρηματική τους δραστηριότητα, αναφέρει η SZ. Πέρυσι, υπήρχαν πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες στο μικροσκόπιο της Bundesbank και της Ανεξάρτητης Αρχής Bafin μπήκαν οι λογαριασμοί της Deutsche Bank, από το 2007 έως το 2010.
Η έρευνα ξεκίνησε μετά από καταγγελίες στις αμερικανικές αρχές, ότι η Deutsche Bank εσκεμμένα αποτιμούσε λάθος την αξία παραγώγων που είχε στο χαρτοφυλάκιό της, για να αποκρύψει ζημιές ύψους €9,3 δισεκατομμυρίων, κατά την περίοδο της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
«Καπέλα» σε δάνεια και πιστωτικές κάρτες
Τα «καπέλα» είναι όπως αποδείχθηκε μία προσφιλής ενασχόληση. Ήδη, η Bank of America κρίθηκε ένοχη για παραπλάνηση πελατών και παράνομες χρεώσεις σε πιστωτικές κάρτες. Επέβαλλε «παράνομες χρεώσεις» για παρακολούθηση κίνησης λογαριασμών, που ποτέ δεν προσέφερε.
Επίσης, υπάλληλοι tele-marketing παραπλανούσαν τους πελάτες, αποκρύπτοντας χρεώσεις. Καλείται να πληρώσει 550 εκατομμύρια ευρώ για αποζημίωση πελατών της και πρόστιμα προς τις αμερικανικές ομοσπονδιακές αρχές.
Μέσα στο 2012, ο μεγαλύτερος τραπεζικός όμιλος της Ευρώπης, η HSBC, πλήρωσε €1,3 δισεκατομμύρια για παραπλάνηση καταναλωτών σε στεγαστικά δάνεια και €460 εκατομμύρια για αλλοίωση επιτοκίων σε μικρές επιχειρήσεις.
Στη Μεγάλη Βρετανία, τα «ψιλά» γράμματα στα συμβόλαια των δανείων που υπέγραφαν οι βρετανοί καταναλωτές, έκρυβαν «παγίδες» που τους κόστισαν περίπου 25 δισεκατομμύρια στερλίνες, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις. Υποχρεώνονταν να δέχονται επιπλέον ασφαλιστικές χρεώσεις, που δεν τους χρειάζονταν.
Πριν λίγες μέρες στη Μεγάλη Βρετανία ανακοινώθηκε η καθιέρωση πλαφόν στις χρεώσεις που επιβάλουν οι βρετανικοί δανειστικοί οργανισμοί. Η υπόθεση αφορά εταιρείες που δανείζουν άμεσα μετρητά με αντάλλαγμα μία επιταγή για την ημέρα μισθοδοσίας του δανειολήπτη.
Ονομάζονται «δανειστές της μισθοδοσίας» (payday lenders). Η μεγαλύτερη βρετανική εταιρεία του είδους είναι η Wonga με υποκαταστήματα σε Ν. Αφρική, Πολωνία, Ισπανία και Καναδά.Οι payday lenders έχουν κατηγορηθεί για υπέρογκα επιτόκια και κρυφές χρεώσεις.
Τέλος πρώτου μέρους. Συνεχίζεται - See more at: http://stokokkino.gr/article/1000000000000975/O-thaumastos-kosmos-ton-trapezon-Oi-kompines-pou-kanoun-tous-plousious-plousioterous#sthash.f7AIILOw.dpuf
Έρευνα για τις τράπεζες(μέρος 2ο): Τοξικά για τους πολλούς...
| Κοινωνικά δίκτυα |
| Μοιράσου την ύλη του stokokkino.gr |
| 17 |
| Στην ίδια κατηγορία |
| ΕΙΔΗΣΕΙΣ |
Ελλάδα Το www.stokokkino.gr σε συνεργασία με τον paratiritis.gr παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της μεγάλης έρευνας για τον... θαυμαστό κόσμο των τραπεζών. Του Γ. Τριποταμιανου από τον paratiritis.grΤα τοξικά δάνεια ήταν η αιτία για να ξεκινήσει το 2008 η παγκόσμια οικονομική κρίση . Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους στις ΗΠΑ, ενώ στην Ευρώπη , ο ευρωπαϊκός Νότος έχει βουλιάξει στην κρίση οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία και στην φτώχεια.Όλα δείχνουν ότι η κρίση θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν οι τράπεζες έκαναν καλά την δουλειά τους.
Οι περιπτώσεις και στην περίπτωση αυτή δεν είναι λίγες. Ετσι πρόστιμο επτά δισεκατομμυρίων δολαρίων συμφώνησε να πληρώσει η Citigroup, καθώς κατηγορείται ότι εξαπάτησε τους επενδυτές, πουλώντας τους χρεόγραφα με ενέχυρο στεγαστικά δάνεια αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, πριν από την κρίση του 2008.
Τον Οκτώβριο του 2013, η αμερικανική JP Morgan τιμωρήθηκε με πρόστιμο ύψους 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων για πώληση «τοξικών» ομολόγων σε κρατικές εταιρείες στεγαστικής πίστης. Σημειώνεται, ότι το σύνολο των ενυπόθηκων τοξικών ομολόγων που πούλησε η JP Morgan, ξεπερνά το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Το 2012, στο μάτι του κυκλώνα βρέθηκε η Deutsche Bank.
Η γερμανική τράπεζα, όπως η Goldman Sachs και άλλες, κατηγορήθηκαν ότι κατά τη διάρκεια της στεγαστικής φούσκας παραπλάνησαν τους επενδυτές με τις τιτλοποιήσεις ενυπόθηκων δανείων. Μεταξύ άλλων, αγωγές είχαν καταθέσει το συνταξιοδοτικό ταμείο των εκπαιδευτικών, το συνδικάτο των σιδηροδρομικών υπαλλήλων, η συνεταιριστική τράπεζα του Σαν Φρανσίσκο και άλλοι.
Στις έρευνες συμμετείχαν πολλές εισαγγελίες των ΗΠΑ. Και τα κατηγορητήρια είχαν όλα την ίδια επωδό: Η Deutsche Bank παραπλάνησε και εξαπάτησε. Η γερμανική τράπεζα διαχειρίσθηκε περίπου ένα εκατομμύριο κατοικίες. Πολλές από αυτές βγήκαν στο σφυρί.
Υπάρχουν ολόκληρες γειτονίες με άδεια σπίτια, εγκαταλελειμμένα. Οι δήμοι και οι ιδιοκτήτες τους προσπαθούν να βρουν το δίκιο τους, καταθέτοντας αγωγές εναντίον των τραπεζών και μεταξύ αυτών της Deutsche Bank. Και όπως παρατηρεί ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο New York University, Λόρενς Γουάιτ:
«Συνταξιοδοτικά ταμεία που επένδυσαν τα χρήματα των ασφαλισμένων τους καταθέτουν αγωγές και εναντίον των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης. Αλλά αυτές οι διαδικασίες διαρκούν πολύ. Ακόμη και εάν δεν προστεθούν νέες αγωγές, εκκρεμούν η επεξεργασία και επίλυση των παλαιοτέρων».
Μια τέτοια υπόθεση στοίχισε και στην Goldman Sachs περίπου 550 εκατομμύρια δολάρια. «Δημιούργησαν ένα χρηματοπιστωτικό προϊόν, στο οποίο ενσωμάτωσαν ενυπόθηκους τίτλους, τους οποίους επέλεξε μια τρίτη πλευρά για να στοιχηματίσει σε βάρος τους. Οι επενδυτές δεν είχαν ιδέα για αυτό», λέει ο κ. Γουάιτ.
Το εν λόγω ενυπόθηκο παράγωγο έφερε το όνομα Abacus. Σύμφωνα με τη σχετική φημολογία και η Deutsche Bank δημιούργησε ένα παρόμοιο προϊόν.
Libor και Εuribor
Η τράπεζα είναι ταυτισμένη με την λέξη : «επιτόκιο». Το Libor, όπως είναι γνωστότερο, υποτίθεται ότι είναι το μέσο επιτόκιο με το οποίο οι μεγαλύτερες και φαινομενικά ασφαλέστερες τράπεζες στον κόσμο μπορούν να δανειστούν η μια από την άλλη. Η χειραγώγηση του Libor επέτρεψε στους διαπραγματευτές να χειριστούν τις χρηματοπιστωτικές αγορές προς όφελός τους. Κατά τη διαδικασία, αλλοίωσαν την πραγματική αξία βασικών οικονομικών εργαλείων, όπως credit default swaps (σ.σ.: τα περίφημα CDS), παράγωγα και στεγαστικές υποθήκες. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι τράπεζες θα ήθελαν να χειραγωγήσουν το επιτόκιο Libor.
Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι ρυθμιστικές αρχές στράφηκαν στο Libor για να δουν την αντίληψη της αγοράς, σχετικά με την υγεία των μεγάλων τραπεζών. Μια μεγάλη τράπεζα που αναφέρει ένα χαμηλό επιτόκιο Libor, εκλαμβανόταν ως σαν να ήταν σε θέση να δανειστεί χρήματα από άλλες τράπεζες φτηνά και ως εκ τούτου, θεωρείτο ως ένα ασφαλές μέρος για επενδύσεις.
Για παράδειγμα, όταν οι Αμερικανοί διαπραγματευτές στην Barclays ήθελαν να αυξηθεί το Libor προκειμένου να πάρουν μεγαλύτερο κέρδος σε ορισμένα από τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα τους, απλά ζητούσαν από τους συναδέλφους τους στο γραφείο καθορισμού των επιτοκίων στο Λονδίνο να ωθήσουν τους αριθμούς προς τα επάνω ή προς τα κάτω, ώστε να ταιριάζουν στις ανάγκες τους.
Η Barclays στη συνέχεια υπέβαλλε τεχνητές προσφορές και έπειθε τους ομολόγους της σε άλλες τράπεζες να κάνουν το ίδιο. Έτσι, το σκάνδαλο του Libor είναι στην πραγματικότητα τρία σκάνδαλα σε ένα. Το πρώτο είναι ο τρόπος που οι τράπεζες ανέφεραν τεχνητά χαμηλά επιτόκια Libor στις ρυθμιστικές αρχές. Το δεύτερο είναι, η χειραγώγηση του Libor για κέρδη επί των συναλλαγών. Και το τρίτο είναι η χρήση του Libor για τον προσδιορισμό των επιτοκίων ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων, όταν ένας καλύτερος δείκτης, όπως τα ομόλογα των ΗΠΑ, ήταν άμεσα διαθέσιμος.
Η Ε. Επιτροπή επέβαλε συνολικά πρόστιμα 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ σε έξι τράπεζες, για συγκρότηση καρτέλ με στόχο τη χειραγώγηση δεικτών επιτοκίων, στην αγορά παραγώγων. Το πρώτο καρτέλ περιλάμβανε τις Barclays, Deutsche Bank, RBS και Société Générale και αλλοίωνε το ύψος του euribor. Η Barclays απαλλάχτηκε, καθώς αποκάλυψε την ύπαρξή του, στην Επιτροπή.
«Το σοκαριστικό στα σκάνδαλα libor και euribor δεν είναι μόνο η χειραγώγηση των δεικτών, που είναι σαφώς πολύ σοβαρό παράπτωμα. Είναι επίσης, η δημιουργία κανονικών καρτέλ μεταξύ των παικτών του χρηματοπιστωτικού συστήματος», δήλωνε ο Χουακίν Αλμούνια, Ε. Επίτροπος Ανταγωνισμού .Στη δεύτερη περίπτωση, οι τράπεζες UBS, RBS, Deutsche Bank, Citigroup και JPMorgan προχωρούσαν σε διμερείς συμφωνίες για τον καθορισμό του libor σε συμβόλαια γεν. Οι δείκτες libor και euribor χρησιμοποιούνται στα συμβόλαια παραγώγων επιτοκίων για προστασία από διακυμάνσεις.
Η HSBC, η Credit Agricole και η JPMorgan κατηγορήθηκαν για χειραγώγηση των βασικών χρηματοπιστωτικών δεικτών αναφοράς, που συνδέονται με το ευρώ. Σύμφωνα με την αρχή της ευρωπαϊκής επιτροπής, υπάρχει ανησυχία ότι οι τρεις τράπεζες μπορεί να έχουν λάβει μέρος σε σχέδιο συνεννόησης, με στόχο τη διαστρέβλωση της φυσιολογικής πορείας καθορισμού των τιμών για τα παράγωγα που βασίζονται σε επιτόκια του ευρώ. Τον περασμένο Δεκέμβριο επιβλήθηκε πρόστιμο – ρεκόρ, συνολικού ύψους 1,7 δις ευρώ, σε έξι τράπεζες, μεταξύ των οποίων η Deutsche Bank, η Royal Bank of Scotland και η Citigroup για αντίστοιχα αδικήματα.
