Η επόμενη μέρα για την Αθήνα μετά τις γερμανικές εκλογές
Πέρασε η γραμμή του ΔΝΤ για τις τράπεζες- Επιμένουν για «τρύπα» το 2018 οι δανειστές
Περίπατο πάνε όλα τα σχέδια επί χάρτου των Ευρωπαίων για το ελληνικό ζήτημα, ακόμα κι αυτά που είχαν τις ευλογίες του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών. Η Πύρρειος νίκη της Α. Μέρκελ, η κατάρρευση των Σοσιαλδημοκρατών, η εκρηκτική άνοδος των ακραίων του AfD και η διαφαινόμενη κυβερνητική συνεργασία με τους σκληρούς Φιλελεύθερους, ανατρέπουν μεταξύ άλλων το σενάριο του «βελούδινου» διαζυγίου με το ΔΝΤ, το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες είχε την απόλυτη στήριξη του Β. Σόιμπλε και αναμενόταν να εκδηλωθεί πιθανότατα στο τέλος του έτους, μαζί με την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, με τις πιο αισιόδοξες ευρωπαϊκές φωνές να προαναγγέλλουν την ταυτόχρονη «φωτογραφία» των μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού Χρέους. Όλα αυτά καταλήγουν, πλέον, στον κάλαθο των αχρήστων.
Το πρώτο δεδομένο, που έχει «παγώσει» και την Αθήνα, είναι ότι το ΔΝΤ ισχυροποιείται και παραμένει ενεργό, όχι μόνο στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά και στην Ευρωζώνη, αφού η νέα γερμανική γραμμή είναι «επόπτης το ΔΝΤ- όχι Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο». Η πρώτη επίπτωση ήδη ταράζει τον ύπνο των τραπεζιτών στην Αθήνα, του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, αλλά και Ευρωπαίων αξιωματούχων, οι οποίοι επ’ ουδενί ήθελαν να ανοίξει από το πουθενά θέμα ελληνικών τραπεζών.
Σύμφωνα με πληροφορίες των «Π», στη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων που ΕΚΤ και ΔΝΤ αντάλλασσαν δημοσίως πυρά για το αν πρέπει να γίνει έκτακτος έλεγχος στα «σεντούκια» των ελληνικών τραπεζών και ποιος είναι αυτός που θα ζητήσει αυτόν τον έλεγχο, υπήρχαν έντονες παρασκηνιακές διεργασίες, προκειμένου να πειστούν οι τεχνοκράτες του Ταμείου σε μια μεσοβέζικη λύση και να αποσύρουν την απαίτηση για έλεγχο ενεργητικού (AQR). Αυτή η λύση, όπως φαίνεται, είναι η ταχύτερη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των stress tests ειδικά για τις ελληνικές τράπεζες, έτσι ώστε να υπάρχει πλήρης εικόνα πριν από τη λήξη του προγράμματος. Ωστόσο, μόνο και μόνο το ότι η ΕΚΤ και ο SSM εμφανίζονται να «τρέχουν» πίσω από τις απαιτήσεις του Ταμείου και να αντιμετωπίζουν ως ειδική περίπτωση τις ελληνικές τράπεζες, προκάλεσε πολύ θόρυβο και σήκωσε «σκόνη», σε μια περίοδο όπου η ελληνική οικονομία «διψά» για ηρεμία και σίγουρα όχι για εσωστρέφεια.
Πηγές με άμεση γνώση των όσων συζητιούνται πίσω από κλειστές πόρτες για τις ελληνικές τράπεζες, δεν έκρυψαν, μάλιστα, την ανησυχία τους από τη βίαιη αντίδραση των αγορών, παρατηρώντας ότι οι ελληνικές Εποπτικές Αρχές ενδεχομένως θα έπρεπε να λάβουν τα μέτρα τους και να απαγορέψουν το short selling, από τη στιγμή που οι ξένοι «βαράνε στο ψαχνό» και δημιουργούν αρνητικό κλίμα.
Κι αν η ανακίνηση του θέματος των τραπεζών, μπορεί να προκαλέσει ζημιά στις ούτως ή άλλως εύθραυστες προοπτικές ανάπτυξης άρα και να «θολώσει» ακόμα περισσότερο την έξοδο από τα Μνημόνια, ανάλογη ζημιά εκτιμάται ότι μπορεί να προκαλέσει η μεγάλη απόσταση ΔΝΤ- Ευρωπαίων, όσον αφορά στις δημοσιονομικές προβλέψεις για το 2018. Συγκεκριμένα, ενώ η ελληνική πλευρά επιμένει ότι ο στόχος του 3,5% είναι επιτεύξιμος- με την προϋπόθεση ρυθμών ανάπτυξης 2,4%- πληροφορίες από το στρατόπεδο των δανειστών αναφέρουν ότι έχουν καταγραφεί αποκλίσεις, που καθιστούν δύσκολο το 3,5%. «Είναι άγνωστο ακόμα αν θα απαιτηθούν νέα μέτρα», αναφέρουν ευρωπαϊκές πηγές στα «Π», με φόντο τις προβλέψεις του ΔΝΤ ότι το πλεόνασμα του 2018 δεν θα ξεπεράσει το 2,2%.
Η τρίτη ζημιά από το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών είναι στο πεδίο του Χρέους. Αν και η ενεργός συμμετοχή του Ταμείου στο Πρόγραμμα θεωρείται απαράβατος όρος από τους Φιλελεύθερους, την ίδια ώρα εμφανίζονται απρόθυμοι, αν όχι αρνητικοί σε μέτρα ελάφρυνσης. «Θα δυσκολέψει το θέμα του Χρέους» παραδέχονται ευρωπαϊκές πηγές, χωρίς να κρύψουν τον προβληματισμό τους για τις διαφαινόμενες συγκρούσεις κορυφής για το μέλλον συνολικά της Ευρωζώνης. Συγκεκριμένα, η γαλλική γραμμή περί αλληλεγγύης και ενίσχυσης των ευρωπαϊκών θεσμών, δεν φαίνεται να «περπατάει», ενώ αντιθέτως η ενίσχυση των ακραίων και αντιευρωπαϊκών φωνών, δυσκολεύει πρωτοβουλίες όπως της ελάφρυνσης των δανειακών αναγκών της Ελλάδας.
Αυτό που δεν έχει περάσει, άλλωστε, απαρατήρητο και στην Αθήνα, είναι ότι αν και οι «φιλικές» φωνές από τις Βρυξέλλες συμφωνούν πως η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να γυρίσει σελίδα και να «αναπνεύσει», από την επομένη κιόλας των γερμανικών εκλογών καταγράφεται μια διστακτικότητα, αν όχι απροθυμία, για συγκεκριμένες αναφορές στο θέμα του Χρέους. Αντιθέτως, με παραπομπή στις ούτως ή άλλως «θολές» αποφάσεις του Eurogroup, αυτό που δείχνουν να υπερτονίζουν όλοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι- Μοσκοβισί, Ντάισελμπλουμ, Ρέγκλινγκ- είναι ότι τέτοια μέτρα θα ληφθούν μόνο αν η Ελλάδα κάνει τη δουλειά της (μεταρρυθμίσεις) και μόνο αν κριθεί αναγκαίο κατά την ολοκλήρωση του Προγράμματος.
Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου