Ο αγώνας των ΜμΕ για επιβίωση…

Παρασκευή, 19 Απριλίου 2013 08:05

Ο αγώνας των ΜμΕ για επιβίωση…

• Moιραστείτε το στο facebook 
• μέγεθος γραμματοσειράς   
•  
•  
• Σχολιάστε πρώτοι!

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

(3 ψήφοι)

Μέσα από τα προγράμματα ρυθμίσεων και αναδιαρθρώσεων, το 80% των μικρομεσαίων επιχειρηματιών προσπαθούν να σώσουν τις επιχειρήσεις τους από την απειλή του λουκέτου.

Γράφει: Έφη Καραγεώργου

Σήμερα οι ρυθμίσεις είναι αλά καρτ, εξαρτώνται δηλαδή από το κατά πόσο ο δανειολήπτης εξυπηρετεί το δάνειο του ή όχι, το ύψος του δανείου, αλλά και την προοπτική της εταιρείας.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για το 40% των ΜμΕ είναι η έλλειψη ρευστότητας, καθώς την τελευταία διετία οι καθυστερήσεις εισπράξεων από πελάτες έχουν αυξηθεί κατά 7 ημέρες ενώ οι πληρωμές προς προμηθευτές γίνονται συντομότερα κατά 21 ημέρες, ενώ συνεχώς περιορίζεται η χρήση μεταχρονολογημένων επιταγών (35% των συναλλαγών των ΜμΕ στα τέλη του 2012 από 57% το 2009), σύμφωνα με μελέτη της Εθνικής Τράπεζας (Μάρτιος 2013).

Χρήματα δεν υπάρχουν και το πρόβλημα εξυπηρέτησης των δανείων οξύνεται διαρκώς.

Σύμφωνα με αρμόδια τραπεζικά στελέχη, μέσα από προγράμματα ρυθμίσεων και αναδιαρθρώσεων η δόση μπορεί να μειωθεί ακόμα και στο μισό. Βέβαια, στις περισσότερες περιπτώσεις οι τράπεζες ζητούν πρόσθετες εμπράγματες εξασφαλίσεις. Και κυρίως κάθε φορά που ένας επιχειρηματίας ζητά αναδιάρθρωση ή ρύθμιση «βλέπει» το επιτόκιο του δανείου του να αυξάνεται. Τα επιτόκια δανεισμού από το 5% με 6% που ήταν το 2008, σήμερα διαμορφώνονται στα 14%.

Οι ρυθμίσεις για του μικρομεσαίους είναι συνήθως οι εξής: αναχρηματοδότηση, επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής και περίοδος χάριτος για διάστημα 12 έως 18 μηνών με πληρωμή μόνο των τόκων.

Από τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι τράπεζες, φαίνεται ότι η έλλειψη ρευστότητας είναι η μεγάλη πληγή για τους μικρομεσαίους.Το κόστος χρηματοδότησης και οι γενικές βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις προς πιστωτές (τράπεζες, προμηθευτές κλπ) αποτελούσαν το 40%-60% του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων πριν από την κρίση. Κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ οι υποχρεώσεις παρέμειναν σταθερές, ο κύκλος εργασιών μειώθηκε δραματικά, με αποτέλεσμα σήμερα ο λόγος των υποχρεώσεων προς τον κύκλο εργασιών να είναι εξαιρετικά πιεστικός.

Και αυτός είναι ο λόγος που ο επιχειρηματίας ή ο ελεύθερος επαγγελματίας, θα πρέπει μόλις διαπιστώσει πρόβλημα να απευθυνθεί στην τράπεζα του. Αν το πρόβλημα διαγνωσθεί εγκαίρως τότε η αντιμετώπιση του είναι περισσότερο αποτελεσματική.

Ο επιχειρηματίας, λοιπόν, θα πρέπει να απευθυνθεί στην τράπεζα με την οποία συνεργάζεται. Μία πρώτη ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά είναι τυχόν προβλήματα με την κάλυψη των επιταγών (ή το σφράγισμα τους), η καθυστέρηση στην πληρωμή των προμηθευτών.

Πρώτον: επιβάλλεται να ενημερώσει αναλυτικά την τράπεζα για την συνολική του οικονομική κατάσταση. Δηλαδή τι δάνεια έχει (επιχειρηματικά, κίνησης κεφαλαίων, στεγαστικά, καταναλωτικά κλπ). Η ενημέρωση πρέπει να είναι γενικότερη, δηλαδή και για την πτώση του τζίρου της εταιρείας του, τις ζημιές που εμφανίζει, τα προβλήματα στο συναλλακτικό κύκλωμα. Για παράδειγμα οι πληρωμές των προμηθευτών γίνονται πλέον με μετρητά (και συχνά πριν από την παραλαβή του εμπορεύματος), ενώ πριν από δύο χρόνια αυτές οι πληρωμές γινόντουσαν με επιταγές.

Δεύτερον: Θα πρέπει να ενημερώσει για όλες τις ενέργειες που έχει κάνει για να περιορίσει τα κόστη του, δηλαδή απολύσεις εργαζομένων, κλείσιμο καταστημάτων, μικρότερες παραγγελίες για να μην έχει στοκ εμπόρευμα κλπ.

Ανάλογα με το πόσο έντονο είναι το πρόβλημα η τράπεζα θα προτείνει μία από τις παρακάτω λύσεις:

Η αναχρηματοδότηση προσφέρεται ως λύση στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας αντιμετωπίζει προβλήματα με το δάνειο του, τα οποία όμως είναι μικρής εμβέλειας. Χρειάζεται δηλαδή μία ανάσα για να «νοικοκυρέψει» το χρέος του και να ξαναμπεί σε ορθή πορεία. Στην περίπτωση αυτή η αναχρηματοδότηση, δηλαδή ένα νέο δάνειο, που έχει μεγαλύτερη διάρκεια αποπληρωμής και συνεπώς χαμηλότερη δόση είναι η λύση. Η δόση μπορεί να μειωθεί και κατά 50% και συνήθως το επιτόκιο διατηρείται το ίδιο (δηλαδή δεν αυξάνεται το περιθώριο κέρδους της τράπεζας).

Η επιμήκυνση, είναι επίσης μία πρόταση που δίνει τη δυνατότητα στην επιχείρηση να αποπληρώσει σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα το δάνειο. Και στην περίπτωση αυτή, αν το δάνειο παραταθεί κατά 5 χρόνια, μπορεί η δόση του να μειωθεί επίσης κατά 50%. Το σημαντικό είναι ότι δεν αλλάζουν οι όροι του δανείου και ο επιχειρηματίας αποπληρώνει κάθε μήνα κεφάλαιο και τόκους.

Η περίοδος χάριτος είναι η τρίτη λύση. Για ένα διάστημα από 12 έως 24 μήνες ο επιχειρηματίας πληρώνει μόνο τόκους για τις οφειλές του. Στην περίπτωση αυτή η δόση μπορεί να μειωθεί κατά 70%. Η λύση είναι η καλύτερη δυνατή μόνο για τις περιπτώσεις που ο επιχειρηματίας έχει λαμβάνειν από κάποιον φορέα του Δημοσίου ή περιμένει να λάβει χρηματοδότηση πχ από το ΕΣΠΑ. Διότι στην περίπτωση που εισπράξει το ποσό που του οφείλεται μπορεί να αποπληρώσει το σύνολο της οφειλής του.