Συνάλλαγμα
Τα παιγνίδια με το συνάλλαγμα είναι μία από τις κλασσικές τραπεζικές δραστηριότητες.UBS, Citi, JP Morgan, RBS και HSBC κρίθηκαν ένοχες για χειραγώγηση δεικτών στην αγορά συναλλάγματος. Η έρευνα αφορούσε την περίοδο 2008-2013.
Τα πρόστιμα επέβαλαν η Αρχή Χρηματοοικονομικής Συμπεριφοράς της Μ. Βρετανίας (σύνολο $1,7 δις), η Επιτροπή Συναλλαγών Futures Eμπορευμάτων των ΗΠΑ (σύνολο $1,4 δις) και η Αρχή Εποπτείας Χρηματικής Αγοράς της Ελβετίας FINMA (134 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα στη UBS). Το μεγαλύτερο πρόστιμο, περίπου 644 εκατομμύρια ευρώ, θα πληρώσει η UBS. Ο γενικός διευθυντής της βρετανικής Αρχής Χρηματοοικονομικής Συμπεριφοράς, Martin Wheatley, δήλωσε:
«Οι traders έβαλαν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από αυτό των πελατών τους, χειραγώγησαν την αγορά ή προσπάθησαν να το κάνουν, καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη του κοινού και σίγουρα ημών, των αρχών.
Η αποτυχία των τραπεζών να εφαρμόσουν αποτελεσματικά συστήματα ελέγχου, επέτρεψε στους traders να χειραγωγήσουν παγκοσμίως, τις ισοτιμίες των μεγαλύτερων νομισμάτων. Τέτοια σφάλματα υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη της αγοράς και υποσκάπτουν τις προσπάθειες γνήσιας μεταρρύθμισης της τραπεζικής κουλτούρας».
Όπως απέδειξαν 13 μήνες ερευνών, οι traders αντάλλασσαν μεταξύ τους πληροφορίες, μέσω κλειστών chatroom, για τις κινήσεις των πελατών τους, είχαν καθιερώσει συγκεκριμένο κώδικα συνεννόησης και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούσαν την εσωτερική τους πληροφόρηση για να «παίζουν» σε βάρος των πελατών τους.
Από την έναρξή της, πάνω από 30 traders έχουν απολυθεί, παραιτηθεί ή τεθεί σε υποχρεωτική άδεια. Η έρευνα συνεχίζεται για τη Barclays, που αποσύρθηκε από τη διαδικασία συμβιβασμού.
Οι ελβετικές αρχές πριν ένα χρόνο ανακοίνωσαν ότι, η Επιτροπή Ανταγωνισμού της χώρας θα ερευνήσει τις πρακτικές οκτώ τραπεζών, για να διαπιστώσει αν οι traders έρχονταν σε συνεννόηση, προκειμένου να αλλοιώσουν τους δείκτες ισοτιμιών. Οι τράπεζες που κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις είναι οι UBS , Credit Suisse, JP Morgan , Citigroup, Barclays, Royal Bank of Scotland, Zuercher Kantonalbank και Julius Baer.
Παράλληλα, η αρμόδια αρχή στη Μ. Βρετανία (Financial Conduct Authority, FCA) είχε ανακοινώσει ότι θα επανέλθει στην έρευνα, για να διαπιστώσει αν οι τράπεζες έχουν θέσει σε εφαρμογή μέτρα που θα αποτρέψουν επανάληψη των χειραγωγήσεων στο μέλλον. Ανάλογες έρευνες διεξήχθησαν επίσης σε ΗΠΑ, Γερμανία και Σιγκαπούρη.
«Παιγνίδια με την τιμή του χρυσού
Οι διεθνείς τιμές καθορίζονται με βάση ένα δείκτη που διαμορφώνεται με βάση τις τιμές που δίνουν οι traders τεσσάρων τραπεζών: Barclays, HSBC, Société Générale και Scotiabank. Το σύστημα όμως, έχει αποδειχθεί διάτρητο και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού αποφάσισε να παρέμβει. Μάλιστα, πρόστιμο ύψους 26 εκατομμυρίων στερλινών, περίπου 44 εκατομμυρίων δολαρίων επέβαλαν οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές της Βρετανίας στη Barclays για χειραγώγηση της τιμής του χρυσού. - See more at: http://stokokkino.gr/article/1000000000001068/Toksika-gia-tous-pollous#sthash.x6EP9ETS.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου